«Η μητέρα μου έσβηνε πάνω μου σπίρτα» -Η αληθινή ιστορία μίας γυναίκας που συγκλονίζει [εικόνα]

H Λυδία Γιαννακοπούλου είναι μια γυναίκα που οι παιδικές της αναμνήσεις δεν είναι παραμυθένιες. Εζησε τον τρόμο και την αγωνία μέσα στο ίδιο της το σπίτι. Η γυναίκα που τη γέννησε, η μητέρα της, ήταν ο άνθρωπος που σημάδεψε την πιο τρυφερή ηλικία της Λυδίας. Χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο η μητέρα ικανοποιούσε πάνω στο κορίτσι τα πιο σαδιστικά της ένστικτα. Την χτυπούσε καθημερινά με ζώνες, την έδενε με καλώδια, έσβηνε επάνω της ένα ολόκληρο κουτί σπίρτα. Ηταν μόλις τεσσάρων ετών όταν ξεκίνησε ο Γολγοθάς της. Τότε ένιωθε ένοχη και σιωπούσε... Σήμερα, σπάει τη σιωπή της και με τη δική της φωνή, η οποία «τρυπώνει» μέσα στις σελίδες του βιβλίου «Το χάδι της ΄μητέρας΄» που έγραψε και προσπαθεί να αφυπνίσει τους ανθρώπους, να μην κλείνουν τα μάτια τους στο φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας.Όπως αναφέρει το thousandnews.gr, η συγγραφέας του βιβλίου ακόμα και σήμερα αναρωτιέται γιατί συνέβαινε κάτι τέτοιο. «Δε ξέρω τι ήμουν για την ίδια, ένα απεχθές πλάσμα;» Την ίδια ώρα εξομολογείται πως κανείς από την οικογένεια δεν τη βοηθούσε. Αντίθετα, ήταν αμέτοχοι...

Σε ηλικία των 16 ετών αποφασίζει να πάρει τη ζωή στα χέρια της. «Ήταν εκείνη η στιγμή που έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα στο θάνατο και τη ζωή. Άγγιζα τα όρια της τρέλας. Διάλεξα να ζήσω. Ήθελα να ζήσω και έφυγα από το σπίτι» εκμυστηρεύεται μεταξύ άλλων.

Όπως υποστηρίζει, ήταν πολλές οι φορές που προσπάθησε να το σκάσει. Ωστόσο, όπως αναφέρει, δεν είχε πού να πάει, ενώ είχε απευθυνθεί στο σχολείο, σε συγγενείς, στη πολιτεία. «Όλοι τους με γυρνούσαν σ' αυτήν» εξομολογείται.

Κλείνοντας, τη συγκλονιστική συνέντευξη η Λυδία Γιαννακοπούλου, σημειώνει πως ένα παιδί δεν μπορεί να κάνει τίποτα από μόνο του για να αλλάξει την κατάσταση. «Η κοινωνία και η πολιτεία μα τα αρμόδια όργανα της έχουν την απόλυτη ευθύνη να επέμβουν και να τα προστατέψουν» Ωστόσο, η ίδια, συμβουλεύει τα παιδιά να μην ντρέπονται, να μην νιώθουν ένοχα ή υπεύθυνα. «Τίποτα στον κόσμο, ό,τι κι αν κάνουν, δεν αξίζουν τέτοιες τιμωρίες. Το πρόβλημα δεν είναι δικό τους. Άλλοι είναι οι θύτες, αυτά είναι μόνο τα θύματα» καταλήγει.