Ενα χωριό χωρίς Ιντερνετ - Οι κάτοικοι δεν είχαν ποτέ μα ποτέ επαφή μαζί του [εικόνες]

Παρόλο που το Διαδίκτυο προσφέρει απλόχερα ποικίλες δυνατότητες στη σύγχρονη κοινωνία, ο εθισμός σε αυτό κάνει τους ανθρώπους να σπαταλούν χρόνο μπροστά σε μια οθόνη, χάνοντας στιγμές από τη ζωή τους.

Για τους περισσότερους είναι δύσκολο να αποχωριστούν το Ιντερνετ και να παραμείνουν έστω και για ένα διάστημα off line.

Μια ομάδα Πολωνών bloggers, ταξίδεψαν στο χωριό Ουντάμπνο της Γεωργίας των 300 κατοίκων, που η ζωή τους κυλά χωρίς Ιντερνετ.

Χτισμένο την δεκαετία του 1980 ως έργο της ΕΣΣΔ, το χωριό δίχως Διαδίκτυο, έχει περιορισμένη παροχή νερού. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, πως οι κάτοικοι δεν ξέρουν να διασκεδάζουν.

Ο επικεφαλής της ομάδας, Βλόντεκ Μάρκοβιτς, κάλεσε τους φίλους του να ξεκινήσουν το ταξίδι τους στην απομακρυσμένη έρημο.

«Ολη η περιοχή είναι πραγματικά άνυδρη και υπάρχει τεράστιο πρόβλημα με το νερό. Πώς θέλουν λοιπόν κάποιοι να εγκατασταθούν σε αυτό το χωριό;», διερωτάται στην αρχή της αφήγησής του ο Βλόντεκ.

Η ομάδα εγκαταστάθηκε σε έναν ξενώνα, η οποία δημιουργήθηκε από έναν Πολωνό πριν από 3 χρόνια. Αυτό ήταν ένα από τα δύο κτίρια, που είχαν λευκό χρώμα σε ολόκληρο το χωριό, τα άλλα είχαν το χρώμα του σκυροδέματος.

«Κοιμηθήκαμε σε αυτόν τον ξενώνα αλλά είμαι 100% βέβαιος πως αν ρωτούσαμε οποιονδήποτε να μας φιλοξενήσει δεν θα υπήρχε πρόβλημα», λέει ο Βλόντεκ.

Σε μια βόλτα τους στον δρόμο, ένας άνδρας τους άρπαξε και τους είπε: «Γεια σας, γεια σας, ένα κρασάκι;». Τους προκάλεσε στο σπίτι του χωρίς να ενδιαφέρεται ποιοι και από που είναι.

«Θα έλεγε κανείς πως είναι ένας απλός άνθρωπος, πάει στη δουλειά του και γυρίζει πίσω», αναφέρει.

Στο χωριό υπάρχει ένα σινεμά, στο οποίο παραμένουν μόνο οι πέτρες, ενώ 20 χιλ. μακριά από το χωριό μένει ένας πρώην πρωταθλητής της ΕΣΣΔ εν ονόματι Νικολα. Η ομάδα αποφάσισε να τον καλέσει στο σπίτι του, γέλασαν μαζί του, κολύμπησαν στη λίμνη και πέρασαν όμορφα. Μετά το αντίο επέστρεψαν στην έρημο.

Ο Βλάντο ενθαρρύνει τους πάντες να επισκεφτούν το χωριό της Γεωργίας.