Μια από τις βασικές προκλήσεις στο θέμα της Ελλάδας είναι το ποιον πρέπει να ακούει κανείς για να ενημερώνεται για το εν εξελίξει «δράμα». Τα παραδείγματα είναι νωπά.
Τη μια στιγμή ο Γιάνης Βαρουφάκης λέει πως επίκειται συμφωνία, για να δεχθεί την επόμενη στιγμή την «απόκρουση» από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι δεν δικαιολογείται τέτοια αισιοδοξία. Το Bloomberg ψάχνει να βρει εκείνους τους ανθρώπους που γνωρίζουν πραγματικά τι συμβαίνει και από αυτούς θα περάσει η όποια λύση.
Για τους οικονομολόγους της ING Diba στη Φρανκφούρτη και της Berenberg στο Λονδίνο, πρέπει να επικεντρωθούμε σε εκείνους τους ανθρώπους που έχουν πραγματική εξουσία επί των ομολόγων της Ευρωζώνης. Και αυτοί είναι: ο Αλέξης Τσίπρας, η Άνγκελα Μέρκελ και ο Μάριο Ντράγκι.
Κατά τον Κάρστεν Μπρζέσκι της ING, «θα πρέπει να καθοδηγούμαστε από αυτούς τους τρεις. Η Μέρκελ, επί παραδείγματι, κρατάει χαμηλό προφίλ, αλλά παίζει καθοριστικό ρόλο». Όπως αναφέρει το άρθρο, η Μέρκελ θεωρεί κρίσιμης σημασίας την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ και προσπαθεί να κατευνάσει τον κορεσμό των ψηφοφόρων της λέγοντάς τους πως πρέπει να αποφευχθεί η διάλυση της ένωσης. Από την άλλη, ο Τσίπρας θέλει να τερματίσει τη λιτότητα και την ταπείνωση των Ελλήνων, ενώ στη μέση βρίσκεται ο Ιταλός τραπεζίτης που κάνει ό,τι μπορεί για να διατηρήσει το ευρώ.
Ο Βαρουφάκης κάνει θόρυβο
Είναι χαρακτηριστικό αυτό που αναφέρει το Bloomberg για την ελληνική πλευρά: «εντός του ελληνικού matrix, ο Βαρουφάκης είναι αυτός που κάνει θόρυβο, αλλά αυτός που αποφασίζει είναι ο Τσίπρας. Τον Ιανουάριο, όταν ο Βαρουφάκης είπε ότι η Ελλάδας παραιτείται από το πρόγραμμα διάσωσης, ο Τσίπρας μίλησε για αμοιβαία και επωφελή συμφωνία. Ο Βαρουφάκης επέστρεψε από το Eurogroup στη Ρίγα με μια σύγκρουση που έθετε σε κίνδυνο την προσπάθεια της χώρας να έχει πρόσβαση σε βοήθεια, αλλά ο Τσίπρας είναι εκείνος που επιδρά στις αγορές.
Η επίδρασή του φάνηκε ότι προκηρύχθηκαν οι πρόωρες εκλογές (το ΧΑ υποχώρησε κατά 13% εκείνη την ημέρα, ενώ οι ελληνικές μετοχές και τα ομόλογα έχουν συσσωρευμένες ζημιές κοντά στο 18% από τότε).
Σούπερ Μάριο
Ο Ντράγκι, από την μεριά του, διατηρεί τη ρευστότητα της Ελλάδας μέσω του ELA, αλλά δεν δέχθηκε τα ελληνικά ομόλογα στο περιβόητο πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Η Μέρκελ, πάλι, έχει μείνει ήσυχη μέχρι τώρα κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης της ελληνικής κρίσης. Στο παρελθόν, όμως, έχει τρομάξει τις αγορές ομολόγων. Το 2010 στο Ντοβίλ της Γαλλίας, είχε πει ότι οι ιδιώτες πιστωτές θα υποστούν ζημιές στο μέλλον σε περίπτωση διασώσεων. Τότε, ξεκίνησε μια διετής ρευστοποίησης, ενώ η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Κύπρος ζήτησαν, αίφνης, πρόγραμμα διάσωσης από την Ευρωζώνη.
Η χρηματοπιστωτική αναταραχή έφερε την Ευρωζώνη στο χείλος του γκρεμού, από την αυξανόμενη μόχλευση της Μέρκελ έναντι των τότε συναδέλφων της ηγετών (βλ. Μπερλουσκόνι, Παπανδρέου). Αυτό που ξεκίνησε στο Ντοβίλ, ολοκληρώθηκε το 2012 όταν ο Ντράγκι είπε το περιβόητο «θα κάνω ό,τι χρειάζεται για το ευρώ». Στην τελευταία φάση της κρίσης, οι Μέρκελ και Ντράγκι έχουν δεσμευτεί έναντι των επενδυτών ότι η Ελλάδα θα αθετήσει τις υποχρεώσεις της έναντι των δανειστών.
Χαμηλό προφίλ
Η αλήθεια είναι ότι η Μέρκελ, το τελευταίο διάστημα, παρεμβαίνει συχνά στις λογομαχίες των Ελλήνων αξιωματούχων με τους πιστωτές τους. Το κάνει για να δαμάσει τις ρευστοποιήσεις και να υπενθυμίσει στους επενδυτές ότι στόχος είναι ο συμβιβασμός. Παράλληλα, οι πληροφορίες αναφέρουν πως προτίθεται να απευθύνει διάγγελμα στο γερμανικό λαό για να τους εξηγήσει τους λόγους που πρέπει να δοθεί βοήθεια στην Ελλάδα. Κάτι τέτοιο μπορεί να αλλάξει τις καιρικές συνθήκες πάνω από τα κεφάλια των επενδυτών.
«Είναι σημαντικό ότι η Μέρκελ λέει κάτι αυτή τη στιγμή», σημειώνει ο Γκούντραμ Γουλφ, διευθυντής του Ινστιτούτου Bruegel, «υπήρξε πολλή φλυαρία γύρω μας, αλλά τώρα αρχίζουμε να βλέπουμε ότι οι ιθύνοντες προχωρούν σε δράση προς μια τελική απόφαση».