Τα ιατρικά λάθη δεν είναι κάτι καινούργιο. Ούτε και οι προσφυγές των άμεσα θιγόμενων ή των οικογενειών τους στα δικαστήρια.
Μέχρι τώρα, τα δικαστήρια και η νομολογία δέχονταν ότι χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης δικαιούται μόνο ο άμεσα παθών (π.χ. ο τραυματίας τροχαίου ή εργατικού ατυχήματος, ο ανάπηρος εξαιτίας ιατρικού σφάλματος κ.λπ.) για την ψυχική και σωματική ταλαιπωρία που υφίσταται. Τέτοια αποζημίωση δεν μπορεί, όμως, να αξιώσει ένας στενός συγγενής (π.χ. γονέας, σύζυγος), αφού δεν είναι το άμεσο θύμα, εκτός και αν ο τραυματίας ή ο βαριά άρρωστος κ.λπ. εξέπνευσε λίγο μετά το συμβάν.
Κι όμως, η πρόσφατη απόφαση του Εφετείου που επιδίκασε 400.000 ευρώ ως ηθική βλάβη σε μια μητέρα που γέννησε δίδυμα τα οποία αντιμετώπισαν σοβαρά προβλήματα λόγω ιατρικού λάθος, αλλάζει πολύ τα πράγματα.
Όπως αναφέρει το Έθνος, μια απίστευτη τραγωδία βιώνει εδώ και 15,5 σχεδόν χρόνια μια άνεργη και ανύπαντρη μητέρα, που εξαιτίας αλλεπάλληλων ιατρικών λαθών έφερε στον κόσμο και μεγαλώνει με χίλιους κόπους τα δίδυμα παιδιά της που εμφάνισαν τεράστια προβλήματα υγείας από τη γέννησή τους.
Ταυτόχρονα βιώνει το ίδιο περίπου διάστημα και μια εξαντλητική ταλαιπωρία στα «γρανάζια» της δικαιοσύνης στο πλαίσιο της μακρόχρονης αντιδικίας με τα νοσοκομεία που φέρονται να ευθύνονται («Αλεξάνδρα» και «Ελενα») για τη σοβαρή βλάβη της υγείας των παιδιών της.
Επειτα από αλλεπάλληλες προδικαστικές αποφάσεις, ιατρικές πραγματογνωμοσύνες, έντονες αμφισβητήσεις και λάθη, εξέταση μαρτύρων και πραγματογνωμόνων, αλλά και διαφοροποιημένες δικαστικές απόψεις, η δικαιοσύνη «άναψε πράσινο φως» με τελεσίδικη απόφαση για αποζημίωση που ξεπερνά τις 400.000 ευρώ με τους νόμιμους τόκους.
Τι σημαίνει η απόφαση
Όπως αναφέρει το σχετικό ρεπορτάζ του Έθνους, στην πράξη, το αρμόδιο Διοικητικό Εφετείο έρχεται να καταλογίσει ευθύνες και να «τιμωρήσει» μέσω της χρηματικής ικανοποίησης για ηθική βλάβη το «εύκολο» εξιτήριο, την επιπόλαιη διάγνωση, την καθυστερημένη ιατρική επέμβαση.
Η πρωτοποριακή δικαστική απόφαση κάνει, ωστόσο, ένα επιπλέον τολμηρό νομολογιακό βήμα, καθώς αναγνωρίζει για πρώτη φορά το δικαίωμα ενός τρίτου προσώπου (εν προκειμένω της μάνας) να αποζημιωθεί λόγω ηθικής βλάβης, μολονότι δεν είναι άμεσα παθούσα η ίδια, αλλά τα παιδιά της που είναι τα άμεσα θύματα των ιατρικών λαθών.
Η ηθική βλάβη της δεν είναι λοιπόν έμμεση αλλά άμεση. Κι αυτό γιατί με δεδομένο ότι τα παιδιά της εμφανίζουν (λόγω των ιατρικών λαθών) εγκεφαλική παράλυση, παραπληγία, ψυχοκινητική καθυστέρηση, με δείκτη νοημοσύνης κάτω του 30 κ.λπ., εκείνη «βίωσε και θα βιώνει αδιαλείπτως στο μέλλον την τραγικότερη κατάσταση που μπορεί να τύχει σε μία μητέρα, αφού θα βλέπει συνέχεια τα παιδιά της να μην μπορούν να μιλήσουν, να εκφραστούν, να κινηθούν, να αυτοεξυπηρετηθούν και να βιώσουν τις χαρές της ζωής»...
Η δικαστική διαμάχη δεν έχει, πάντως, ολοκληρωθεί, καθώς τα νοσοκομεία έχουν προσβάλει για νομικούς λόγους στο ΣτΕ την αποζημίωση (επιδικάστηκαν νομιμοτόκως 150.000€ σε κάθε παιδί και 50.000€ στη μητέρα), αποποιούμενο τώρα το καθένα την ευθύνη που του αναλογεί.
Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο καταλόγισε ευθύνη στο δεύτερο νοσοκομείο που της έδωσε εξιτήριο μετά τη νέα αιμορραγία, αφού γνώριζε ότι θα μετέβαινε εκτός Αθηνών όπου δεν μπορούσε να αντιμετωπιστεί μια εγκυμοσύνη υψηλού κινδύνου και μάλιστα διδύμων.
Ωστόσο, το Δ. Εφετείο έκρινε ότι ευθύνεται εξίσου και το άλλο νοσοκομείο (πανεπιστημιακή κλινική) όπου γεννήθηκαν τα παιδιά, γιατί ενώ είχε το ιστορικό της (από την αρχική 6ήμερη εκεί νοσηλεία και τη δεύτερη στο άλλο νοσοκομείο) και αφού γνώριζε ότι ήλθε κατεπειγόντως με ασθενοφόρο από απόσταση εκτός Αθηνών και με ακατάσχετη αιμορραγία, εντούτοις η καισαρική έγινε έπειτα από 1,5 τουλάχιστον ώρα από την άφιξη και ενώ είχαν περάσει τουλάχιστον 3 ώρες από την έναρξη της αιμορραγίας.
Κατά το δικαστήριο τα αρμόδια όργανα των νοσοκομείων δεν επέδειξαν την επιβαλλόμενη από τις περιστάσεις επιμέλεια, με συνέπεια να κινδυνεύσει η ζωή της μητέρας και των διδύμων, που αντιμετωπίζουν έκτοτε σοβαρά εγκεφαλικά προβλήματα.