Την τάση των πιο έξυπνων ανθρώπων να ζουν περισσότερα χρόνια επιβεβαιώνει μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα, που αποδίδει αυτή την προδιάθεση κυρίως σε γενετικά αίτια.
Είναι η πρώτη μελέτη που αποδίδει τη συσχέτιση εξυπνάδας-μακροζωίας στα γονίδια.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Ρόζαλιντ Αρντεν της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Λονδίνου (LSE), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνές περιοδικό επιδημιολογίας International Journal of Epidemiology, ανέλυσαν στοιχεία από τις ΗΠΑ, τη Σουηδία και τη Δανία για διδύμους, τόσο μονοζυγωτικούς (100% κοινά γονίδια), όσο και διζυγωτικούς (50% κοινά γονίδια).
Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το 95% της σχέσης μεταξύ νοημοσύνης και προσδόκιμου ζωής είναι γενετικής προέλευσης. Όπως διαπιστώθηκε, σχεδόν πάντα ο πιο έξυπνος από τους δύο δίδυμους ζει περισσότερα χρόνια.
«Γνωρίζουμε ότι τα παιδιά με καλύτερες επιδόσεις στα τεστ νοημοσύνης (IQ) τείνουν να ζουν περισσότερο. Το ίδιο συμβαίνει με όσους ενηλίκους βρίσκονται ψηλά στην επαγγελματική ιεραρχία, όπως για παράδειγμα οι ανώτεροι δημόσιοι υπάλληλοι. Ενώ έως τώρα δεν κατανoούσαμε γιατί αυτό συμβαίνει, η νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι η αιτία είναι πρωτίστως γενετική» δήλωσε η 'Αρντεν.
Στο βαθμό που κάποιος εξυπνότερος κάνει μια δουλειά μεγαλύτερης ευθύνης και καλύτερα αμειβόμενη, σύμφωνα με τους ερευνητές, η σχέση ανάμεσα στις ανώτερες θέσεις εργασίας και στην μακροζωία είναι θέμα κυρίως γονιδίων, παρά κοινωνικών παραγόντων.
Από την άλλη όμως, όπως υπογράμμισαν οι ερευνητές, η επίδραση της νοημοσύνης στο προσδόκιμο ζωής είναι μικρή. «Έτσι, δεν μπορεί κανείς, για παράδειγμα, να εξάγει το συμπέρασμα ότι το παιδί τους θα ζήσει σίγουρα πολλά χρόνια, επειδή φέτος τα πήγε καλά στις εξετάσεις», επεσήμανε η Αρντεν.
Οι ερευνητές υποθέτουν -αλλά δεν μπορούν να είναι βέβαιοι- ότι οι άνθρωποι, οι οποίοι διαθέτουν γονίδια που τους κάνουν πιο έξυπνους, έχουν επίσης γονίδια που διατηρούν το σώμα τους πιο υγιές. Εναλλακτικά, γίνεται η υπόθεση ότι τόσο η νοημοσύνη όσο και η μακροζωία εξαρτώνται από τις ίδιες γενετικές μεταλλάξεις, συνεπώς είτε οι δύο αυτοί παράγοντες επηρεάζονται παράλληλα, είτε όσοι άνθρωποι έχουν τις λιγότερες μεταλλάξεις, είναι ταυτόχρονα εξυπνότεροι και πιο μακρόβιοι.