Λύση «κουρέματος» πολύ μεγαλύτερου του 21%, που προβλέπει επισήμως το πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων, φαίνεται ότι επεξεργάζεται το γερμανικό οικονομικό επιτελείο. Λύση στην οποία προφανώς δεν θα φέρουν αντίρρηση οι υπόλοιποι της Ευρωζώνης, εφόσον κριθεί ότι δεν υπάρχει κίνδυνος επιμόλυνσης σε άλλες χώρες της Περιφέρειας.
Όλες οι πληροφορίες αλλά και οι δηλώσεις των τελευταίων 48 ωρών συγκλίνουν ακριβώς σε αυτή τη κατεύθυνση, ενώ και τα όσα φέρεται ότι υπονόησε ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος στη συνεδρίαση του ΚΤΕ Οικονομίας, μόνο τυχαία δεν ήταν.
Την αρχή έκανε ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ανοίγοντας -με μάλλον άκομψο τρόπο είναι η αλήθεια- τη συζήτηση περί αλλαγών στους όρους της απόφασης της 21ης Ιουλίου, συνδέοντας τις αλλαγές αυτές με τα ευρήματα της νέας αξιολόγησης από τη Τρόικα.
Η πρώτη ανάλυση των λεγομένων του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, δείχνει ότι τα νέα δεδομένα μαρτυρούν πως ο βασικός στόχος του Μνημονίου -η βιωσιμότητα του Χρέους- δεν μπορεί να επιτευχθεί υπό αυτές τις συνθήκες. Βαθύτερη ύφεση στην Ελλάδα, αδυναμία επίτευξης υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, αλλά και αστάθεια στην υπόλοιπη Ευρωζώνη, πάνε πιο πίσω, αν δεν ακυρώνουν, το στόχο της μείωσης του Χρέους σε επίπεδα κοντά στο 100%. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ο κ. Σόιμπλε επανήλθε τονίζοντας ότι θα χρειαστούν τουλάχιστον 10 χρόνια για να μπορέσει η Ελλάδα να ανακτήσει την ανταγωνιστικότητα της, άρα επί της ουσίας να βγει μόνη της στις αγορές.
Το παζλ φαίνεται ότι συμπληρώνουν οι διαρροές εγγράφων από τις Βρυξέλλες, με βάση τα οποία εξετάζεται το ενδεχόμενο η δυνατότητα επαναγοράς Χρέους να ξεπεράσει τα 20 δισ. ευρώ που προβλέπει η συμφωνία της 21ης Ιουλίου και να επεκταθεί σε όλα τα ομόλογα που λήγουν ακόμα και μετά το 2020, ανοίγοντας έτσι αυτομάτως τη συζήτηση για τους όρους που θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο και ενισχύοντας τα σενάρια περί «κουρέματος» τουλάχιστον 50%, επί των οποίων επανήλθαν άλλωστε οι γνωστοί πλέον σύμβουλοι της κυρίας Ανγκελα Μέρκελ.
Το στοίχημα σε κάθε περίπτωση είναι το εγχείρημα να γίνει «αναίμακτα». Γι' αυτό, άλλωστε, πρώτος- πρώτος ο κ. Σόιμπλε έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι δεν τίθεται θέμα εξόδου από την Ευρωζώνη, την ώρα που και οι σύμβουλοι της κυρίας Μέρκελ διακήρυτταν ότι μια ελεγχόμενη χρεοκοπία με «κούρεμα» 50% δεν δημιουργεί αντίφαση με τη παραμονή της χώρας στο Ευρώ.
Ωστόσο, όπως επισημαίνουν έμπειροι αναλυτές, επειδή ακριβώς ένα τέτοιο εγχείρημα δεν έχει προηγούμενο, όλα θα κριθούν στις λεπτομέρειες, στη περίπτωση που προχωρήσει αυτό το σενάριο, με πρώτη προϋπόθεση να πειστούν οι ιδιώτες να αποδεχθούν «κούρεμα» της τάξης του 50% ή και πλέον, καθώς η όποια σκέψη για υποχρεωτικό «κούρεμα» προσκρούει στο «τοίχο» της ενεργοποίησης των ασφαλίστρων κινδύνου, που μπορεί να προκαλέσει ντόμινο ανεξέλεγκτων καταστάσεων. Το βασικό επιχείρημα όσων εισηγούνται αυτή τη λύση είναι ότι ήδη πολλές τράπεζες που πρόκειται να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα ανταλλαγής έχουν προχωρήσει σε διαγραφές ακόμα και πάνω από το 50%, ενώ και οι αγορές το θεωρούν λίγο ως πολύ προεξοφλημένο.
Κρίσιμο θεωρείται, πάντως, το πώς θα εκλάβουν οι αγορές ένα τέτοιο εγχείρημα, εάν θα πειστούν δηλαδή ότι με ένα τέτοιο «κούρεμα» που θα προσγειώσει το Χρέος σε επίπεδα κοντά στο 100% του ΑΕΠ, η Ελλάδα μπορεί να πάρει βαθιές ανάσες και να προχωρήσει με γοργούς ρυθμούς μπροστά ή αν πρόκειται μόνο για ένα φιλί της ζωής, που θα παρατείνει την αγωνία για μερικούς μήνες ή χρόνια. Εξού και η σπουδή του κ. Βενιζέλου να διαβεβαιώσει -επί αμερικανικού εδάφους- ότι η Ελλάδα θα τηρήσει στο ακέραιο τις δεσμεύσεις της μετά τη συνάντηση του με τον κ. Σόιμπλε και λίγες μόλις ώρες πριν τη συνάντηση του με την επικεφαλής του ΔΝΤ, που μάλλον δεν καλοβλέπει τα σενάρια περί χρεοκοπίας, ελεγχόμενης ή μη..