Στο σύμπαν μπορεί να υπάρχουν δισεκατομμύρια πλανήτες όπως η Γη, δυνητικά φιλόξενοι για τη ζωή, όμως δεν αποτελουν παρά το 8% των κατοικήσιμων πλανητών, αφού το υπόλοιπο 92% δεν έχουν ακόμη «γεννηθεί». Αυτό, τουλάχιστον, δείχνουν νέες εκτιμήσεις Αμερικανών αστρονόμων, σύμφωνα με τις οποίες φαίνεται πως η Γη ήλθε μάλλον νωρίς στο κοσμικό «πάρτι» της ζωής.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Πίτερ Μπεχρούζι του διαστημικού ινστιτούτου Space Telescope Science Institute στη Βαλτιμόρη, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Monthly Notices" της βρετανικής Βασιλικής Εταιρείας Αστρονομίας, προχώρησαν στις θεωρητικές εκτιμήσεις τους με βάση τα στοιχεία των διαστημικών τηλεσκοπίων «Χαμπλ» και «Κέπλερ» της NASA.
Σύμφωνα με το νέο «σενάριο», όταν η Γη δημιουργήθηκε πριν από περίπου 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια, μόνο ένα μικρό ποσοστό (8%) των δυνητικά κατοικήσιμων πλανητών είχαν αρχίσει να σχηματίζονται. Ακόμη και όταν ο Ήλιος μας «σβήσει» μετά από περίπου έξι δισεκατομμύρια χρόνια, το «πάρτι» της ζωής θα συνεχίζεται, αφού σήμερα η μεγάλη πλειονότητα αυτών των φιλόξενων πλανητών (το 92%) δεν έχουν ακόμη σχηματισθει.
«Σε σχέση με όλους τους πλανήτες που θα σχηματισθουν ποτέ στο σύμπαν, η Γη στην πραγματικότητα ήταν πολύ πρώιμη», δήλωσε ο Μπεχρούζι. Το σύμπαν έχει ηλικία 13,8 δισεκατομμυρίων ετών.
Καθώς το «Χαμπλ» μπορεί να κοιτάξει μακριά στον χώρο και άρα πολύ πίσω στον χρόνο, μπορεί να δώσει στους επιστήμονες ένα είδος «οικογενειακού άλμπουμ» με διαδοχικές φωτογραφίες των γαλαξιών και των άστρων τους στις διάφορες εξελικτικές φάσεις του σύμπαντος. Στη νεανική ηλικία του το σύμπαν γεννούσε άστρα με πολύ πιο γρήγορο ρυθμό από ό,τι τώρα. Παρόλα αυτά, η διαδικασία σχηματισμού άστρων (άρα και δυνητικά κατοικήσιμων άστρων) θα συνεχισθεί για πολύ-πολύ ακόμη καιρό, τόσο στον δικό μας γαλαξία, όσο και σε άλλους.
Το «Κέπλερ» έχει δείξει ότι οι δυνητικά φιλόξενοι πλανήτες (ούτε πολύ κοντά, ούτε πολύ μακριά από το άστρο τους) είναι άφθονοι στον γαλαξία μας. Οι επιστήμονες δεν αποκλείουν ότι μόνο στον δικό μας γαλαξία μπορεί να υπάρχουν ένα δισεκατομμύριο εξωπλανήτες με μέγεθος περίπου όσο η Γη. Από αυτούς πολλοί -άγνωστο πόσοι- είναι βραχώδεις και από αυτούς ένα μικρότερο αλλά καθόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό είναι κατοικήσιμοι. Αν σκεφθεί κανείς ότι στο ορατό σύμπαν μπορεί να υπάρχουν 100 δισεκατομμύρια γαλαξίες, αντιλαμβάνεται πόσοι κόσμοι υπάρχουν που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν ζωή.
Το τελευταίο άστρο του σύμπαντος δεν αναμένεται να «σβήσει» προτού περάσουν 100 τρισεκατομμύρια χρόνια από σήμερα, οπότε η ζωή έχει μέλλον μπροστά της να δημιουργήσει ουκ ολίγους εξωγήινους πολιτισμούς.