Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην γνωρίζει ότι ο παράγοντας που επηρεάζει όσο κανείς άλλος την παγκόσμια γεωπολιτική σκηνή είναι οι πετρελαϊκές πηγές. Η ροή του πετρελαίου είναι εκείνη που καθορίζει ποιος είναι κυρίαρχος, ποιος κυριαρχούμενος και ποιος εξοστρακίζεται από την παγκόσμια κοινότητα.
«Ο φυσικός, γεωγραφικός έλεγχος ακόμη κι ενός τμήματος ενός αγωγού πετρελαίου αρκεί για να προσφέρει μεγάλη γεωπολιτική δύναμη», γράφει σε χθεσινό άρθρο του στη βρετανική εφημερίδα Guardian ο επικεφαλής του επίμαχου ιστότοπου Wikileaks, εδώ και καιρό έγκλειστος στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο, Τζούλιαν Ασάνζ με τίτλο: «How cryptography is a key weapon in the fight against empire states».
Ακολουθούν τα κυριότερα αποσπάσματα του άρθρου σε μετάφραση του iefimerida:
[...] Οι κυβερνήσεις που βρίσκονται σε αυτή τη θέση χαίρουν τρομερών προνομίων: με μία μόνο κίνηση, το Κρεμλίνο μπορεί να καταδικάσει αυτοστιγμεί την ανατολική Ευρώπη και τη Γερμανία σε "αιώνιο χειμώνα" δίχως θέρμανση. Ομοίως, η προοπτική του ελέγχου από την Τεχεράνη ενός αγωγού προς την Ινδία και την Κίνα είναι αρκετή για να θορυβήσει την Ουάσινγκτον.
Το νέο μεγάλο παιχνίδι δεν είναι ο πόλεμος για τους αγωγούς πετρελαίου, αλλά για εκείνους της πληροφορίας: ο έλεγχος των μονοπατιών που ακολουθούν τα καλώδια οπτικών ινών και επεκτείνονται επίγεια και υποθαλάσσια. Ο νέος παγκόσμιος θησαυρός είναι η κυριαρχία επί των γιγαντιαίων ροών δεδομένων που διασυνδέουν ολόκληρες ηπείρους και πολιτισμούς, δισεκατομμύρια ανθρώπους και οργανισμούς.
Αποτελεί κοινό μυστικό ότι, όσον αφορά το διαδίκτυο και τις τηλεπικοινωνίες, όλοι οι δρόμοι από και προς την Λατινική Αμερική περνούν μέσα από τις ΗΠΑ. Οι διαδικτυακές υποδομές κατευθύνουν το 99% της κυκλοφορίας προς και από τη Νότια Αμερική μέσα από γραμμές καλωδίων οπτικών ινών που διασχίζουν τα σύνορα των ΗΠΑ.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει αποδείξει ότι δεν έχει καθόλου ηθικές αναστολές και ότι είναι ικανή να παραβιάσει ανά πάσα στιγμή τους ίδιους τους νόμους της και να χρησιμοποιήσει αυτές τις γραμμές για να κατασκοπεύσει τους ίδιους τους πολίτες της.
Ωστόσο, τέτοιοι νόμοι που να αφορούν στους πολίτες ξένων χωρών δεν υπάρχουν. Καθημερινά, εκατοντάδες εκατομμύρια μηνυμάτων από ολόκληρη την αμερικανική ήπειρο «καταβροχθίζονται» από τις μυστικές υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ και αποθηκεύονται σε ειδικές εγκαταστάσεις που η καθεμιά τους έχει το μέγεθος μικρής πόλης.
Συνεπώς, τα γεωγραφικά δεδομένα που ορίζουν τις υποδομές του διαδικτύου έχουν άμεσες συνέπειες στην ανεξαρτησία και την κυριαρχία της Λατινικής Αμερικής.
Το πρόβλημα αυτό όμως υπερβαίνει τα γεωγραφικά όρια. Πολλές κυβερνήσεις και στρατοί της Λατινικής Αμερικής ασφαλίζουν τα μυστικά τους μέσω κρυπτογραφικού hardware. Πρόκειται για «κουτιά» και λογισμικά, τα οποία αναλαμβάνουν αφενός την κωδικοποίηση των αποστελλόμενων μηνυμάτων, αφετέρου την αποκωδικοποίησή τους στην άλλη άκρη της σύνδεσης.
Οι κυβερνήσεις τα αγοράζουν για να διατηρήσουν τα μυστικά τους... μυστικά – εις βάρος συχνά των πολιτών τους – διότι έχουν ορθούς λόγους να φοβούνται την πειράτευση των επικοινωνιών τους.
Οι εταιρείες που πουλάνε αυτές τις ακριβές συσκευές απολαμβάνουν στενές σχέσεις με τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ. Οι διευθυντές και τα υψηλόβαθμα στελέχη τους είναι συχνά μαθηματικοί και μηχανικοί προερχόμενοι από την NSA (μυστική υπηρεσία εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ), οι οποίοι απλά αντλούν κέρδος από τις εφευρέσεις που δημιούργησαν για λογαριασμό των συστημάτων κυβερνητικού ελέγχου. Και δεν έχει απολύτως καμία σημασία ποιος τις χρησιμοποιεί ή πώς τις χρησιμοποιεί: οι υπηρεσίες των ΗΠΑ μπορούν ανά πάσα στιγμή να αποκωδικοποιήσουν το σήμα και να διαβάσουν τα μηνύματα.
Αυτές οι συσκευές πωλούνται στη Λατινική Αμερική και σε άλλες χώρες σαν ένας τρόπος προστασίας των μυστικών τους. Στην ουσία όμως πρόκειται για μέσα που επιτρέπουν την υποκλοπή των μυστικών τους.
Στο μεταξύ, οι ΗΠΑ προχωρούν με γοργούς ρυθμούς στη δημιουργία της επόμενης γενιάς υπερόπλων. Η επινόηση ιών, όπως οι Stuxnet, Duqu και Flame, προοιωνίζονται μία νέα εποχή υψηλής πολυπλοκότητας επιθετικού software, σχεδιασμένου από ισχυρές χώρες με σκοπό να πλήξουν τις ασθενέστερες [βλ. Την περίπτωση του Ιράν]...
[...] Η χρήση υπολογιστικών ιών αποτελούσε κάποτε σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Σήμερα, όμως, είναι μία οικουμενική πραγματικότητα που παραβιάζει εξακολουθητικά το διεθνές δίκαιο...
[] Σε αυτό το παιχνίδι, αποκλειστικός υπαίτιος δεν είναι μονάχα οι ΗΠΑ. Τα τελευταία χρόνια, οι διαδικτυακές υποδομές χωρών όπως η Ουγκάντα έχουν εμπλουτιστεί μέσω κινεζικών επενδύσεων. Πλούσια δάνεια προσφέρονται με αντάλλαγμα συμβόλαια που προβλέπουν την «οικοδόμηση» της διαδικτυακής ραχοκοκαλιάς ολόκληρων χωρών από κινεζικές εταιρείες...
Η Αφρική ανεβαίνει online, με hardware όμως το οποίο προμηθεύεται από μία ανερχόμενη ξένη υπερδύναμη. Θα γίνει το αφρικανικό διαδίκτυο το μέσο δια του οποίου η αφρικανική ήπειρος θα συνεχίσει να είναι υποδουλωμένη και στον 21ο αιώνα;