Παιδιά που τα απορρίπτουν οι γονείς -Σπαρακτικό κείμενο του Guardian [εικόνες]

Υπό το φως της θλιβερής αυτοκτονίας του έφηβου διεμφυλικού Λέιλα Αλκορν στο Οχάιο των ΗΠΑ ο οποίος αυτοκτόνησε γιατί τον απέρριψαν οι γονείς του, ειδικός συντάκτης του Guardian διερωτάται τι πρέπει να κάνουν οι νέοι που έχουν απέναντι τους γονείς τους.

Και γράφει η δημοσιογράφος:
«Δεν μπορείτε να επιλέξετε τους γονείς σας. Είστε στο έλεός τους. Ελέγχουν το περιβάλλον σας, είναι το περιβάλλον σας. Δεν έχετε τον τρόπο να ελέγξετε τα μέσα επιβίωσης, τα χρήματα και την τροφή. Το πώς σκέπτεστε, νιώθετε, κινείστε και μιλάτε δημιουργήθηκε από τους γονείς σας.
Οσο μεγαλώνετε οι επιρροές αλλάζουν. Πάτε στο σχολείο, συναντάτε άλλους ανθρώπους, ακούτε και άλλες ιδέες και αρχίζετε να έχετε συναισθήματα που δεν αναγνωρίζονται ως τέτοια από τους γονείς σας. Αλλά σήμερα υπάρχει το ίντερνετ και πάντα βρίσκεται κάποιος που καταλαβαίνει τα συναισθήματα. Ολοι μέσα μας νιώθουμε την ανάγκη να επικοινωνούμε αυτό που νιώθουμε στους ανθρώπους γύρω μας.
Το να μη σας καταλαβαίνουν οι γονείς σας είναι ένα πράγμα αλλά τι σημαίνει για έναν έφηβο να καταπιέζεται για να μοιάσει στους γονείς ή φίλους του; Τι συμβαίνει στην περίπτωση που αναγκάζεται να ακολουθήσει μια θεραπεία αλλαγής πεποιθήσεων;
Ασυνείδητα σε αυτές τις περιπτώσεις αρχίζει ένας έφηβος να νιώθει ενοχικά και διαφορετικός. Η ανυπομονησία τους κατακλύζει γιατί για ένα νεαρό άτομο ο χρόνος κυλάει αργά και εδώ υπάρχει κίνδυνος να καταλήξει στην αυτοκτονία, όπως έγινε στην περίπτωση της Λέιλα Αλκορν.
Παρά τα φρικτά αισθήματα απόρριψης εκ μέρους των γονέων, μια ημέρα θα μπορέσουν να καταλάβουν την άποψή τους. Αν παραμένουν άκαμπτοι και δεν συγχωρούν τίποτα ή δεν κάνουν βήμα πίσω από τις δικές τους αξίες είναι γιατί οι ίδιοι μπορεί να έχουν υποστεί ένα τραύμα, ένα τραύμα που τους πέρασαν οι δικοί τους γονείς.
Αν δεν υπάρχουν τέτοια τραύματα μπορεί να ζούμε πιο χαλαρά και να ανταποκρινόμαστε στις καταστάσεις όπως αυτές εμφανίζονται. Οταν υπάρχουν τραύματα, οι άνθρωποι κολάνε σε αυστηρούς κανόνες και κώδικες. Ετσι, όταν βλέπουν τα παιδιά τους να είναι εντελώς διαφορετικά από αυτούς πανικοβάλλονται. Στο αξιακό τους σύστημα το να φεύγεις από τους κανόνες είναι σαν να έχεις αποτύχει. Είναι ανασφαλές, είναι επικίνδυνο, μπορεί να πεθάνεις. Ανησυχούν γιατί δεν μπορούν να σε δεχτούν όπως θα ήθελες να είσαι και φοβούνται ότι πουθενά δεν θα γίνεις ποτέ αποδεκτός. Φοβούνται ότι η ανθρώπινη κοινότητα θα σε απορρίψει.
Η ντροπή είναι το βασικό αίσθημα σε αυτές τις καταστάσεις. Η ντροπή μοιάζει με το αίσθημα ανυπαρξίας. Αν τα παιδιά μπορούν να το καταλάβουν αυτό τότε θα πάρουν την απόρριψη εκ μέρους των γονιών τους λιγότερο προσωπικά. Γιατί δεν βοηθάει να πιστεύετε ότι υπάρχει μόνο η καλή και η κακή πλευρά. Ολοι θέλουν να εισακουστούν.
Η συμβουλή που δίνω σε έναν έφηβο που τον απορρίπτουν οι γονείς του για τα πιστεύω του, την σεξουαλικότητά του ή την ταυτότητά του; Βρές έναν συμπαθητικό άνθρωπο, έναν φίλο, έναν δάσκαλο, έναν σχολικό σύμβουλο -κάποιον που να πιστεύεις ότι μπορεί να καταλάβει τι συμβαίνει και ποιός είσαι πραγματικά. Τότε κρατήστε την εικόνα που έχουν αυτοί για εσάς όταν αντιμετωπίζετε δυσκολίες. Και κυρίως, παρότι φαίνεται σαν μια αιωνιότητα, δεν είναι. Μια μέρα θα μπορέσετε να απομακρυνθείτε από όλο αυτό και να δημιουργήσετε έναν δικό σας κύκλο ανθρώπων γύρω σας».

Η Λέιλα Αλκορν αυτοκτόνησε γιατί γεννήθηκε αγόρι, σε ηλικία 17 ετών:

Εδώ από τη συγκέντρωση και την αγρυπνία υπέρ της Λέιλα, στο Λονδίνο:

Οι φωτογραφίες είναι από το σάιτ demotix.com