Υπάρχουν κάποια μέρη όπου λίγοι τολμούν να πάνε. Εγκαταλελειμμένα ορυχεία, πόλεις θαμμένες κάτω από ηφαίστεια, κωμοπόλεις που κάποτε γνώρισαν περιόδους τεράστιας ακμής. H γοητεία του μυστηριώδους σε συνδυασμό με την περιέργεια του ταξιδιώτη, εννέα μέρη στον κόσμο που έχουν μείνει κολλημένα στο χθες μας γοητεύουν και μας συγκινούν...
Πριπιάτ, Ουκρανία
Υπάρχει μια κατηγορία τουριστών που βρίσκουν ικανοποίηση στο αντισυμβατικό. Ενά από αυτά τα ταξίδια είναι και το οδοιπορικό στο Τσερνόμπιλ. Το Pripiat στην Ουκρανία, η μικρή πόλη των 50.000 κατοίκων που αποτελούσε μόνιμη κατοικία για όλους σχεδόν τους εργαζομένους στο εργοστάσιο του Τσερνόμπιλ εκκενώθηκε πλήρως μετά την τραγωδία του Απριλίου του 1986, μαζί με την ομώνυμη πόλη, η οποία απείχε περισσότερο από τον πυρηνικό αντιδραστήρα απ' ό,τι το Pripyat.
Για αρκετά χρόνια μετά την καταστροφή, η πόλη αποτελούσε υπαίθριο μουσείο, που αποτύπωνε εύγλωττα τη σοβιετική ζωή και ατμόσφαιρα πριν από την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Στις αρχές του 21ου αιώνα, όμως, λεηλατήθηκε σε τέτοιο σημείο που κλάπηκαν ακόμη και τα καθίσματα των τουαλετών.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η περιοχή δεν θα είναι κατοικήσιμη για αρκετά χρόνια, λόγω των επιπέδων ραδιενέργειας –όσα χρόνια, όμως, και να περάσουν, είναι μάλλον απίθανο να βρεθούν «εθελοντές» για να την ξανακατοικήσουν.
Πιραμίντεν, Νήσοι Σβάλμπαρντ, Νορβηγία
Το Πιραμίντεν στα νησιά Σβάλμπαρντ και Γιαν Μαγιέν ή νήσοι Σπιτσβέργης, στον Αρκτικο Ωκεανό, είχε πωληθεί από τη Σουηδία σε μία ρωσική εταιρεία εκμετάλλευσης ορυχείων το 1927 και είχε μεταμορφωθεί σε έναν τυπικό σοβιετικό οικισμό. Τη δεκαετία του '50, κατοικούσαν στο Πιραμίντεν περίπου 2.500 ρώσοι εργάτες, ενώ είχαν ιδρυθεί διάφορες επιχειρήσεις, ακόμη και ξενοδοχείο με πισίνα και άλλες παροχές. Οταν ο υπαρκτός σοσιαλισμός έπεσε, η εταιρεία εγκατέλειψε το μέρος, το εγκατέλειψε μάλιστα τόσο άμεσα και γρήγορα που ακόμη έχουν μείνει πίσω βιβλία στα ράφια των καταστημάτων και βαγόνια μεταφοράς των μετάλλων πάνω στις ράγες των δρόμων.
Πλίμουθ, Νήσος Μοντσεράτ, Καραϊβική
Κάποτε το νησί Μοντσεράτ αποτελούσε ένα μοναδικής ομορφιάς λιμάνι της Καραϊβικής: γάργαρα νερά, χρυσές αμμουδιές και χαλαρή ατμόσφαιρα που λειτουργούσε ως μαγνήτης για τους ταξιδιώτες από όλο τον κόσμο. Ωστόσο, το καλοκαίρι του 1995, το ηφαίστειο Soufrière ξύπνησε και από την έκρηξη του η λάβα κατέστρεψε την τουριστική βιομηχανία, ενώ η πρωτεύουσα Πλίμουθ θάφτηκε κάτω από μια θάλασσα από στάχτες κι έγινε μια πόλη-φάντασμα. Σήμερα, το νησί που χαρακτηρίζεται από την ισπανική «El Pais» ως «σύγχρονη Πομπηία», προσφέρεται για καταδύσεις και εκδρομές στο... μαύρο τοπίο.
Σίλβερτον, Αυστραλία
Στη δεκαετία 1880, το Σίλβερτον στην Αυστραλία ήταν μια μικρή κοινότητα από μεταλλωρύχους που ενασχολούνταν με την εξόρυξη ασημιού. Μάλιστα, ήταν τόσο αναπτυγμένη που είχε και ομάδα ποδοσφαίρου, τοπική εφημερίδα, αλλά και λέσχη ιππασίας. Αλλά το άνοιγμα νέων ορυχείων στο γειτονικό Μπρόκεν Χιλ έφερε σταδιακά την παρακμή στον τόπο. Πολλοί κάτοικοι έπαιρναν μαζί τους ό,τι μπορούσαν να κουβαλήσουν, ακόμα και τα σπίτια τους που ήταν προκάτ κι εγκατέλειψαν την πόλη. Σήμερα, έχει απομείνει ένα μέρος της αρχικής πόλης, συμπεριλαμβανομένων και κάποιων σημαντικών κτιρίων, όπως το κεντρικό ξενοδοχείο και η φυλακή.
Κράκο, Ιταλία
Στην Περιφέρεια της Μπασιλικάτα και στην επαρχία της Ματέρα, στην Ιταλία, εδράζεται η μικρή μεσαιωνική πόλη Κράκο που χρονολογείται από το 1060, ενώ ιστορικά στοιχεία την εμφανίζουν ακμάζουσα και πυκνοκατοικημένη κατά τα τέλη του 19ου αιώνα, με πληθυσμό άνω των 2.000 κατοίκων.
Όμως τα προβλήματα για τους κατοίκους άρχισαν όταν οι αγροτικές εργασίες δεν απέφεραν τα αναμενόμενα. Μεταξύ του 1892 και του 1922 πάνω από 1.300 άτομα είχαν μεταναστεύσει στη Βόρειο Αμερική. Στη συνέχεια, σεισμοί, κατολισθήσεις και τελικά ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος συνέβαλαν σε μαζική μετανάστευση των κατοίκων της πόλης.
Το 1963 οι 1.800 κάτοικοι που είχαν απομείνει μεταφέρθηκαν σε μια κοντινή κοιλάδα που ονομάζεται Κράκο Πεσκιέρα, και το αρχικό Κράκο παραμένει σε ημιερειπώδη κατάσταση.
Μπέλκιτε, Σαραγόσα, Ισπανία
Η πόλη έγινε μάρτυρας μιας πολύ σκληρής μάχης κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου (1936-1939). Κατελήφθη από τις δυνάμεις του Φράνκο το 1937 και στη συνέχεια δέχτηκε επίθεση από τους δημοκρατικούς και καταστράφηκε. Τα ερείπια της ισοπεδωμένης πόλης στέκουν εκεί για να θυμίζουν την κτηνωδία του εμφύλιου σπαραγμού, ενώ ο αστικό μύθος θέλει τους ταξιδιώτες που την επισκέπτονται και περπατούν πάνω στα κατεστραμμένα κτίρια να ακούν τους ήχους της μάχης.