«Ή θα κουρέψουμε τα ελληνικά ομόλογα κατά 60% ή θα χρειαστούν έως και 444 δισ. ευρώ μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια για μη χρεοκοπήσει η Ελλάδα»! Αυτό είναι ουσιαστικά το συμπέρασμα της απόρρητης εκθεσης βιωσιμότητας για το ελληνικό Χρέος που συνέταξε το ΔΝΤ και έδωσε στους Ευρωπαίους ηγέτες η Κριστίν Λαγκάρντ, κάνοντας τους να χλωμιάσουν.
Αυτό, δε,που προκάλεσε μεγαλύτερη αίσθηση είναι ότι σε αυτή την απόρρητη έκθεση, το ΔΝΤ τονίζει από τη πρώτη παράγραφο ότι πέρα από το τι θα γίνει με τη συμμετοχή των ιδιωτών -δηλαδή ανεξαρτήτως από το εύρος του «κουρέματος»- για να καταστεί βιώσιμο το ελληνικό Χρέος αναγκαία συνθήκη είναι η δέσμευση Κομισιόν και ΕΚΤ για μακροχρόνια και γενναία βοήθεια προς την Ελλάδα, η οποία με βάση τα νεώτερα δεδομένα, θα μείνει εκτός αγορών έως το 2021 δηλαδή για δέκα ακόμα χρόνια!
Αυτό το διπλό σοκ ήταν που έκανε την Γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ να μιλάει για λανθασμένα στοιχεία και λανθασμένες εκτιμήσεις, πάνω στα οποία βασίστηκαν οι αποφάσεις της 21ης Ιουλίου, χωρίς ωστόσο να μπορεί να παραβλέψει κανείς πλέον το γεγονός ότι η Ελλάδα ή θα στηριχθεί από τους ιδιώτες και τους Ευρωπαίους ή θα βουλιάξει υπό το βάρος του απίστευτου Χρέους της, προκαλώντας κραδασμούς με ανυπολόγιστες συνέπειες όχι μόνο στην Ευρωζώνη αλλά στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Είναι ενδεικτικό της κατάστασης ότι το νέο βασικό σενάριο του ΔΝΤ προβλέπει ότι το ελληνικό Χρέος θα κορυφωθεί στο 186% του ΑΕΠ το 2013 και εν συνεχεία θα αποκλιμακώνεται με πολύ βραδείς ρυθμούς, μένοντας στα επίπεδα του 152% το 2020, για να υποχωρήσει στο 130% το 2030.
Στη προηγούμενη έκθεση του το ΔΝΤ προέβλεπε κορύφωση του Χρέους στο 172% του ΑΕΠ το 2012 και υποχώρηση του στο 130% το 2020, κάτι που σημαίνει πολύ απλά ότι με βάση τα νεώτερα δεδομένα το ΔΝΤ εκτιμά αφενός ότι στη κρίσιμη 10ετία που έρχεται το Χρέος θα βρίσκεται σε πολύ υψηλότερα επίπεδα των αρχικών εκτιμήσεων, αφετέρου ότι για να πέσει στο 130% θα χρειαστούν άλλα 10 χρόνια, όπου είναι προφανές ότι θα εφαρμόζεται συνταγή αιματηρής λιτότητας για τη διασφάλιση δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Τα κακά νέα δεν περιορίζονται, όμως, στις νέωτερες εκτιμήσεις για το Χρέος, αφού αναζητώντας κανείς τις αιτίες για τις αναθεωρημένες επί τα χείρω προβλέψεις, διαπιστώνει ότι βασικός λόγος για τη διατήρηση του Χρέους σε αυτά τα επίπεδα, είναι οι πολύ χαμηλότεροι ρυθμοί ανάπτυξης που εκτιμάται ότι θα έχει η ελληνική οικονομία. Ειδικότερα, προβλέπεται ότι έως το 2020 η διαφορά έναντι των προηγούμενων προβλέψεων θα είναι 7,25 ποσοστιαίες μονάδες, κάτι που σημαίνει ότι η Ελλάδα θα καρκινοβατεί για την επόμενη δεκαετία στηριζόμενη αποκλειστικά και μόνο στα δάνεια της Τρόικα που θα καλύπτουν μόνο τις εξωτερικές δανειακές ανάγκες, καθώς οι εσωτερικές θα πρέπει να καλύπτονται από τα πρωτογενή πλεονάσματα που υποτίθεται θα επιτευχθούν από την επόμενη χρονιά.
Με αυτά τα δεδομένα, το ΔΝΤ υπολογίζει ότι εάν δεν αλλάξει το ύψος του «κουρέματος» οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να δώσουν στη καλλίτερη περίπτωση 252 δισ. ευρώ στην Ελλάδα έως το 2020, δηλαδή περίπου 140 δισ. ευρώ παραπάνω από τα όσα προβλέπει η απόφαση της 21ης Ιουλίου, ενώ στη περίπτωση που έχουμε στη πορεία νέες αποκλίσεις στους ρυθμούς ανάπτυξης, στις δημοσιονομικές επιδόσεις, στην υλοποίηση των αποκρατικοποιήσεων ή επιδείνωση του διεθνούς περιβάλλοντος, τότε το «πακέτο» υπολογίζεται ότι θα πρέπει να φτάσει έως τα 444 δισ. ευρώ.
Και κάπου εδώ αρχίζουν οι υπολογισμοί του ΔΝΤ για την ενδεδειγμένη συνεισφορά του ιδιωτικού τομέα, πάντα όμως με την επισήμανση ότι αυτή η συνεισφορά δεν θα είναι εκείνη που θα γείρει τη ζυγαριά της βιωσιμότητας του ελληνικού Χρέους. Ειδικότερα, το ΔΝΤ υπολογίζει ότι για να περιοριστεί το Χρέος στα επίπεδα του 120% θα απαιτηθεί "κούρεμα" 50%, ενώ εάν το ζητούμενο είναι να υποχωρήσει το Χρέος στα επίπεδα του 110%, τότε το "κούρεμα" θα πρέπει να φτάσει στο 60%, διατηρώντας τη συμμετοχή των Ευρωπαίων περίπου στα επίπεδα των αποφάσεων της 21ης Ιουλίου δηλαδή στα περίπου 110 δισ ευρώ...