Κολπίσκοι με κρυστάλλινα νερά, άμμος και πεύκα. Ξαπλώστρες και ομπρέλες είτε δεν υπάρχουν, είτε είναι λιγοστές, καντίνες ανοίγουν ενίοτε, ηρεμία και απομόνωση σε πρώτο πλάνο. Εξι υπέροχες παραλίες, που οι περισσότεροι αγνοούν ότι βρίσκονται στην Αττική.
Μάτι
Στο δρόμο από το Μάτι προς τη Νέα Μάκρη στον κεντρικό δρόμο της Ραφήνας, λίγο πριν από την ταμπέλα που αναγράφει Οικισμός Αμπελούπολης, υπάρχει ένα εγκαταλειμμένο χωράφι με πεύκα. Εκεί βρίσκεται ένας μικροσκοπικός κόλπος με πεύκα που φτάνουν μέχρι τα πράσινα νερά.
2ο Λιμανάκι Δασκαλειό
Μόλις ένα χιλιόμετρο νοτιότερα του πρώτου λιμανιού στο Δασκαλειό, βρίσκεται το δεύτερο λιμανάκι. Γραφικό, με καθαρά νερά, με ένα συνδυασμό άμμου και βότσαλου, χωρίς ταβέρνες, χωρίς μπαρ. Απλώς υπέροχο.
Αγία Μαρίνα - Αλθέα
Μετά την εκκλησία της Αγίας Μαρίνας (στο αριστερό σας χέρι), κοντά στα 300 μ. υπάρχει ταμπέλα του οικισμού Αλθέα. Στρίβετε δεξιά στον παράδρομο, παρκάρετε και κατεβαίνετε τα σκαλιά. Τώρα τελευταία έβαλαν και ψάθινες ομπρέλες. Η παραλία είναι ίσως η πιο όμορφη της Αττικής. Το νερό, η άμμος, η ησυχία το πρωί. Παράδεισος.
Θυμάρι
Αμμος με ψιλό χαλίκι κι ένας μικροσκοπικός βραχώδης κόλπος στο βόρειο άκρο της παραλίας, που δεν είναι ορατός από τον δρόμο. Μετά την Παλαιά Φώκαια, στο 54ο χλμ. της παραλιακής, ψάχνετε την ταμπέλα «Θυμάρι». Δεν έχει οργανωμένα beach bar, εξ ου και πολλοί την αποφεύγουν. Εκείνοι χάνουν...
Λεγρενά ΚΑΠΕ
Λίγο πριν τα Λεγρενά με κατεύθυνση προς το Σούνιο, στο τέλος της μεγάλης ευθείας μετά τον οικισμό Χάρακας, υπάρχει μια μεγάλη ταμπέλα, που οδηγεί σε δεξιά στροφή στον χωματόδρομο. Λίγα μέτρα πιο κάτω η ταμπέλα που αναγράφει «Ιδιοκτησία ΚΑΠΕ (Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας)» είναι αυτή που ψάχνετε. Λίγη κατηφόρα, λίγα σκαλιά και φτάνετε σε έναν υπέροχο κόλπο. Δεν έχει ξαπλώστρες κι ομπρέλες, σπανίως ανοίγει μια καντίνα. Εχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε νησί.
Ερωτοσπηλιά
Το όνομα της παραλίας παραπέμπει σε ρομαντικά τετ α τετ στο κύμα αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Αν και εξαιρετικής ομορφιάς, η παραλία της Ερωτοσπηλιάς στο Πόρτο Ράφτη κατακλύζεται από κόσμο ακόμα και τις καθημερινές σε σημείο που να είναι δύσκολο για τους επισκέπτες να απλώσουν την πετσέτα τους.