Το σπίτι με κατσίκα υπάρχει. Είναι το υλοποιημένο έργο του αρχιτέκτονα Κωνσταντίνου Ζαρμπή, επισήμως «Μια αστική φάρμα στο κέντρο της Αθήνας».
Είναι ένας ουρανοξύστης στους Αμπελοκήπους, με ανακύκλωση-κομποστοποίηση σκουπιδιών, διαχείριση ομβρίων κ.λπ., που ενσωματώνει τμήματα της φύσης με κατακόρυφους κήπους, όπου οι ένοικοι έχουν λαχανόκηπο, οπωροφόρα, ελιές, θερμοκήπια, κατσίκες, κουνέλια, κότες, με τρόπο ώστε η κάθε οικογένεια να καλύπτει τις διατροφικές της και παρέχει την ευχαρίστηση της ενασχόλησης με την αγροτική ζωή.
Η φάρμα στους Αμπελοκήπους δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα αυτή της γιαγιάς. Με ιδιοκτήτη τον αρχιτέκτονα-κατασκευαστή Κωνσταντίνο Ζαρμπή που ασχολείται με οικολογικές και πράσινες αναπτύξεις, η ζωή στο κέντρο της Αθήνας είναι αλλιώς.«Μπαμπά, ξέρεις, η φίλη μου η Μαρία που μένει στην Εκάλη έχει ένα μεγάλο σπίτι με πισίνα. Είναι πλούσια, μου λέει μια μέρα ο εξάχρονος γιος μου. Παιδί μου, του λέω, εμείς είμαστε πιο πλούσιοι, γιατί έχουμε σπίτι με κατσίκα! Και με κουνέλια, κότες, φραγκόκοτες, ελιές, πορτοκαλιές, συκιές και λαχανόκηπο! Πίνουμε κάθε πρωί το γάλα της κατσίκας μας και φτιάχνουμε το δικό μας γιαούρτι και τα δικά μας τυριά, τρώμε τα φρέσκα αυγά, το κρέας και τα λαχανικά μας, ξέροντας ότι δεν έχουν ορμόνες, φάρμακα και χημικά. Επιπλέον, αυτά όλα είναι στο κέντρο της Αθήνας, όπου έχουμε τα πάντα δίπλα μας, τους φίλους μας, σχολεία, θέατρα, μαγαζιά, μουσεία, εστιατόρια, νοσοκομεία, κ.λπ. και δεν χρειαζόμαστε διαβατήριο για να πάμε στο περίπτερο, όπως η φίλη σου που μένει στην Εκάλη» δηλώνει ο κατασκευαστής.
Ο λαχανόκηπος έχει φυτευθεί πάνω σε εγκιβωτισμένα παρτέρια, ενώ τα καρποφόρα δένδρα βρίσκονται σε μεγάλες γλάστρες. «Η μακροημέρευση των καρποφόρων απαιτεί γνώση και εμπειρία» διευκρινίζει στην Καθημερινή, αλλά «με τον λαχανόκηπο είναι πιο εύκολα τα πράγματα». Ωστόσο, καθώς δεν χρησιμοποιεί καθόλου φυτοφάρμακα, οι απώλειες στην παραγωγή συχνά είναι μεγάλες. «Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στην ντομάτα του κήπου μου και σε εκείνην της αγοράς» λέει. Ο τρόπος καλλιέργειας παίζει καταλυτικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα. «Εγώ χρησιμοποιώ σπόρους από αυτόχθονες ποικιλίες και όχι υβρίδια». Ανοστο χαρακτηρίζει και το κοτόπουλο που δοκιμάζει σε εστιατόρια και ταχυφαγεία.
Μια μόδα από το εξωτερικό
Ταράτσες που δεν έχουν απλωμένα ρούχα και κεραίες, αλλά κατσίκες, κότες, κουνέλια, οπωροφόρα δέντρα και μυρωδικά φυτά είναι μια ιδέα που ξεκίνησε από το εξωτερικό. Από τους ουρανοξύστες της Νέας Υόρκης έως τις φαβέλες της Βραζιλίας, η «αστική γεωργία» έγινε τάση τα τελευταία χρόνια.
Ολοένα και περισσότεροι chefs καλλιεργούν τα δικά τους μποστάνια, αφού οι φάρμες πλησιάζουν πλέον πιο πολύ τα τραπέζια των εστιατορίων τόσο, που στην περίπτωση του The Cook’s Garden στην Καλιφόρνια οι πελάτες τσιμπολογούν κατευθείαν από τα αμπέλια.
Στην ελληνική αστική πραγματικότητα, εταιρείες όπως η APIVITA και η COCOMAT προσφέρουν στους εργαζομένους τους αλλά και στο ευρύ κοινό την ευκαιρία να βρεθούν πιο κοντά στη φύση. Ο «κήπος του Ιπποκράτη» ανθίζει στο The APIVITA Experience Store στο κέντρο της Αθήνας σε ένα υπέροχο νεοκλασικό κτίριο που η εταιρεία ανακαίνισε και εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο.
Μια παρόμοια εμπειρία ζει και ο Παύλος Ευφορμίδης ο οποίος μαζεύει φράουλες και αρωματικά χόρτα στον κήπο του COCOMAT στην Κηφισιά.