Ο οικονομολόγος που κάνει τον πλανήτη να μιλάει σε κάθε παρέμβασή του. Πρόκειται για τον άνθρωπο ο οποίος αφού ανακοίνωσε το τέλος της εργασίας όπως την ξέραμε, περιγράφει τώρα την άνοδο ενός οικονομικού συστήματος, το οποίο θα εκθρονίσει σιγά σιγά τον καπιταλισμό.
Ο αμερικανός οικονομολόγος Ρίφκιν είναι σύμβουλος της Ανγκελα Μέρκελ και του πρωθυπουργού της Κίνας. Στο νέο του βιβλίο «Η νέα κοινωνία του μηδενικού οριακού κόστους» ο Ρίφκιν γράφει:
«Πρόκειται για μια ιδέα με την οποία έχει μεγαλώσει μια ολόκληρη γενιά. Η ιδέα είναι το συνολικό κόστος που απαιτεί η παραγωγή ενός επιπλέον πράγματος να είναι μηδενική».
Τι είναι η οικονομία της μοιρασιάς
Ο Ρίφκιν προφητεύει ότι αυτή η «οικονομία της συμμετοχής ή της μοιρασιάς» είναι το μέλλον. «Παρότι είναι ακόμη μια νέα και εύθραυστη ιδέα, πρόκειται για ένα σύστημα που ανθεί ήδη. Εκτιμώ ότι ο καπιταλισμός θα μεταμορφωθεί».
Σε κάθε αλλαγή οικονομικού μοντέλου, σύμφωνα με τον Ρίφκιν, συγκλίνουν τρία φαινόμενα: νέες ενεργειακές πηγές, νέα μέσα επικοινωνίας και νέα μεταφορικά μέσα. Ο οικονομολόγος συνδέει την αυτοματοποίηση, τον πολλαπλασιασμό των αισθητήρων, τους εκτυπωτές 3D, την εξέλιξη του ίντερνετ των αντικειμένων, τα σάιτ ανταλλαγών και τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας σε ένα σύστημα όπου ο καθένας θα συνεισφέρει την δική του παραγωγή σε ένα συμμετοχικό πλαίσιο.
«Στη Γερμανία, το 27% της ηλεκτρικής ενέργειας προέρχεται από τον ήλιο και τον άνεμο. Ενα βατ ηλιακής ενέργειας στοιχίζει μόνο 66 λεπτά, ενώ στοίχιζε 70 δολάρια στη δεκαετία του 1970. Οταν αποπληρωθούν τα κόστη της εγκατάστασης των φωτοβολταϊκών, το οριακό κόστος πλησιάζει πια στο μηδέν. Ο ήλιος δεν στέλνει λογαριασμό. Ποιός παράγει αυτή την ηλεκτρική ενέργεια; Τα εκατομμύρια των καταναλωτών, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι αγρότες στις ενώσεις τους, χωρίς να μεσολαβεί τρίτο πρόσωπο που να παίρνει κέρδη. Αυτό θα γίνει παντού στην επόμενη 25ετία».
Το ίδιο θα ισχύει και για την αυτοκινητοβιομηχανία. Τα αυτοκίνητα θα έχουν κοινή χρήση και για το καθένα θα παράγονται 15 λιγότερα αυτοκίνητα. Σε δύο γενιές από τώρα, η απασχόληση θα στραφεί αποκλειστικά στην κοινωνική οικονομία.