Σταχυολογώντας τη σημερινή επικαιρότητα διαπιστώνουμε με θλίψη ότι αυτή η χώρα δεν μπορεί να σωθεί, γιατί δεν θέλει να σωθεί.
Τα χρεοκοπημένα πολιτικά μας κόμματα που οφείλουν περίπου 300 εκατομμύρια στις τράπεζες και έχουν προεισπράξει παράνομα τις κρατικές επιχορηγήσεις έως το 2014 συνάπτουν και νέα θαλασσοδάνεια σε μια εποχή που οι τράπεζες δεν δίνουν ούτε σεντ στην πραγματική οικονομία αν δεν υποθηκεύεις ακίνητο πολλαπλάσιας αξίας.
Ο πρώην πρύτανης του Πολυτεχνείου της Κρήτης Ιωακείμ Γρυσπολάκης εκβιάζεται ανοιχτά με επιθέσεις από φοιτητές που του πετάνε αβγά και τον γρονθοκοπούν είτε για να σταματήσει να υποστηρίζει το νόμο της Αννας Διαμαντοπούλου για τα ΑΕΙ είτε για να σταματήσει να διδάσκει το μάθημά του στα αμφιθέατρα. Και το χειρότερο είναι ότι αυτό συμβαίνει τουλάχιστον με την ανοχή συναδέλφων του την ώρα που η Πρυτανεία του υποδεικνύει ότι θα ήταν καλύτερο για όλους να υποταχθεί στο... λαϊκό αίτημα μιας μικρής οικτρής εξωκοινοβουλευτικής μειοψηφίας.
Στο κτίριο του πρώην υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας μέσα στο λιμάνι του Πειραιά λιμενικοί απειλούν να συλλάβουν υπαλλήλους και συναδέλφους τους που δεν θέλουν να εφαρμόσουν την απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και να μετακινηθούν σε κάποιο άλλο όροφο.
Ο νέος υφυπουργός Αδωνις Γεωργιάδης έλαβε την πρώτη του απόφαση. Αντικατέστησε όλες τις πινακίδες στον όροφο του γραφείου του με νέες, γραμμένες σε πολυτονικό σύστημα. Εκτός από το αυτονόητο πρόβλημα που δημιουργεί μια τέτοια πράξη, επισημαίνεται αφενός το όποιο κόστος για αυτή του την απόφαση και αφετέρου το γεγονός ότι κάποιος υπάλληλος απασχολήθηκε με αυτό.
Οταν ο Κώστας Σημίτης έλεγε μέσα στη Βουλή, ως πρωθυπουργός, την περίφημη φράση «αυτή είναι η Ελλάδα», πολλοί εξανέστησαν.
Δυστυχώς, όμως, μετά από τόσα χρόνια η φράση αυτή είναι περισσότερο επίκαιρη από ποτέ.
Υ.Γ. Παρακολουθώντας αυτό που αποκαλείται εορτασμός του Πολυχνείου διαπιστώνουμε ότι η αιματοβαμμένη σημαία που πάτησε το τανκ και παραδοσιακά τίθεται στη κεφαλή της πορείας εξακολουθεί να κατακρατείται παράνομα και ανήθικα από τα στελέχη μιας φοιτητικής παράταξης, της ΠΑΣΠ, που αρνούνται πεισματικά να την παραδώσουν είτε στο ίδιο το Ιδρυμα, είτε στη Βουλή των Ελλήνων είτε όπου αλλού.
Και για να καταλάβουμε περί τίνος ακριβώς συζητάμε απλώς να σας πούμε ότι η σημαία αυτή έχει πλυθεί στο πλυντήριο στο παρελθόν από τη μητέρα ενός φοιτητή που τη βρήκε σε ένα συρτάρι και θεώρησε ότι δεν μπορεί να μείνει με τα αίματα.