Τα άγνωστα Διαπόντια νησιά: Το δυτικότερο σημείο της χώρας -Κρυστάλλινα νερά, ατελείωτες αμμουδιές, τοπίο μαγεία [εικόνες]

Διαπόντια νησιά. Οχι, δεν βρίσκονται σε κάποιο ωκεανό στην άκρη της γης, αλλά στην Ελλάδα!

Ενα υπέροχο σύμπλεγμα νησιών και βραχονησίδων βορειοδυτικά της Κέρκυρας, κόσμημα ολόκληρου του Ιονίου! Οσοι τα έχουν επισκεφθεί, δικαίως τα χαρακτηρίζουν μικρούς επίγειους παραδείσους...

Τα Διαπόντια, που βρίσκονται σε απόσταση 8 με 10 χλμ. από την Κέρκυρα, αποτελούνται από τρία μεγαλύτερα νησιά, τους Οθωνούς, την Ερεικούσσα και το Μαθράκι και ακόμη 9 ακατοίκητες βραχονησίδες:

• το Διάκοπο
• το Διάπλο
• το Καράβι
• το Καστρινό
• τη Λειψώ (ή Βάρκα)
• το Όστρακο
• την Πλάκα (ή Άγκυρα)
• την Πλατειά
• η Τραχειά (ή Τραχιά)

Οθωνοί

Το έκτασης 10 τα τ.χλμ νησάκι, το μεγαλύτερο των Διαπόντιων αποτελεί το δυτικότερο σημείο της Ελληνικής επικράτειας. Δαντελωτές ακτές με γαλαζοπράσινα νερά, εντυπωσιακοί γεωλογικοί σχηματισμοί, πυκνή βλάστηση, μικροί οικισμοί με πετρόχτιστα σπίτια και ένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικό φυσικό ανάγλυφο, είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του. Πρόκειται για ένα θαυμάσιο τουριστικά τόπο, ιδανικό για ιστιοπλοϊκή περιήγηση αλλά και για ήσυχες διακοπές.

Σήμερα, το καράβι αφήνει τον επισκέπτη στον Αμμο, ένα μικρό όρμο, με ωραία παραλία και συγκεντρωμένα τα λιγοστά μαγαζιά του νησιού. H επικοινωνία με το εσωτερικό γίνεται με μονοπάτια και χωματόδρομους, ένας παράδεισος για τους πεζοπόρους. Στη μέση του νησιού βρίσκεται ο οικισμός Σταυρός.

Ασπρη Αμμος

Oι περισσότερες ακτές είναι απότομες και βραχώδεις. Δυτικά υπάρχει η πανέμορφη παραλία «Άσπρη Άμμος» με την σπηλιά της «Kαλυψούς» που βρίσκεται στη σκιά ενός κατακόρυφου βράχου, ο οποίος μοιάζει να έχει κοπεί ολόισια και Bόρεια ο όρμος «Φύκι». Το Αυλάκι είναι το μικρό ψαράδικο λιμανάκι των Οθωνών πλάι στον παραθαλάσσιο οικισμό ‘Αμμος.

Σπηλιά Καλυψούς

Καμάρες

Μαθράκι

Με εκταση 3,1 τ.χλμ, είναι το μικρότερο από τα Διαπόντια νησία. Βρίσκεται δυτικά της Κέρκυρας και απέχει 4,5 ν.μ. από το ακρωτήριο της, Καβοκεφαλής στον Αγιο Στέφανο. Λιμάνι του είναι οι Πλάκες που συνδέονται με την Κέρκυρα, από το λιμάνι του Αγίου Στεφάνου και από το Σιδάρι.Στα δύο άκρα του νησιού είναι χτισμένα τα δυο χωριά του, το Άνω και το Kάτω Mαθράκι. Θα βρείτε δύο ξενοδοχεία με ωραία θέα και γραφικά ταβερνάκια.

Πυκνόφυτο, με διάσπαρτους πολλούς οικισμούς που συνδέονται μεταξύ τους με γραφικά μονοπάτια, το Μαθράκι είναι πραγματικά μαγευτικό. Ο όρμος Φύκι, με αμμουδερή παραλία και τη νησίδα Τραχιά απέναντι του, ο Κόντρακας, παλαιό λιμάνι με γραφικό οικισμό και οι Απιδιές. μικρό λιμανάκι για ψαράδικες βάρκες είναι από τα πιο γραφικά μέρη του νησιού. Η πιο μαγευτική παραλία του είναι το Πορτέλο. Μια αχανής αμμουδιά τριών χιλιομέτρων με ρηχά νερά.

Πορτέλο

Ερεικούσα

Σε απόσταση 6 μιλίων βόρεια από το ακρωτήριο Δράστη της βόρειας Κέρκυρας, βρίσκεται η Ερεικούσα, το βορειότερο από τα Διαπόντια νησιά. Το μοναδικό της λιμάνι, το Πόρτο, με θαυμάσια παραλία και αξιόλογες παραθεριστικές εγκαταστάσεις, συνδέεται με το λιμάνι της Κέρκυρας και τους καλοκαιρινούς μήνες με το Σιδάρι.

Το όνομα της, το οφείλει στον θάμνο Ρέικι, από τους οποίους ειναι γεμάτο το νησί και οι οποίοι ανθίζουν το μήνα Οκτώβρη και ολόκληρο το τοπίο γίνεται... ροζ!

Οσον αφορά τις παραλίες, αυτή στον οικισμό Πόρτο, είναι ίσως η πιο εντυπωσιακή. Τεράστια και ρηχή, με ατελείωτη αμμουδιά, έλκει πολύ κόσμο από την Kέρκυρα. Ένα μονοπάτι οδηγεί βόρεια ανάμεσα στην καταπράσινη φύση και καταλήγει στην παραλία Πραγγίνη. Συνολικά στην Ερείκουσα υπάρχουν 6 οικισμοί με 20 περίπου σπίτια ο καθένας. Δεν πρέπει επίσης να ξεχάσει ο ταξιδιώτης να επισκεφθεί την ακτή Μπραγκίνι, ώστε απολαύσει τα υπέροχα νερά της όσο και για να θαυμάσει την βλάστηση που καλύπτει το τοπίο στο σύνολό του. Στο λόφο της ακτής απολαμβάνει κανείς τη θέα από το φάρο. Ενα από τα ωραιότερα σημεία του νησιού, το Πέρα Κάτεργο όπου η θέα γίνεται πιο άγρια, με απόκρημνες ακτές και ένα πέτρινο σταυρό, υπόλειμμα ενός ναυτικού δυστυχήματος που έγινε πριν από 100 περίπου χρόνια στην περιοχή. Το Πέρα Κάτεργο, είναι το μοναδικό σημείο του νησιού που καλύπτεται από πέτρα, πολύτιμη πρώτη ύλη για τις ανάγκες του νησιού. Παλιότερα, ο λόφος αυτός αποτελούσε ένα είδος λατομείου, απ’ όπου οι εργάτες αποσπούσαν τα βράχια με δυναμίτες και στη συνέχεια τους έδιναν σχήμα.