Την προστασία του πρωθυπουργού, από τον Δημήτρη Μάρδα και τον Γιάννη Πανούση, ζήτησε η Ζωή Κωνσταντοπούλου από τον Αλέξη Τσίπρα.
Σε επιστολή της, η πρόεδρος της Βουλής έκανε παράπονα στον πρωθυπουργό για τις δηλώσεις των δύο υπουργών και ουσιαστικά του ζητάει να τους βάλει στη θέση τους.
Σε κάποιο σημείο της επιστολής της, η κ. Κωνσταντοπούλου κάνει λόγο για σειρά από προσβλητικές δηλώσεις του κ. Μάρδα, με αφορμή τα λεγόμενά του για την Επιτροπή Αλήθειας για το Δημόσιο χρέος. Παράλληλα, μιλά για «επιθετική επιμονή» του κ. Πανούση και πολλαπλές προσβλητικές τοποθετήσεις του εναντίον της.
«Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να σας επισημάνω ότι ο Αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ. Δημήτρης Μάρδας, στο πλαίσιο σειράς προσβλητικών δηλώσεών του, που στρέφονται εναντίον μου ως Προέδρου της Βουλής αλλά και, συνολικότερα, εναντίον της λειτουργίας και της αυτονομίας της Βουλής, προέβη και σε δηλώσεις που αφορούν το έργο και το αντικείμενο αυτής της Επιτροπής, δηλώσεις που δεν απηχούν την εκπεφρασμένη άποψη της κυβέρνησης, πλην όμως δημιουργούν εύλογα ερωτηματικά. Το ίδιο φαινόμενο, των ανοίκειων και πολλαπλώς προσβλητικών τοποθετήσεων εναντίον μου ως Προέδρου της Βουλής αλλά και εναντίον της συνταγματικά και εκ του κανονισμού της Βουλής προβλεπόμενης άσκησης των αρμοδιοτήτων μου, παρατηρείται εδώ και μήνες από έτερο αναπληρωτή υπουργό της κυβέρνησής σας, τον κ. Γιάννη Πανούση, η επιθετική επιμονή του οποίου γεννά πολλές απορίες», αναφέρει συγκεκριμένα η Ζωή Κωνσταντοπούλου στην επιστολή της.
Στη συνέχεια, ζητά από τον πρωθυπουργό να μεριμνήσει προσωπικά για το θέμα, ώστε να σταματήσει ο «απροκάλυπτος κανιβαλισμός», όπως αναφέρει κλείνοντας την επιστολή της. «Γνωρίζοντας την ευαισθησία σας σε σχέση με ζητήματα σεβασμού της διάκρισης των εξουσιών, αλλά και σεβασμού της προσωπικότητας των θεσμικών λειτουργών, θα σας παρακαλούσα να μεριμνήσετε προσωπικά, ώστε αυτό το ονειδιστικό για τη Δημοκρατία φαινόμενο να λάβει ένα τέλος, καθότι πρώτα τα μέλη της κυβέρνησης με το παράδειγμά τους, με την αυτοσυγκράτηση και την τήρηση των αρχών πολιτικής και θεσμικής ευπρέπειας, θα πρέπει να δίνουν τον τόνο και να συγκροτούν το θεσμικό υπόδειγμα ώστε αυτές οι αρχές να γίνονται σεβαστές από την αντιπολίτευση και, συνολικά, να θωρακίζεται ο δημόσιος λόγος από φαινόμενα εκτράχυνσης, εκφυλισμού ή απροκάλυπτου κανιβαλισμού», σημειώνει χαρακτηριστικά.