Θαλάσσιοι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν σε αρχαιοελληνικό ναυάγιο το σπάνιο χυτό μέταλλο ορείχαλκος, που σύμφωνα με τον Πλάτωνα, προέρχεται από τη θρυλική πόλη της Ατλαντίδας.
Οι ερευνητές εντόπισαν 39 ράβδους του συγκεκριμένου μετάλλου διάσπαρτες σε όλο τον αμμώδη πυθμένα της θάλασσας κοντά σε ένα ναυάγιο 2.600 ετών στα ανοικτά των ακτών της Σικελίας.
Το ναυάγιο ανακαλύφθηκε πρώτη φορά το 1988, σε ρηχά νερά περίπου 300 μέτρα στα ανοικτά των ακτών της Γέλας στη Σικελία. Ο Σεμπαστιάνο Τούσα, υπεύθυνος του τμήματος θαλάσσιων ερευνών στη Σικελία είπε στο Discovery News ότι η ανακάλυψη των ράβδων από ορείχαλκο, που για πολύ καιρό εθεωρείτο ένα μυστηριώδες μέταλλο, είναι σημαντική καθώς «τίποτα παρόμοιο δεν έχει ποτέ βρεθεί». Και πρόσθεσε: «Ξέραμε τον ορείχαλκο από τα αρχαία κείμενα και λίγα διακοσμητικά αντικείμενα»
Η λέξη ορείχαλκος προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις όρος και χαλκός, που σημαίνει κυριολεκτικά χαλκός του βουνού και σύμφωνα με κείμενα του Πλάτωνα, ο ορείχαλκος θεωρείτο το δεύτερο μέταλλο σε αξία μετά το χρυσό και εξορυσσόταν σε πολλά μέρη της θρυλικής Ατλαντίδας στην αρχαιότητα.
Ο Πλάτωνας έγραψε ότι, οι τρεις εξωτερικοί τοίχοι του ναού του Ποσειδώνα και της Κλειτούς στην Ατλαντίδα ήταν επενδυμένοι αντίστοιχα με μπρούτζο, κασσίτερο και ο τρίτος, «έλαμπε με το κόκκινο φως του ορειχάλκου». Οι εσωτερικοί τοίχοι, οι κολώνες και τα πατώματα του ναού καλύπτονταν πλήρως από ορείχαλκο και η οροφή είχε χρυσό, ασήμι, και ορείχαλκο. Στο κέντρο του ναού βρισκόταν ορειχάλκινη κολόνα, στην οποία αναγράφονταν οι νόμοι του Ποσειδώνα και τα αρχεία των πρώτων βασιλιάδων υιών του Ποσειδώνα.