Την κορυφή άγγιξε σήμερα ο «θηλυκός Τσέχωφ», κατά κόσμον Αλίς Μανρό, που τιμήθηκε για την προσφορά της με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Η πρώτη συλλογή διηγημάτων με τον τίτλο «Dance of the Happy Shades» δημοσιεύτηκε το 1968 και είχε τιμηθεί με την σημαντικότερη λογοτεχνική διάκριση στον Καναδά (Governor General's Award).
Οι Έλληνες αναγνώστες τη γνώρισαν μέσα από τα βιβλία της «Πάρα πολλή ευτυχία» (2010 εκδ. Μεταίχμιο) και «Μ' αγαπάει δεν μ' αγαπάει» (2003), ενώ διήγημά της συμπεριλαμβάνεται και στον συλλογικό τόμο «Της αγάπης μου ο σπουργίτης πέταξε» (εκδ. Libro, 2009).
Όπως αναφέρει το clickatlife, στις ιστορίες του βιβλίου της «Πάρα πολλή ευτυχία», μια μητέρα λυτρώνεται με τον πλέον απρόσμενο τρόπο από τον αβάσταχτο πόνο που της προκάλεσε η απώλεια των τριών παιδιών της. Μια νέα γυναίκα αντιδρά με έξυπνο, αν και όχι ακριβώς αξιοθαύμαστο τρόπο, στην ασυνήθιστη και ταπεινωτική αποπλάνηση που υπέστη.
Στη συλλογή διηγημάτων της «Μ' αγαπάει δεν μ' αγαπάει» ξετυλίγονται εννιά ανθρώπινες ιστορίες. Η μοίρα μιας γεροντοκόρης οικονόμου αλλάζει απροσδόκητα από μια φάρσα. Μια φοιτήτρια ανακαλύπτει κατά την επίσκεψή της σε μια θεία της ένα μυστικό του παρελθόντος. Μια γυναίκα αναπολεί τη σύντομη ερωτική της συνάντηση με έναν άγνωστο και πώς αυτή η ανάμνηση την έχει στηρίξει σε όλη της τη ζωή. Η συγγραφέας μάς μεταφέρει σ' έναν κόσμο όπου ένα απροσδόκητο γεγονός ή μια ξανακερδισμένη ανάμνηση μπορεί να φωτίσει την πορεία μιας ολόκληρης ζωής.