“Στην πολιτική πρέπει να έχεις στομάχι και όταν χρειάζεται να περιμένεις....”, φέρεται να έλεγε ο Καραμανλής όταν τον ρωτούσαν στο παρελθόν, γιατί δεν υπερασπίζεται δημόσια τη διακυβέρνησή του. Τώρα τα πράγματα φαίνεται ότι αλλάζουν. Την επισημοποίηση των κυβερνητικών αποφάσεων για τις εξεταστικές της Οικονομίας, των Ομολόγων και της SIEMENS περιμένει ο τέως πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής για να αρχίσει να προετοιμάζει την πρώτη -μετά από τις εκλογές- δημόσια παρέμβαση του για την οικονομία και τα εθνικά θέματα. Η αντίστροφη μέτρηση προκειμένου να λάβει την απόφαση να λύσει την σιωπή του έχει ήδη αρχίσει, καθώς τα μόνα εμπόδια που υπήρχαν για να τοποθετηθεί δημοσίως άρχισαν να εξαφανίζονται.
Τα τελευταία δύο χρόνια που ακολούθησαν μετά την οδυνηρή ήττα στις εθνικές εκλογές του 2009, ο Καραμανλής σφράγισε το στόμα του επειδή θεωρούσε ότι πίσω από την σύσταση εξεταστικών και προανακριτικών για υποθέσεις που χειρίστηκε κατά την διάρκεια της πρωθυπουργίας του κρύβονταν δυνάμεις που επιθυμούσαν την εξαφάνιση του από το πολιτικό σκηνικό. Δυνάμεις που και ο ίδιος θεωρεί ότι δυσαρέστησε κατά την θητεία του. Ο πρώην πρωθυπουργός, ωστόσο, δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο την κριτική και τις αντιδράσεις των αντιπάλων του. Έχει να αντιμετωπίσει, κυρίως την καχυποψία της νέας ηγετικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας η οποία θέλει να αποστασιοποιηθεί πλήρως από την διακυβέρνηση του. Και θέλει να αποστασιοποιηθεί ο Αντώνης Σαμαράς από την διακυβέρνηση Καραμανλή, διότι θεωρεί ότι είναι απαξιωμένη στην συνείδηση της κοινής γνώμης και άρα λειτουργεί σαν βαρίδι για την προοπτική επιστροφής της κεντροδεξιάς στην εξουσία. Με άλλα λόγια ο Αντώνης Σαμαράς αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα που αντιμετώπισε πριν από αυτόν ο Γιώργος Παπανδρέου με τον Σημίτη. Πώς δηλαδή θα απαλλαγεί από τον προκάτοχο του και απο την κυβερνητική κληρονομιά που του άφησε. Για τον Αντώνη Σαμαρά, όμως, το πρόβλημα είναι πιο σύνθετο, αφού ο προκάτοχος του είναι “ιδιοκτήτης” της παράταξης του και όχι “ενοικιαστής”, όπως ήταν ο Κώστας Σημίτης. Ο Κώστας Καραμανλής λένε οι συνεργάτες του, "πέραν του εκδικητικού μένους των πολιτικών του αντιπάλων, έχει να αντιμετωπίσει και οικονομικά συμφέροντα που τον θέλουν οριστικά και αμετάκλητα εκτός πολιτικής". Οι υπολογισμοί αυτοί τον οδήγησαν στην απόφαση να κρατήσει το στόμα του ερμητικά κλειστό, έως ότου ξεκαθαριστεί οριστικά το τοπίο. Την δε κατά καιρούς διακίνηση του ερωτήματος από συγκεκριμένα μέσα και βουλευτές της αντιπολίτευσης "γιατί δε μιλά ο Καραμανλής", ο τέως πρωθυπουργός την θεωρούσε ύποπτη καθώς πίστευε ότι αποτελούσε μέρος μίας καλοστημένης παγίδας.
"Πρέπει να έχεις δυνατό στομάχι για να αντέχεις στην πίεση" είπε κάποια στιγμή σε συνεργάτη του, ο οποίος μοιραζόταν μαζί του την άποψη ότι "άν κάνεις το λάθος και μιλήσεις τώρα, θα σε κόψουν σε φέτες".
Τώρα ο πρώην πρωθυπουργός θεωρεί οτι "μετά την κατάρρευση της στρατηγικής του ΠΑΣΟΚ εναντίον του σε όλα τα μέτωπα (Βατοπέδι, Οικονομία,Ομόλογα, Γερμανός, SIEMENS) ο ορίζοντας μοιάζει για πρώτη φορά καθαρός". Απομένει η επισημοποίηση της πολιτικής στροφής της κυβερνητικής πλειοψηφίας και η τυπική παρέλευση χρόνου.
Ο τέως πρωθυπουργός έχει αποφασίσει εδώ και καιρό ότι δεν θα επιλέξει την οδό της συνέντευξης είτε σε ραδιοτηλεοπτικό μέσο είτε σε εφημερίδα, παρά το κατά καιρούς πρέσινγκ που του ασκούν διάφοροι εκδότες. Ο λόγος δεν είναι ο κλασσικός, ότι δηλαδή αν μιλήσει σε έναν θα του ... χιμήξουν όλοι οι άλλοι. Είναι περισσότερο ουσιαστικός. Πιστεύει ότι αν επιλέξει αυτό το μοντέλο επικοινωνίας δεν θα μπορέσει να επικοινωνήσει σωστά το μήνυμα του καθώς η συζήτηση μοιραία θα διολισθήσει και σε εσωκομματικά θέματα. Ο ίδιος όμως πρέπει να εξηγήσει στον κόσμο γιατί έφυγε τον Σεπτέμβριο του 2009 και πως του ξέφυγε ο έλεγχος της οικονομίας.
Η παρέμβαση Καραμανλή συνδέεται ευθέως και με τον χρόνο διεξαγωγής των πρόωρων εκλογών. Αν η πλάστιγγα αρχίσει να γέρνει για τον Σεπτέμβριο, τότε πρέπει να επισπεύσει τις αποφάσεις του και να μιλήσει πριν το καλοκαίρι. Αν δεν θέλει η παρέμβαση του να αποτελέσει ένα από τα κεντρικά θέματα της προεκλογικής εκστρατείας...