Φρίκη, αποτροπιασμό και σοκ προκαλούν τα όσα μαρτυρούν τα λιγοστά κορίτσια και γυναίκες που κατάφεραν να γλιτώσουν από τα σκλαβοπάζαρα των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους.
Η 15χρονη Σάρα είναι μία από τις ελάχιστες Γεζίντι που κατάφερε να γλιτώσει με πολλές πληγές στην ψυχή της. Δημοσιογράφοι της Global Post την βρήκαν σε έναν προσφυγικό καταυλισμό της Αρμπίλ, στο ιρακινό Κουρδιστάν όπου τους διηγήθηκε την ιστορία της. Για ευνόητους λόγους το κορίτσι προσφωνείται από τους ρεπόρτερ Σάρα, χωρίς αυτό να είναι το πραγματικό της όνομα.
Το μαρτύριο της ξεκίνησε στις 3 Αυγούστου, όταν οι μαχητές του Ισλαμικού Χαλιφάτου άρχισαν να πλησιάζουν επικίνδυνα το χωριό όπου έμενε, το Ταλ Αζίρ, στην επαρχία Σινζάρ του Ιράκ. Η ίδια εξομολογείται πως πολλές φορές σκέφτηκε να αυτοκτονήσει, αφότου αιχμαλωτίστηκε από την ISIS, αλλά πάντα σκεφτόταν την οικογένειά της και μετάνιωνε. «Ζούσα μόνο για την οικογένειά μου», ανέφερε στην αμερικανική εφημερίδα.
Μαζί με τη μητέρα της, τον αδελφό της και την έγκυο σύζυγό του έφυγαν προς τα βουνά, αλλά οι τζιχαντιστές τους εντόπισαν σε μία απομακρυσμένη αγροικία, όπου είχαν βρει καταφύγιο μαζί με άλλα μέλη της φυλής της. Οι γυναίκες χωρίστηκαν από τους άνδρες, τους οποίους εκτέλεσαν σε ένα από τα δωμάτια της αγροικίας. Η Σάρα μαζί με τη γυναίκα του νεκρού αδερφού της στοιβάχτηκαν σε ένα φορτηγό και μεταφέρθηκαν στη Μοσούλη, όπου κρατούνταν μαζί με εκατοντάδες άλλες γυναίκες πριν πωληθούν ως σκλάβες.
Εξαναγκάστηκαν όλες να φορέσουν νικάμπ και πιέστηκαν να δηλώσουν ότι ασπάζονται το Ισλάμ-ειδάλλως, τους έλεγαν, θα σκότωναν όλους τους άρρενες της οικογένειάς τους. Άνδρες έλεγαν ότι οι γυναίκες ήταν τα «δώρα» τους. Καμία δεν επέστρεφε. «Προσπαθούσαμε να δείχνουμε άσχημες. Κάποιες γυναίκες έκλαιγαν ή ούρλιαζαν ή προέβαλλαν αντίσταση, αλλά δεν είχε σημασία. Πάντα τις έπαιρναν μακριά. Μια κοπέλα κρεμάστηκε. Μια άλλη προσπάθησε, αλλά οι φρουροί τη σταμάτησαν και τη χτύπησαν πολύ άσχημα. Καμία άλλη δεν προσπάθησε ύστερα από αυτό».
Η Σάρα περιγράφει τους τζιχαντιστές «βρώμικους και τριχωτούς στο πρόσωπο και με άσχημη μυρωδιά». Η ίδια πωλήθηκε τελικά «σε έναν γέρο και χοντρό». Της έδειχναν βίντεο με αποκεφαλισμούς γειτόνων της. «Σε κάποια βίντεο έβαζαν τα κεφάλια μέσα σε φούρνους και κατσαρόλες. Μερικές φορές πατούσαν και στέκονταν πάνω τους. Υπήρχαν τόσα πολλά κεφάλια. Ρωτούσαν "τον ξέρετε αυτόν;" και γελούσαν». Ο «γέρος» τη χτυπούσε συχνά. Δύο φορές της πήρε αίμα από το χέρι της με μια μεγάλη σύριγγα, ώστε να την αποδυναμώσει. Φαγητό πολύ δεν της έδινε και η Σάρα συχνά λιποθυμούσε, ενώ πολλές φορές σκέφτηκε να αυτοκτονήσει, ωστόσο δεν το έκανε γιατί θυμόταν την οικογένειά της.
Η Σάρα κατάφερε τελικά να διαφύγει μια Παρασκευή που οι «ιδιοκτήτες» της είχαν πάει στο τζαμί για προσευχή.
Το ίδιο φρικιατική είναι και η ιστορία της 19χρονης Λεϊλά, επίσης, νεαρή Γεζίντι, η οποία διέμενε στο ιρακινό χωριό Σινζάρ. Από εκεί όταν, οι τζιχαντιστές άρχιζαν να πλησιάζουν, εκείνη με τον σύζυγό της και τον ενός έτους γιο τους, αλλά και πολλούς συγχωριανούς πήραν με τα πόδια τον δρόμο της προσφυγιάς προσπαθώντας να βρουν καταφύγιο στη Συρία. Ωστόσο, οι τζιχαντιστές τους εντόπισαν, ανάγκασαν τους άνδρες να ξαπλώσουν μπρούμυτα στο έδαφος και στη συνέχεια τους εκτέλεσαν. Μεταξύ αυτών υπήρχαν και 14χρονα αγόρια. Η Λεϊλά παρακολούθησε την εν ψυχρώ εκτέλεση του άντρα της.
Στη συνέχεια, οι τζιχαντιστές ανέβασαν τις γυναίκες στα φορτηγά τους και τις οδήγησαν στην πόλη Σεμπάι. Από εκεί κάποιες από αυτές, μεταξύ των οποίων και η 19χρονη, μεταφέρθηκαν στη Μοσούλη.
Η Λεϊλά πήρε μαζί της τον γιο της Μουράτ. «Στην αρχή μας είπαν ότι πρέπει να ασπαστούμε το Ισλάμ. Όταν αρνηθήκαμε, μας άφησαν ήσυχες για 10 ημέρες. Μας έφερναν κανονικά φαγητό, αλλά δεν μου έδιναν γάλα για το παιδί», ανέφερε.
«Κάποια στιγμή άρχισαν να παίρνουν κάποιες γυναίκες. Μερικές φορές τους επέτρεπαν να πάρουν μαζί και τα παιδιά τους, άλλες όχι. Κάποιες από αυτές εξαφανίζονταν για ημέρες και μετά επέστρεφαν. Άλλες δεν επέστρεψαν ποτέ. Αυτοί που έρχονταν για να διαλέξουν γυναίκες ήταν κυρίως Ιρακινοί. Κάποιοι ήταν πολύ ηλικιωμένοι, ακόμα και 70 χρονών», πρόσθεσε.
Τελικά, η Λεϊλά κατάφερε να διαφύγει την ώρα που οι φύλακες κοιμόνταν.