Όσα συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες και τα οποία κορυφώθηκαν την περασμένη Παρασκευή τα μεσάνυχτα με την εξαγγελία του δημοψηφίσματος, επιβεβαιώνουν ότι η χώρα είναι ακυβέρνητο σκάφος. Μάλιστα, όχι τόσο οι επιβάτες, όσο το πλήρωμα, μοιάζει να έχει μεθύσει από τους ήχους της εξουσίας και να πηγαίνει το σκάφος πέρα-δώθε, σαν να μη θέλει να φτάσει στον προορισμό, λες και λειτουργεί με χρονοχρέωση…
Tην ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, την Τρίτη το μεσημέρι, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει με βεβαιότητα αν θα γίνει το δημοψήφισμα, με ποιο ερώτημα, αλλά και ποια είναι η τελική θέση της κυβέρνησης. Οι φήμες και οι διαρροές κυριαρχούσαν με αποτέλεσμα οι πολίτες να είναι στην απόλυτη ανασφάλεια και η οικονομία να βυθίζεται στο χάος της αβεβαιότητας. Διορθωτικές προτάσεις και δηλώσεις που άφηναν μια χαραμάδα αισιοδοξίας και μετά διαψεύδονταν ή απορρίπτονταν. Σενάρια επί σεναρίων, που στο τέλος έμεναν σενάρια. «Πρωτοβουλίες» Τσίπρα που στο τέλος τις ακύρωνε ο Λαφαζάνης ή η Ζωή (Κασιδιάρη). Τι δηλούν όλα αυτά; Ότι ο κ. Τσίπρας και η υπερτιμημένη παρέα του δεν είχαν κανένα σχέδιο. Ούτε plan a, ούτε plan b, ούτε κανένα άλλο σχέδιο. Μέσα σε 150 μέρες «πρώτη φορά αριστερά» φτάσαμε να απειλείται η μεγαλύτερη κατάκτηση των τελευταίων δεκαετιών που δεν είναι άλλη από τη συμμετοχή μας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη.
Εντέλει, τα μόνα τους καύσιμα ήταν οι ιδεοληψίες δεκαετιών σε συνδυασμό με την παντελή άγνοια των δεδομένων. Και αυτά υπό το μανδύα των υποσχέσεων, που κάθε νουνεχής άνθρωπος ήξερε ότι δεν μπορούσαν να υλοποιηθούν. Είναι χαρακτηριστικό ότι το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης είχε 15 δις παροχές και η γραπτή πρόταση Τσίπρα που απορρίφθηκε από τους δανειστές είχε 8 δις μέτρα. Μέσα σε οχτώ μήνες είχαμε 23 δις διαφορά. Αν αυτό δεν θεωρείται η μεγαλύτερη πολιτική απάτη, τότε η έννοια του πολιτικού απατεώνα χάνει την αξία της. Αυτό που συνέβη, για παράδειγμα, με τις τράπεζες ήταν αδιανόητο να μην το περιμένουν. Και ταυτοχρόνως, ως άλλοι Γκέμπελς, να χαρακτηρίζουν κινδυνολόγους και εχθρούς του λαού όσους προέβλεπαν ότι θα κλείσουν τα καταστήματα και θα έχουμε έλεγχο στις αναλήψεις. Το φροντιστήριο που κάνουν εδώ και πέντε μήνες τα μαθητούδια του ΣΥΡΙΖΑ, η χώρα και οι πολίτες το πληρώνουν ακριβά. Και το χειρότερο είναι ότι δεν διαπιστώνεται καμία βελτίωση. Είτε γιατί δεν «διαβάζουν», είτε γιατί «δεν τα παίρνουν». Για αυτό και στο δημοψήφισμα της Κυριακής, αν υποθέσουμε ότι θα γίνει, η απάντηση των πολιτών πρέπει να είναι το σύνθημα που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές του Μαΐου: «Κυριακή ψηφίζουμε, Δευτέρα φεύγουν».
Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να ολοκληρώσει το σύντομο βίο της, διότι είναι επικίνδυνη σε όλα τα επίπεδα. Για την οικονομία, την κοινωνία, τις διεθνείς σχέσεις ακόμα και για τη δημοκρατία, καθώς μέσα σε 5,5 μήνες έχει κάνει μια σειρά από θεσμικές υπερβάσεις, που σε άλλες συνθήκες θα είχε ξεσηκωθεί το σύμπαν. Αυτή την Κυριακή, λοιπόν, έχουμε με μια ψήφο πολλές μεγάλες ευκαιρίες. Πρώτον, να διώξουμε αυτή την κυβέρνηση, δεύτερον, να μείνουμε στο ευρώ και, τρίτον, να φτιαχτεί για την «επόμενη μέρα» ένα ευρύ μέτωπο δυνάμεων που επιθυμεί τις μεταρρυθμίσεις με κοινωνικό πρόσημο, όπως επίσης και τον εκσυγχρονισμό της χώρας. Ας μην τη χάσουμε αυτή την ευκαιρία…