Με την αιτιολογία ότι η διάκριση μεταξύ αρτοποιείων και πρατηρίων πώλησης άρτου προκαλεί σύγχυση στους καταναλωτές, από εδώ και πέρα και σύμφωνα με τον ορισμό που τους δίνει η κυβέρνηση μέσω του ΟΟΣΑ στο τρίτο μνημόνιο, δεν θα υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ των δύο.
Έτσι, επιτρέπεται πλέον και στα πρατήρια άρτου που έχουν τις απαραίτητες εγκαταστάσεις για ψήσιμο ψωμιού από έτοιμα προϊόντα ζύμης και φέρουν τις ανάλογες προϋποθέσεις, να κάνουν χρήση της ονομασίας «αρτοποιείο».
Από την άλλη, θα δίνεται η δυνατότητα στους παραδοσιακούς φούρνους που ζυμώνουν το ψωμί να το επισημαίνουν με ειδικές πινακίδες.
Τέλος, με άλλη τροποποίηση στον νόμο 3526/2007, αίρονται οι περιορισμοί αναφορικά με τα σημεία πώλησης του ψωμιού και πλέον θα επιτρέπεται να γίνεται εμπόριο άρτου σε ιχθυοπωλεία, κρεοπωλεία, πτηνοπωλεία, παντοπωλεία τρόφιμα ή ποτά, πάντα με την προϋπόθεση ότι τηρούνται αυστηρώς οι υγειονομικοί και οικοδομικοί κανόνες προκειμένου να μην κινδυνεύει η υγεία των καταναλωτών.
Απελευθερώνεται και η διάρκεια ζωής του παστεριωμένου γάλακτος
Σε πλήρη απελευθέρωση της διάρκειας ζωής του παστεριωμένου γάλακτος που σήμερα προσδιορίζεται στις 7 ημέρες προχωρά η κυβέρνηση.
Η σχετική διάταξη του νέου μνημονίου προβλέπει ότι «η διάρκεια συντήρησης του θα καθορίζεται πλέον από τον παρασκευαστή και υπόκειται σε ελέγχους των αρμοδίων αρχών του υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης». Με την υφιστάμενη ρύθμιση καθορίζονταν στο νόμο ότι η «…η συντήρησή του διαρκεί μέχρι και επτά ημέρες, καθορίζεται με ευθύνη του παρασκευαστή και υπόκειται σε έλεγχο των αρμόδιων αρχών του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης».
Με τη νέα ρύθμιση διευρύνεται σημαντικά η διάρκεια ζωής του παστεριωμένου γάλακτος που πλέον θα μπορεί να μένει στο ράφι έως και 10-11 ημέρες, με αποτέλεσμα να είναι δυνατή η πραγματοποίηση εισαγωγών από τους γαλακτοβιομήχανους.
Πρόκειται στην ουσία για την εφαρμογή της αρχικής σύστασης της εργαλειοθήκης 1 του ΟΟΣΑ που είχε επιχειρήσει να νομοθετηθεί από τον Κωστή Χατζηδάκη ενόσω ήταν υπουργός Ανάπτυξης, αλλά προσέκρουσε στις έντονες αντιδράσεις τόσο της τότε Αξιωματικής Αντιπολίτευσης όσο κυρίως από βουλευτές των κομμάτων της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας που είχαν απειλήσει να μην ψηφίσουν τότε το πολυνομοσχέδιο.