Όσοι...όλοι εξεπλάγησαν (περισσότεροι απ' όσους ανατρίχιασαν...) με την επιλογή του Αλέξη Τσίπρα να εμπιστευθεί την προεδρία της Βουλής (τρίτος πολιτειακός θεσμός) στην κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου και προέβλεψαν μπλεξίματα και “γλέντια”, μπορούν να επιχαίρουν ότι πριν κλείσει ένας μήνας από την εκλογή της νέας Προέδρου, επιβεβαιώθηκαν απολύτως. Και δικαιούνται να προειδοποιούν, πώς “κι' ακόμη δεν έχουμε δει τίποτε- τα ωραία έρχονται...”!
Αυτοί που διαψεύσθηκαν πανηγυρικά, είναι εκείνοι που περίμεναν πώς και πώς την πρώτη κόντρα της Προέδρου Ζωής με τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής, και διερωτώντο τι νομικισμούς και... διεσταλμένες ερμηνείες θα επικαλείτο ή άτεγκτη και σκληρή Πρόεδρος για να τους αφαιρεί τον λόγο και να τους αποβάλλει από την αίθουσα. Ποιος να πίστευε ότι στο επιθετικό και εριστικό πρόσωπό της, τα “παλληκάρια” της εγκληματικής οργάνωσης -τα εντός Βουλής αλλά και εντός... φυλακών ) θα έβρισκαν τον “θεσμικότερο” σύμμαχό τους, έστω και εν ονόματι του (αμφισβητούμενου...) γράμματος του νόμου.
Δεν μπορεί κάποιος σοβαρός στον ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να είπε στον πρωθυπουργό, “Αλέξη, θα μπλέξουμε άσχημα με δαύτη, δεν μαζεύεται με τίποτε, είναι εριστική, τσακώνεται με όλους,έχει αρχομανία, έχει εμμονές...”. Τι στην ευχή, κανείς δεν την είχε... απολαύσει στους ατέλειωτους εκρηκτικούς μονολόγους της στις διάφορες επιτροπές, στις επιθετικές (έως και προσβλητικές) προσωπικές επιθέσεις της; Βάζεις ένα τέτοιο άτομο στην θεσμική, εμβληματική θέση του Προέδρου της Βουλής, που υποτίθεται ότι ενώνει και ηρεμεί, εκπροσωπεί την κοινοβουλευτική δημοκρατία. Την “ιδιαιτερότητά” της, την διατράνωσε άλλωστε στην πρώτη κι' όλας πανηγυρική συνεδρίαση του νέου σώματος, όταν... ξεφεύγοντας μίλησε για την “πρώτη δημοκρατική Βουλή μετά την αντιπολίτευση”! Για να την... ξεχωρίσει, προφανώς, από όλες τις... δικτατορικές και απολυταρχικές προηγούμενες!
Λένε κάποιοι, ότι ο κ. Τσίπρας επέλεξε να την βάλει στην θέση αυτή, για να μην την έχει (ως υπουργό ή απρόβλεπτο κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο-την φαντάζεσθε να παίρνει τον λόγο και... να μην τον αφήνει;) στα πόδια του καθημερινά. Κούνια που τον κούναγε. Από τέτοιες θέσεις, μπορούσε εύκολα ν' απαλλαγεί από αυτήν. Από την Προεδρία της Βουλής, θα πρέπει να γίνει.... σεισμός 12 Ρίχτερ! Τώρα το κατάλαβε και ο ίδιος (και πως αλλιώς, με τόσες διαμαρτυρίες για την πολιτεία της από υπουργούς και στελέχη;), αλλά είναι πλέον αργά. Η κυρία με την τσιριχτή φωνή, ήρθε (κι' έφερε και την “ψεκασμένη” κ. Ραχήλ στο κόμμα-θυμάστε τις επαναστατικές φωτογραφίες με τα δύο “κορίτσια” σκαρφαλωμένα στα κάγκελα της ΕΡΤ;) και θα μείνει. Και ο Θεός βοηθός...
Δεν είναι μικρό πρόβλημα η Πρόεδρος Ζωή. Το κακό είναι πως δεν είναι το μόνο. Γιατί αποδεικνύεται ότι το κόμμα που από τις εκλογές του '12 και μετά έδειχνε, για όσους δεν φορούσαν παρωπίδες, ότι καλπάζει προς την εξουσία και το οποίο μας διαβεβαίωνε ότι μαθαίνει, οργανώνεται, σχεδιάζει, προγραμματίζει και προετοιμάζει στελέχη για να είναι ετοιμοπόλεμο και αποτελεσματικό όταν έρθει ή ώρα (για την οποία... δεν έβλεπε την ώρα!), ήταν παντελώς απροετοίμαστο και από σχέδια ( Α, Β και πάει λέγοντας) και από ικανά και διαβασμένα στελέχη- πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- και από οργάνωση.
Δεν μπορεί σχεδόν ενάμιση μήνα μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησης... τρεις αναπληρωτές υπουργοί να μην έχουν ακόμη ορκισθεί, αλλά... να προκαλούν χάος με τους ιδεοληπτικούς χειρισμούς τους- πχ, με τον σάλο για τους λαθρομετανάστες. Δεν είναι δυνατόν να μην έχουν ακόμη ορισθεί Γενικοί Γραμματείς (έτσι κι' αλλιώς, δεν ψάχνουν για τους... άριστους, και η “πρώτη φορά αριστερά” αποτυχόντες πολιτευτές και “κομματόσκυλα” επιλέγει), να μην έχουν δημοσιευθεί τα νέα οργανογράμματα των “αναδομημένων” υπουργείων. Είναι τρελό ο υπουργός Παιδείας να... συγκρούεται καθημερινά και επί παντός επιστητού με τον... καρηκομόωντα αναπληρωτή του. Είναι “κουφό” ο αρμόδιος υπουργός να... απειλεί να φύγουμε από την “Σένγκεν”(κι' αν... μας διώξουν;) για να τους στριμώξουμε για το μεταναστευτικό μας πρόβλημα, κι' από κοντά να σιγοντάρει και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, “να φύγουμε μέχρι να... φύγουν οι μετανάστες, και μετά “ξαναμπαίνουμε”!Προκαλεί σύγχυση, και όχι μόνο στο εσωτερικό, ν' ανακοινώνει... έτσι χωρίς πρόγραμμα (η με πρόγραμμα προσωπικό!) ο ένας αρμόδιος υπουργός κάποιο νομοσχέδιο, και σε μισή ώρα να το... ανακαλεί κάποιος συναρμόδιος. Πρός το παρόν, “γελάμε”-πολύ σύντομα θα κλαίμε με μαύρα δάκρυα...
Σύμφωνοι, η κυβέρνηση δίνει την μάχη (της) με τους εταίρους δανειστές, υπεραπασχολείται με τα βήματα μπρος και πίσω. Αλλά έχει κι' άλλα προβλήματα καθημερινά και πιεστικά ν' αντιμετωπίσει. Και στον κόσμο ολόκληρο, δεν έχει ακόμη εφευρεθεί το σχήμα της...”μονοθεματικής κυβέρνησης”! Έστω και “για πρώτη φορά αριστερά”...