Digitaria:... καρτερώ το μέλλον, το παρόν ανυπόμονο

Αν κάνεις google τη λέξη digitaria σου βγάζει ένα περίεργο γένος χορταριού που ζει κυρίως στα τροπικά κλίματα. Σου βγάζει επίσης το ανατρεπτικό fashion label της Ελευθερίας Αράπογλου. Η Ελευθερία σπούδασε σχέδιο μόδας στο Λονδίνο και όταν επέστρεψε εργάστηκε ως αρχισυντάκτρια μόδας στο περιοδικό Ozon. Ως φύση ανήσυχη, είχε ήδη σχέδια για τη δημιουργία του δικού της label έτσι το 2004 δημιουργεί γυναικεία ρούχα για τη LACQNE (LasCosasQueNosElevan). Το Digitaria -το πιο πρόσφατο πρότζεκτ της- γεννήθηκε το 2008 και απευθύνεται σε άντρες και γυναίκες. Οι συλλογές της έχουν ύφος που ξεχωρίζει για το δυναμικό του χαρακτήρα, τις καινοτόμες γραμμές και τα σχήματα και γρήγορα έκαναν αίσθηση στην Ευρώπη. Σήμερα, το Digitaria έχει μπει και στο χώρο των τεχνών με την Ελευθερία να σχεδιάζει και να υλοποιεί μοναδικά κομμάτια που συνδυάζουν τη μόδα με τη σύγχρονη τέχνη είτε για performances του εικαστικού HOPE, είτε λαμβάνοντας μέρος ως η μόνη Ελληνική συμμετοχή σε διεθνείς εκθέσεις όπως το ARRRGH! Τέρατα και Σημεία στη Μόδα φέτος στο Μουσείο Μπενάκη. ΦΩΤΟ: Γιώργος ΜαυρόπουλοςΜεγάλωσα στην Χαλκιδική από γονείς, ταξιδιωτικούς πράκτορες. Θυμάμαι τον εαυτό μου να περνά ώρες σε εκδρομικά λεωφορεία, εκτελώντας ατελείωτες διαδρομές, προσπερνώντας άπειρες εικόνες.Όταν ήμουν μικρή πήγαμε ένα ταξίδι στους φούρνους της Βενετίας και για χρόνια κρυφά επιθυμούσα να γίνω υαλουργός Μουράνο.Έχω σπουδάσει στο Λονδίνο σχέδιο μόδας. Πριν από το DIGITARIA σχεδιάζα για γυναικες κάτω απο το label LACQNE. Έχω συμμετάσχει σε εκθέσεις στο Βερολίνο και τη Στοκχόλμη. Το 2008 ξεκίνησα το DIGITARIA εισάγωντας για πρώτη φορά και την αντίστοιχη αντρική. Στόχος μου είναι μέσα απο κάθε συλλογή να μπορώ να συνδυάζω τις δικες μου σκέψεις και αναζητήσεις με αυτές εικαστικών/καλλιτεχνών έτσι ώστε να μην γίνομαι κομμάτι της, συχνά, στείρας βιομηχανίας της μόδας. Τα τελευταία χρόνια παίρνω μέρος στο 4FASHIONSHAKE DAYS του OZON παρουσιάζοντας συλλογές μου όπως την A/W 2011/12 MIND OVER MATTER που έγινε με την επιμέλεια του HOPE και δείγμα της βρίσκεται στην έκθεση Arrrgh! Monsters in Fashion, που διοργανώνει η Atopos CVC στο μουσείο Μπενάκη. Παράλληλα το 2009 ξεκίνησα την συλλογή Limited Edition T-Shirts, ένα project του label DIGITARIA που έχει ως αποτέλεσμα την διάδραση και την ανταλλαγή ιδεών με διαφορετικά πεδία τέχνης.. Αυτή την περίοδο σχεδιάζω την τέταρτη κατα σειρά συλλογή Limited Edition T-Shirts και ετοιμάζομαι για την παρουσίαση της νέας μου συλλογής SS 2012 στο Βερολίνο. Για ν’ ασχοληθώ με τη μόδα δεν υπήρξαν ποτέ ερεθίσματα, ούτε σημείο αφετηρίας που να θυμάμαι. Ήξερα πως επρεπε να στραφώ στα χέρια μου, ήρθαν έτσι τα πράγματα κι ασχολήθηκα με την μόδα. Τότε θα μπορούσα να είχα διαλέξει κάτι άλλο, τώρα δεν μετανοιώνω για την επιλογή αυτή.άνθρωποι γύρω μου που δεν άλλαξαν με τα χρόνια. Αυτοί μπορεί να είναι φίλοι μου ή και μεγάλοι καλλιτέχνες που η δουλειά τους μου μίλησε κατευθείαν στην καρδιά και το μυαλό. Δεν έχει νόημα να αναφερθούν μόνο κάποιοι είναι όλοι αυτοί που τα έργα τους διατηρούν την ειλικρίνια τους και την ευαισθησία τους ακέραιεςΜε έχουν επηρεάσει Το ‘Μονόγραμμα’ του Οδυσσέα Ελύτη, το φέρνω πολλές φορές στο νου μου. Μου υπενθυμίζει την ματαιότητα της ύπαρξης μας.Η αφοσίωση και η ανοχή είναι προτερήματα που μόνο απο φίλους μπορείς να εισπράξεις. Αποτελούν πηγή έμπνευσης στη ζωή μου και στην εργασία μου. Παρέχουν ασφάλεια γνώριμη σε ένα κόσμο που αλλάζει διαρκώς. Όταν ασχολείσαι με κάτι που αγαπάς, ακόμα και τα λάθη σου τα αντιμετωπίζεις σαν οφέλη, σαν πρόκληση. Η ζημιά είναι οτι προσηλωμένος χάνεις την αίσθηση του χρόνου.Ο σκοπός της τέχνης είναι να προκαλέσει αισθητική συγκίνηση και προβληματισμό στον θεατή της.Πιστεύω στη τέχνη και τα ιδεώδη της.Δεν μου αρέσει η επιτυχία σαν λέξη,δεν ξέρω αν πρέπει να συνδέσω την επιτυχία με την επαγγελματική καταξίωση ή με την ευτυχία. Προσπαθώ καθημερινά να επιτυγχάνω στόχους, αφιερώνομαι σταθερά και απόλυτα σ’αυτούς και έχει μεγάλη αξία για εμενα όταν τους πετυχαίνω. Θα ήθελα να μπορώ να χαίρομαι περισσότερο τις στιγμές. Δεν πιστεύω στην τύχη,πιστεύω στην τόλμη και το ένστκτο. Η Αθήνα είναι μια πόλη που αγαπιέται αλλά δεν σέβεται. Νομίζω η Αθήνα ενοχλεί τους ανθρώπους της και οι άνθρωποι την Αθήνα. Δεν την σεβόμαστε και με την σειρά της δε μας σέβεται κι αυτή. Ζω 10 χρόνια εδώ και με ενοχλεί που η πόλη δεν έχει γίνει φιλικότερη και πιο λειτουργική. Τελευταία είναι πιο ζωντανή από ποτέ, μ' αρέσει αυτό. Και με ταρακουνά ο στίχος του Παλαμά που έτυχε να διαβάσω τελευταία : ''Ανάξιος όποιος ακούει το προσκλητήρι των καιρών, τ΄ ακούει και δε λέει παρών.''Με ενοχλούν όλοι αυτοί που προσβάλλουν/ υποτιμούν την νοημοσύνη όλων εμάς. Να προσπαθούμε να αποδείξουμε κάτι που δεν είμαστε, να προσποιούμαστε κάτι που δεν είμαστε, να έχουμε όλοι άποψη για όλα και να μην λέμε ποτέ δεν ξέρω. τα λάθη της μειοψηφίας τα επωμίζεται η πλειοψηφία παρολες τις ευθύνες που εχει και εκείνη. Τι με εκνευρίζει γύρω μου; Ότι Δύναμη μου δίνει η υπομονή των ανθρώπων γύρω μου είναι το βάθρο της επιμονής μου.Η δουλειά μου απαιτεί προβλεψη και τόλμη. Τολμώντας αντιμετωπίζεις την πρόκληση για δημιουργία.Κάτι που για εμένα λειτουργεί σαν μάσκα οξυγόνου σε ένα σύστημα που μοιάζει να καταρρέει.Η κάθε είδους αξιολόγηση είναι ευπρόσδεκτη.Αυτό που με τρομάζει είναι η σιωπή,η αδιαφορία.Η οικονομική κρίση και τα αίτια της είναι τεράστια συζήτηση, και νομίζω ότι η ιστορία δεν θα έχει happy end στα επόμενα αρκετά χρόνια. Επειδή όμως θερίζεις ότι σπέρνεις ελπίζω ο σπόρος να αξίζει. Και για να αξίζει πρέπει να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι. Ελπιδοφόρα μηνύματα υπάρχουν πάντως. Η κρίση έχει επηρεάσει την μόδα και όσους ασχολούνται με αυτή ανεπανόρθωτα.ελλιπής, σκόρπια, αλλιωμένη.Υπάρχουν κάποιοι σχεδιαστές που σέβονται την δουλειά τους και τον εαυτό τους. Αυτό είναι όλο.Η μόδα στην Ελλάδα μου φαίνεται Όσο πιο πιστά υπηρετεί η μόδα την βιομηχανία της, τόσο περισσότερο αποκλίνει η σχέση της απο την τέχνη. Παρακολουθούσα την δουλειά του HOPE, τον ίδιο δεν τον γνώριζα προσωπικά. Του πρότεινα συνεργασία για την 3^η κατά σειρά συλλογή t-shirts περιορισμένης παραγωγής. Η συνεργασία μας ήταν αρμονική και άψογη. Ο HOPE είναι ένας άνθρωπος που καταφέρνει να κρατά το μυαλό σου σε εγρήγορση και να θέτει νέες προκλήσεις. Προσδοκώ σε επόμενες διαδράσεις.ε τον Issey Miyake για την δεξιοτεχνία του και τον Hussein Chalayan, για την δημιουργική του έρευνα.Θα ήθελα να συνεργαστώ μ.. καρτερώ το μέλλον, το παρόν ανυπόμονο.Η ζωή με έμαθε πόσο ρευστά είναι όλα γύρω μου και γύρω μας. Ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο.