Το να λες ψέματα στο λαό θα σε γλιτώσει μία, δύο αλλά όχι πάντα. Το να λες ψέματα στον οπαδό μιας ομάδας πιθανότατα δεν θα σε γλιτώσει ούτε τη 2η φορά αφού η αγάπη και το πάθος του για το σύλλογο, τού δημιουργεί μια ανυπομονησία, η οποία πολλές φορές τον οδηγεί σε ασφαλή και όχι σε λανθασμένα συμπεράσματα.
Στον ΠΑΟΚ αυτό που συνέβη κατά τη διάρκεια του 90λεπτου αλλά και μετά το τέλος του μεγάλου ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, ήταν εξωφρενικό για το dna της ομάδας και των φιλάθλων του Δικεφάλου. Ένας κόσμος, ο οποίος κοντεύει να συνηθίσει να ζει χωρίς την κατάκτηση του πρωταθλήματος, το τελευταίο που θα ήθελε ήταν να βλέπει την ομάδα του να μην παλεύει καν για τη διεκδίκηση έστω και των τελευταίων ελπίδων του τίτλου. Κι όμως, ο Άγγελος Αναστασιάδης, ο οποίος φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη για τα όσα συνέβησαν από το ματς του Ηρακλείου με τον ΟΦΗ και μετά, προτίμησε να προστατεύσει τον εαυτό του και τη φήμη του από το να κυνηγήσει μέχρι τέλους την κατάκτηση της νίκης.
Γνωρίζοντας ότι ο ΠΑΟΚ δεν είναι σε καλή κατάσταση, έψαξε τρόπο να περιορίσει τη ζημιά. Το κατάφερε στο απόλυτο αφού το 0-0 δείχνει ότι έφερε εις πέρας την αποστολή του. Αυτή δεν ήταν να χτυπήσει το παιχνίδι αλλά να μη χάσει, να μην εκτεθεί και να μην ακούσει τα παράπονα της εξέδρας. Μα όποιος είχε στο νου του το τελευταίο σφύριγμα του Γιάχου, θα άκουσε τις αποδοκιμασίες. Δικαιολογημένες. Ο κόσμος μιας ομάδας δεν είναι πάντα ευτυχισμένος με τους τίτλους μα με την προσπάθεια. Ο Αναστασιάδης επέλεξε τον δρόμο της ασφάλειας. Ηξερε ότι κανείς δεν θα του ζητήσει ευθύνες μετά από μια ισοπαλία με τον Ολυμπιακό. Όμως έτσι δεν παίρνεις πρωτάθλημα, ούτε καν το διεκδικείς.
Οι δηλώσεις του μάλιστα μετά το τέλος του αγώνα ήταν πραγματικά εκτός τόπου και χρόνου. Θέλησε να εξηγήσει αυτά που ο ίδιος είπε. Να προσαρμόσεις δηλαδή τη λέξη παραίτηση που χρησιμοποίησε στα δικά του δεδομένα. Έριξε τις ευθύνες στους δημοσιογράφους και δεν εξήγησε γιατί επέλεξε πρώτα να μη χάσει και μετά να κυνηγήσει τη νίκη. Από έναν προπονητή που διεκδικεί πρωτάθλημα, αυτό θα ήταν το λογικό.
Τη μεγαλύτερη ευθύνη φυσικά απ' όλους την έχει ο Ιβάν Σαββίδης. Ο ιδιοκτήτης μιας ομάδας, ο οποίος είτε βάζει λίγα είτε πολλά, οφείλει να παίρνει τις σωστές αποφάσεις. Σε όσους το καλοκαίρι φάνηκε παράξενη η πρόσληψη του Αναστασιάδη, ενός προπονητή που δεν έχει κατακτήσει ποτέ του πρωτάθλημα, ίσως τώρα να μην φαίνεται και τόσο. Πίσω από τον Παοκτσή Αναστασιάδη, ο Σαββίδης γνωρίζει ότι τον κόσμο θα τον έχει εν μέρει ήρεμο. «Εχω έναν άνθρωπο που πονάει τον ΠΑΟΚ» θα σκέφτηκε «οπότε ποιος μπορεί να με κατηγορήσει για λανθασμένη επιλογή». Ναι, στον ΠΑΟΚ υπάρχει εσωστρέφεια όμως αυτήν κάποιος τη δημιουργεί.
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι αν ο κόσμος του ΠΑΟΚ έβλεπε χθες μια ομάδα να τα δίνει όλα για τη νίκη, στο τέλος θα χειροκροτούσε ανεξάρτητα με το αποτέλεσμα. Τώρα έχει κάθε δικαίωμα – με σωστό και ήρεμο τρόπο – να εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για μια ομάδα, η οποία χτίστηκε με σύντομη ημερομηνία λήξης και η οποία πάνω απ' όλα, στα δύσκολα δεν έδειξε να έχει την ψυχολογία του πρωταθλητή. Αυτή που χρειάζεται για να πάρεις τα σκήπτρα στην Ελλάδα από μια ανώτερη ομάδα.