Πριν καλά- καλά ξεκινήσει η διαπραγμάτευση για τη τελική λίστα των μεταρρυθμίσεων, που θα "κλειδώσει" την τετράμηνη παράταση, άρχισαν οι εχθροπραξίες για τα πρωτογενή πλεονάσματα που πρέπει να πετύχει η Ελλάδα όχι μόνο για το 2015 αλλά και για τα επόμενα χρόνια.
Τα πρώτα πυρά έπεσαν από το γερμανικό στρατόπεδο, όταν η εκπρόσωπος του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δήλωσε πως η απόφαση του Eurogroup στις 20 Φεβρουαρίου αφορά στη χαλάρωση του στόχου μόνο για το 2015 και πως για τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να επιτευχθούν οι στόχοι, οι οποίοι περιγράφονται στην απόφαση του Eurogroup του Νοεμβρίου του 2012. Η απάντηση ήρθε με ανακοίνωση από το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών, το οποίο υποστηρίζει ότι αυτές οι δηλώσεις δεν συνάδουν ούτε με το πνεύμα ούτε με το γράμμα της τελευταίας απόφασης του EUROGROUP, Eurogroup ότι επιλέχθηκε προσεκτικά η φρασεολογία για τους στόχους των πρωτογενών πλεονασμάτων, ώστε να σηματοδοτήσει την αναθεώρηση τους ανάλογα με τις οικονομικές εξελίξεις.
Γιατί επιμένουν οι Γερμανοί στα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα; Γιατί πολύ απλά με βάση τις αποφάσεις του Νοεμβρίου του 2012, είχε συμφωνηθεί μεταξύ της Αθήνας και των δανειστών, ότι για να πέσει το Χρέος στα επίπεδα του 117,2% το 2022, θα χρειαστούν πρωτογενή πλεονάσματα σταθερά πάνω από 4%. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι το Βερολίνο επιμένει πως κάθε χρόνο, ως το 2022 η Ελλάδα πρέπει να πετυχαίνει πρωτογενές πλεόνασμα περίπου 9 δισ. ευρώ!
Ποια χώρα προβλέπεται να έχει πρωτογενές πλεόνασμα στα επίπεδα του 4% το 2016; Μήπως η Γερμανία; Όχι! Με βάση τα στοιχεία του IMF, η Γερμανία προβλέπεται να διατηρήσει πρωτογενή πλεονάσματα στα επίπεδα του 1,5- 1,6%. Μήπως η Πορτογαλία; Όχι! Προβλέπεται ότι θα κυμαίνεται μεταξύ 2% και 3% σε βάθος 5ετίας. Ο πήχης έχει τεθεί σε επίπεδα άνω του 4% μόνο για την Ιταλία- που κι εκείνη πρέπει να μειώσει το Χρέος της άρα ο στόχος των πρωτογενών πλεονασμάτων έχει προσαρμοστεί στο στόχο του Χρέους χωρίς να εξετάζεται αν αυτό είναι εφικτό- και τη Νορβηγία, η οποία ως γνωστόν είναι πετρελαιοπαραγωγός χώρα.