Ο φόβος της τρομοκρατίας και η ξενοφοβία που διακατέχει τον σύγχρονο κόσμο, ιδίως μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, έχει ως αποτέλεσμα ένα παράλογο και απαράδεκτο κύμα ρατσισμού και κοινωνικής κατακραυγής απέναντι στους Μουσουλμάνους των ΗΠΑ, αλλά και της Ευρώπης.
Βιώνοντας καθημερινά την απαξίωση, οι μουσουλμάνες που ζουν στη Βρετανία, τηρώντας ταυτόχρονα τις παραδόσεις του λαού τους, μιλούν για πρώτη φορά στην Telegraph και τη δημοσιογράφο Αβα Βιντάλ, για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητα τους και την καχυποψία με την οποία τους αντιμετωπίζουν οι ντόπιοι.
«Είναι κάτι που βιώνω από το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους. Από το να με αποκαλούν Οσάμα Μπιν Λάντεν ή τρομοκράτισσα, έχω ακούσει πραγματικά τα πάντα» αναφέρει η Ζαμπ Μουσταφά, Βρετανή μουσουλμάνα δημοσιογράφος που ειδικεύεται στα δικαιώματα και τον πολιτισμό των γυναικών, μιλώντας στην Telegraph.
Μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στη Νέα Υόρκη φαίνεται ότι η ζωή δεν ήταν ποτέ ξανά ίδια για τους μουσουλμάνους που ζουν στο δυτικό κόσμο. Ξαφνικά ένας προβολέας φώτισε το Ισλάμ, όχι όμως για καλό.
«Είτε είστε μαζί μας, ή είστε με τους τρομοκράτες», ανακοίνωσε ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους σε συνέντευξη Τύπου μετά από τις επιθέσεις. Και πολλοί άνθρωποι αποφάσισαν σιωπηλά ότι όλοι οι μουσουλμάνοι ήταν εναντίον τους. Ολα υπόκεινται σε έλεγχο: το ντύσιμο, οι πεποιθήσεις, ο τρόπος ζωής τους. Ανθρωποι που ποτέ πριν δεν είχαν καν διαβάσει το Κοράνι, συμπεριφέρονταν σαν να είχαν περισσότερες γνώσεις κι από Ισλαμικούς μελετητές.
«Κοιτάξτε πώς φέρονται στις γυναίκες τους, τις κουκουλώνουν με μπούργκες, δεν τις αφήνουν να βγουν μόνες και ελέγχουν ότι κάνουν, ενώ στη Σαουδική Αραβία δεν τις αφήνουν καν να οδηγούν» είναι φράσεις που οι μουσουλμάνοι τις Ευρώπης ακούνε συχνά. Αλλά αυτό είναι μια λανθασμένη αντίληψη.
Οπως αναφέρει η Βιντάλ: «Δεν αρνούμαι ότι υπάρχουν χώρες όπου η κυρίαρχη θρησκεία είναι το Ισλάμ και οι γυναίκες αντιμετωπίζονται άσχημα. Αλλά εκεί η πατριαρχία είναι το πρόβλημα , όχι το Ισλάμ. Στο Ισλάμ , τα δικαιώματα των γυναικών είχαν αναγνωριστεί πολύ νωρίτερα από ό, τι ήταν στη Δύση. Ενας επιθεωρητής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα δήλωσε πρόσφατα ο σεξισμός στο Ηνωμένο Βασίλειο να είναι πιο «διάχυτος» από οποιαδήποτε άλλη χώρα έχει επισκεφθεί ποτέ, περισσότερο κι από πολλές μουσουλμανικές χώρες».
«Αυτό που βρίσκω εντελώς αποτρόπαιο» συνεχίζει η Βιντάλ «είναι το γεγονός ότι οι δυτικοί από την μία ανησυχούν για τις μουσουλμάνες γυναίκες κι από την άλλη τους φέρονται απαξιωτικά».
Μια έκθεση από το Πανεπιστήμιο του Μπίρμινγκχαμ αναφέρει ότι οι επιθέσεις σε μουσουλμάνες γυναίκες αντιπροσωπεύουν το 58% του συνόλου των περιστατικών. Από αυτά τα περιστατικά, το 80% ήταν οπτικά αναγνωρίσιμα, δηλαδή φορούσαν μαντίλα, νικάμπ ή άλλα ρούχα που σχετίζονται με το Ισλάμ.
Από μικροαστικό κοινωνικό ρατσισμό μέχρι σωματικές επιθέσεις, οι μουσουλμάνες γυναίκες του δυτικού κόσμου που πέφτουν θύματα κακοποίησης φοβούνται πολύ να πάνε στην αστυνομία.
«Η συχνά ρατσιστική ρητορική κάνει σίγουρα τα πράγματα χειρότερα» αναφέρει η Ζαμπ. «Είμαι σίγουρη ότι ο δυτικός κόσμος αισθάνεται μίσος προς τους μουσουλμάνους. Τα θύματα πηγαίνουν στην αστυνομία, αλλά αποτυγχάνει να το διερευνήσει, πόσο μάλλον να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια».
Μάλιστα, πολλές μουσουλμάνες αναγκάζονται να βγάζουν την μαντήλα τους στο δρόμο, φοβούμενες ρατσιστικές επιθέσεις. Ενώ δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις υβριστικής συμπεριφοράς απέναντι σε μουσουλμάνους, στο μετρό ή στον δρόμο, επειδή απλώς φοράνε μαντήλα.
Δυστυχώς στον Δυτικό κόσμο, ο ρατσισμός προς τους μουσουλμάνους υπάρχει πλέον ως μια κοινωνική νόρμα που παρέχει ένα σαφές πλαίσιο για τη λεκτική ή σωματική επίθεση που είναι ορατή σε σχεδόν καθημερινή βάση.
«Δυστυχώς με το να χρησιμοποιείται τόσο πολύ ισλαμοφοβική ρητορική σε ορισμένες περιπτώσεις, από τους πολιτικούς που κοιτάζουν να κερδίσουν ψήφους τρέφοντας τους φόβους των ανθρώπων το πρόβλημα αυτό μπορεί να γίνει ακόμη χειρότερο» καταλήγει η Ζαμπ.