Όταν ακούς διθυραμβικές δηλώσεις του στυλ «ένας φρέσκος άνεμος δημοκρατίας φυσάει στην Ελλάδα» ή «ήταν μια νίκη του λαού ενάντια στους ολιγάρχες του μεγάλου κεφαλαίου της Ευρώπης», ακόμη και «ήταν μια σφαλιάρα στον υποψήφιο πρόεδρο των δανειστών», τότε περιμένεις να έχουν βγει από το στόμα κάποιου που κείται στο αριστερό φάσμα της πολιτικής. Κι όμως, οι δηλώσεις ανήκουν στην επικεφαλής του γαλλικού Front National, Μαρίν Λεπέν.
Τι μπορεί να ενώνει την άκρα δεξιά με την αριστερά; Ποιος είναι ο συνδετικός κρίκος που μπορεί να φέρνει κοντά δύο αντίθετους πόλους; Σε αυτά τα ερωτήματα απαντάει το New Europe, υποσημειώνοντας πως δεν είναι τυχαίες οι εξτρεμιστικές δηλώσεις της Λεπέν που αγγίζουν τα όρια του... ανίερου, καθώς απευθύνονται προς τον ιδεολογικό αντίπαλό της – τον Αλέξη Τσίπρα.
Αν υπάρχει μια εξήγηση, αυτή θα πρέπει να αναζητηθεί προς Κρεμλίνο μεριά, τουτέστιν στο ρωσικό παράγοντα και την προσπάθειά του να διεμβολήσει την Ευρώπη με πλάγιο τρόπο. Γράφει το New Europe: «Πολλοί επικριτές σημειώνουν πως το Κρεμλίνο χρησιμοποιεί το Front National, το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα της Γαλλίας, όπως και άλλα κόμματα που αντιτίθεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ως όχημα για να δημιουργήσει ένα λόμπι δικών του συμφερόντων στην Ευρώπη. Η Λεπέν που θριάμβευσε στις πρόσφατες Ευρωεκλογές δεν έχει κρύψει τη συμπάθεια που τρέφει στο Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Ήταν από τις πρώτες που τάχθηκαν ενεργά εναντίον της απόφασης των Ευρωπαίων να επιβάλλουν εμπάργκο στη Ρωσία, ως αντίποινα για τις επεκτατικές κινήσεις στην Ουκρανία, ενώ αντιθέτως υποστήριξε δημόσια τους ρωσόφωνους της Ανατολικής Ουκρανίας».
Είναι γνωστή η ρητορική της Λεπέν κατά της ΕΕ που την κατηγορεί ότι δημιουργεί τεχνηέντως συνθήκες «Ψυχρού Πολέμου», ενώ οι σχέσεις του κόμματός της με το ρωσικό κεφάλαιο επεκτάθηκαν όταν τον περασμένο Νοέμβριο ανακοίνωσε πως έλαβε δάνειο 11 εκατομμυρίων δολαρίων από ρωσική τράπεζα. Η ειρωνεία είναι ότι τη στιγμή που η ΛεΠεν έδειχνε περιχαρής για το αποτέλεσμα της τρίτης ψηφοφορίας στην Ελλάδα, ο αριστερός Μελανσόν έγραφε (με παραπλήσια φρασεολογία) ένα αντίστοιχο κείμενο υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα. Ίσως επιβεβαιωθεί εκ των υστέρων η extreme ατάκα του Νικολά Σαρκοζί προ δύο μηνών ότι «η Λεπέν δεν ανήκει στην άκρα Δεξιά, αλλά στην άκρα Αριστερά».
Η Ρωσία, σημειώνει το άρθρο, επιθυμεί να διατηρήσει ανοιχτό διάλογο με κόμματα όπως το UKIP του Νάιτζελ Φάραντζ, την ιταλική Λίγκα του Βορρά και γενικώς με κόμματα που δυνητικά μπορούν να αποδυναμώσουν τις Βρυξέλλες και να την χτυπήσουν εκ των έσω.