Θαύμα! Η υποχρεωτική εισφορά στο τζίρο των αυτοαπασχολούμενων που ήταν να εφαρμοστεί από 1/1/2013 αλλά δεν εφαρμόστηκε ποτέ μετά από θύελλα αντιδράσεων και συμφωνία με τους δανειστές, ξαναζωντανεύει και αποκτά ειδικό ρόλο στην αποκαλούμενη «μεταρρύθμιση» του Ασφαλιστικού.
Στο νόμο 3986 του 2011 και συγκεκριμένα στο άρθρο 44, υπήρχε η επίμαχη παράγραφος, που άναψε «φωτιές» όταν ήρθε η ώρα της εφαρμογής: «Από 1.1.2013 θεσπίζεται εισφορά υπέρ ΟΑΕΕ ανά κλάδο επιχείρησης ως ποσοστό επί των ετήσιων εσόδων (τζίρου) της επιχείρησης. Το ποσοστό εισφοράς καθορίζεται με απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης μετά από ειδική οικονομική μελέτη του Υπουργείου Οικονομικών και γνώμη του ΣΚΑ.».
Επί της ουσίας, αυτό που επρόκειτο να εφαρμοστεί ήταν μια εισφορά 0,2% σε τζίρους πάνω από 100.000 ευρώ, με προσδοκία 600 εκατ. ευρώ, που θα κάλυπταν τις «τρύπες» του ΟΑΕΕ.
Μετά από θυελλώδεις συσκέψεις της τότε κυβέρνησης, αποφασίστηκε ότι το επίμαχο μέτρο- μαζί με το νέο μισθολόγιο των ενστόλων- θα πρέπει να μείνει στο συρτάρι, κάτι που τελικά αποδέχθηκε και η Τρόικα, όχι χωρίς γκρίνια.
Τελικά επειδή η ζωή μας κάνει κύκλους, η εισφορά του 2011 ξαναβρίσκεται ανάμεσα μας, αν και με υποτίθεται διαφορετική φιλοσοφία, αφού πλέον το... χαρατσάκι δεν θα πηγαίνει γενικώς και αορίστως «υπέρ ΟΑΕΕ» αλλά στην ατομική μερίδα του ασφαλισμένου, προκειμένου να «χτίσει» τη μελλοντική του σύνταξη.
Αυτό που δεν έχει αλλάξει ούτε γραμμή είναι ο λόγος για τον οποίο η εισφορά αυτή «πάγωσε» πριν εφαρμοστεί: Η καθίζηση του τζίρου μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να καλύψουν ούτε καν τις σημερινές, τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές, με αποτέλεσμα να «φουσκώνουν» μήνα με το μήνα οι ληξιπρόθεσμες οφειλές στον ΟΑΕΕ.