Η ιστορία του νυφικού από το 1900 μέχρι σήμερα- Πόσο άλλαξε η μόδα στο γάμο [εικόνες]

Μια εκπληκτική νέα σειρά σκίτσων παρακολουθεί την εξέλιξη του νυφικού τα τελευταία 110 χρόνια, προσφέροντας μια γεύση από την αλλαγή των πολιτικών και πολιτισμικών συνθηκών του κόσμου μέσα από τα διάφορα στυλ των νυφικών που φορέθηκαν κατά τη διάρκεια εκείνων των χρόνων.

Το infographic, που παρουσιάζει το Fairmont Hotels & Resorts, περιλαμβάνει σκίτσα από νυφικά που φορέθηκαν από το 1900 μέχρι σήμερα. Τα σχέδια, τα οποία επιμελήθηκαν από έναν σχεδιαστή μόδας, συνοδεύονται από μια ιστορική ανάλυση του γιατί ορισμένες σιλουέτες, πέπλα και μακιγιάζ ήταν δημοφιλή κατά τη διάρκεια μιας συγκεκριμένης δεκαετίας.

Eπισημαίνει επίσης τις επιρροές από διάσημες νύφες, συμπεριλαμβανομένων της Γκρέις Κέλι, της πριγκίπισσας Νταϊάνας, της Κένεντι και της Κέιτ Μίντλετον, αποκαλύπτοντας πώς η επιλογή τους στα νυφικά φορέματα συνέβαλε στο να διαμορφωθεί η νυφική μόδα κάθε εποχής.

Την αρχή έκανε η βασίλισσα Βικτωρία, που άλλαξε για πάντα το ύφος του γάμου το 1840, όταν επέλεξε να παντρευτεί τον Πρίγκιπα Αλβέρτο του Σαξ-Κόμπουργκ φορώντας ένα λευκό φόρεμα σε μία περίοδο όπου τα νυφικά φορέματα ήταν σχεδόν κατά κανόνα χρωματιστά.

Με την αυγή του 1900, όλες οι εύπορες γυναίκες παντρεύονταν φορώντας λευκά φορέματα με κορσέδες στη μέση και φαρδιά μανίκια στους ώμους που στένευαν στο βραχίονα, ενώ άλλες, λιγότερο πλούσιες, νύφες επέλεγαν γαλάζια και ροζ φορέματα.

Δέκα χρόνια αργότερα, το 1910, καθώς η Εδουαρδιανή εποχή πλησίαζε στο τέλος της, τα φορέματα με αυτοκρατορική γραμμή απέκτησαν δημοτικότητα. Η περίμετρος της μέσης άρχισε να αυξάνεται και μια νύφη στη δεκαετία του 1910 τυπικά επέλεγε μικρότερα μανίκια και ένα φόρεμα με περίπλοκα δαντελωτά σχέδια.

Μεγάλη εξέλιξη παρατηρήθηκε τη δεκαετία του '20, όταν ο ποδόγυρος υψώθηκε και οι γυναίκες επέλεγαν πιο φαρδιά μέση με σχεδόν ευθεία σιλουέτα κατάλληλη για αμερικάνικη τζαζ. Εμπνευσμένο από τη δεκαετία του 1920 ήταν το νυφικό με το οποίο παντρεύτηκε η Κέιτ Μος το 2011 τον Τζέιμς Χινς.

Ωστόσο, δέκα χρόνια αργότερα, κατά τη διάρκεια της ύφεσης του 1930, οι επιλογές στα φορέματα υπαγορεύθηκαν από την οικονομία και οι νύφες απλώς μεταποιούσαν παλαιότερα φορέματα, ή επέλεγαν να αγοράσουν κάτι με λιγότερες λεπτομέρειες, ώστε να μπορεί να βαφτεί και να φορεθεί ξανά.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1940, ο Β 'Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν σε πλήρη εξέλιξη και αυτό εμφανιζόταν και στα νυφικά. Οι γάμοι συχνά οργανώνονταν βιαστικά, και τα κουπόνια ήταν αναγκαία για να αγοράσει κανείς ρούχα. Το φόρεμα είχε στενή μέση και γέμιζε τους γοφούς για να δημιουργήσει ένα σχήμα κλεψύδρας. Οι στρογγυλεμένοι φουσκωτοί ώμοι και τα κοντά μανίκια ήταν επίσης ευνοημένες λεπτομέρειες εκείνη την περίοδο.

Το 1950, οι νύφες επέλεγαν φορέματα τύπου μπαλαρίνας με κορσάζ, μεγάλες φούστες και ντεκολτέ, που έγιναν δημοφιλή από το ρόλο της Ελίζαμπεθ Τέιλορ στην ταινία του 1950 «ο πατέρας της νύφης». Το 1956, η ηθοποιός Γκρέις Κέλι παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Ρενιέ με ένα φόρεμα με ψηλό λαιμό και μακριά δαντελωτά μανίκια που εξακολουθεί να θεωρείται εντυπωσιακό και στις μέρες μας.

Τη δεκαετία του 1960, η περίμετρος της μέσης αυξήθηκε και πάλι, και οι γυναίκες άρχισαν να επιλέγουν και πάλι φαρδιά φορέματα. Η μόδα ήταν επίσης εμπνευσμένη από το «διαστημικό» στυλ αυτής της δεκαετίας και πολλά φορέματα είχαν μεταλλικά διακοσμητικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο γάμος του Ελβις Πρίσλεϊ με την Πρισίλα.

Η δεκαετία του 1970 υποστήριζε την ατομικότητα, και οι γυναίκες σχεδίαζαν οι ίδιες τα φορέματα τους με τη βοήθεια της μητέρας τους ή της μοδίστρας. Διατηρώντας το μποέμ στυλ, τα μαλλιά ήταν μακριά, και το μαυρισμένο δέρμα θεωρούνταν η επιτομή της ομορφιάς, εντούτοις το μακιγιάζ ήταν διαφορετικό σε κάθε νύφη.

Ωστόσο, τα γήινα, ελεύθερης ροής νυφικά σχέδια της δεκαετίας του 1970 αντικαταστάθηκαν σύντομα με τις εξεζητημένες δημιουργίες, που σηματοδότησαν την άνοδο της υλιστικής δεκαετίας του 1980. Το 1981, ο γάμος της πριγκίπισσας Νταϊάνας με τον πρίγκιπα Κάρολο, ονομάστηκε ο «γάμος του αιώνα», και όχι άδικα, για το περίτεχνο φόρεμά της, με τα τεράστια μανίκια και την ουρά 7μιση μέτρων.

Τη δεκαετία του 1990, οι γυναίκες άφησαν στην άκρη τα επιδεικτικά σχέδια της δεκαετίας του 1980 και στράφηκαν στον μινιμαλιστικό σχεδιασμό. Στα νυφικά ο κανόνας ήταν απλό και κομψό. Εκείνη την περίοδο τα νυφικά ήταν απλά και καταλληλότερα για γάμους σε παραλία και σε θερμότερα κλίματα. Σπάνια εμφανίζονται δαντέλες και περίτεχνα σχέδια. Η Κάρολαιν Μπεσέτ Κένεντι ήταν το Style icon της δεκαετίας, και το νυφικό της σχεδίασε ο -άγνωστος τότε- Γάλλος σχεδιαστής Narciso Rodriguez, γεγονός που, μετά το γάμο της με τον Τζον Φ. Κένεντι Τζούνιορ εκτόξευσε τη φήμη του.

Δέκα χρόνια αργότερα, το 2000, τα στράπλες φορέματα σε συνδυασμό με τις περίπλοκες λεπτομέρειες, όπως δαντέλα και χάντρες έγιναν must. Καθώς οι άνθρωποι αποφεύγουν τους παραδοσιακές γάμους σε εκκλησίες τη δεκαετία του 2000, δεν υπήρχε πλέον ανάγκη για τις γυναίκες να φορούν φορέματα που καλύπτουν τους ώμους τους. Το Galliano νυφικό της Γκουέν Στεφάνι το 2002, ήταν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της εποχής.

Και κάπως έτσι φτάνουμε στη δεκαετία του 2010 και τα δύο νυφικά που τάραξαν τα νερά: Το βασιλικό γάμο της Κέιτ Μίντλετον με τον πρίγκιπα Ουίλιαμ, το 2011, που σχεδόν επισκίασε το γάμο της Νταϊάνας και τον γάμο της Κιμ Καρντάσιαν με τον Κάνι Γουέστ το 2014, που έγινε το κοσμικό γεγονός της χρονιάς.