Του Θάνου ΟικονομόπουλουΤα στοιχεία, είναι εφιαλτικά. Και οι μαθηματικοί υπολογισμοί με προβολή στο άμεσο μέλλον αυτών των στοιχείων, αυτοκτονικοί! Η Ελλάδα, αν συνεχίσουν οι δείκτες υπογεννητικότητας να αυξάνουν με αριθμητική μόνο πρόοδο, και όχι γεωμετρική όπως καταγράφεται σήμερα, θα είναι ένα... ωραίο ακατοίκητο οικόπεδο! Για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε "ωραίοι, σαν Έλληνες..." θα πρέπει να υιοθετήσουμε άμεσα και ενεργά το παλιό σόκιν σύνθημα, προσαρμοσμένο στην σύγχρονη τραγική μας πραγματικότητα: "Γεννάτε, γιατί χανόμαστε..."!
Το 1996, για πρώτη φορά στην Ελλάδα οι θάνατοι ήταν σε απόλυτους αριθμούς 22 περισσότεροι από τις γεννήσεις. Δυο χρόνια αργότερα, το 1998 , ο αριθμός των θανάτων σε σχέση με τις γεννήσεις, ανέβηκε στους 1774, και το 2012 (μέσα, δηλαδή,μόνο σε 12 χρόνια...) πέθαναν 16300 Έλληνες περισσότεροι απ' όσους γεννήθηκαν. Σε 12 χρόνια, σχεδόν δεκαπλασιάστηκαν οι θάνατοι από τις γεννήσεις. Το 1980, είχαμε στην Ελλάδα 15,36 γεννήσεις ανά 100 κατοίκους. Σήμερα έχουμε μόλις 9, με διαρκώς πτωτική τάση, όταν στην Ιρλανδία ο αντίστοιχος δείκτης είναι 15,9 , στην Αγγλία 12,8 , στην Γαλλία 12,6 , και στην Σουηδία 11,9. Σε χειρότερη μοίρα από εμάς, είναι η Πορτογαλία και η Γερμανία (8,5 και 8,4 αντίστοιχα)Κάντε τους υπολογισμούς σε προβολή στο μέλλον, και θα σας πέσει ο κεραυνός στο κεφάλι...
Για να υπάρχει απλή αντικατάσταση του πληθυσμού, όχι αύξηση, ο αναγκαίος αριθμός παιδιών ανά μητέρα, θα πρέπει να είναι 2,1. Σήμερα στην Ελλάδα, αντιστοιχούν 1,39 παιδιά ανά οικογένεια. Και (προσέξτε πολύ αυτό το στοιχείο!) αν ψάξουμε τον "δείκτη γονιμότητας" των αμιγώς Ελληνίδων, πέφτει στο δραματικό ) 0,95! Που πάει να πει, πώς το κρισιμότατο, στο σημείο που έχουμε φθάσει, 0,44 του σημερινού δείκτη γονιμότητας, καλύπτεται από τους μετανάστες! Και τα τελευταία στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι ο γενικός δείκτης γονιμότητας των αλλοδαπών, "τρέχει" σταθερά υψηλότερος των Ελληνίδων...
Το πρόβλημα υπογεννητικότητας απειλεί ολόκληρη την Ευρώπη. Προφητικά, και με κάποια δόση υπερβολής, ο Ουμπέρτο Έκο έχει προβλέψει ότι στα μέσα του 21ου αιώνα, η Ευρώπη θα ... κατοικείται από μετανάστες. Αφρική και Ασία "γεννάνε" με απίστευτους ρυθμούς, ενώ συνολικά η Ευρώπη τα μεταπολεμικά χρόνια και ιδίως τις δυό τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα, τα χρόνια της ανάπτυξης, της καλοπέρασης, του ανεβασμένου βιοτικού επιπέδου, της ευμάρειας και της ανεμελιάς, "πεθαίνει". Στην Ελλάδα, όπως σε όλα τα επίπεδα, τα πράγματα είναι χειρότερα...
Και ... μετά, ήρθε η κρίση. Η δραματική και ραγδαία πτώση του βιοτικού επιπέδου, αποθαρρύνει (για άλλους λόγους πια, όχι "για να περνάνε καλύτερα και ανέμελα..." οι γονείς με άντε ένα το πολύ παιδί) τις οικογένειες ν' αποκτούν παιδιά. Στις αναπαραγωγικές ηλικίες, η ανεργία έχει τιναχθεί στο 44% (25-29 ετών) και 30% (30-44). Συνυπολογίστε την ανυπαρξία υποδομών (βρεφονηπιακοί σταθμοί, νηπιαγωγεία κ.λ.π.), την διαρκώς υποβαθμιζόμενη και με μειούμενους πόρους παιδεία, τον απομειούμενο βαθμό αποτελεσματικότητας (αυτόν που υπήρχε...) της δημόσιας υγείας, την κατακόρυφη αύξηση της ιδιωτικής συμμετοχής (με μειωμένα εισοδήματα) στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την κατακρήμνιση του κοινωνικού κράτους, την κατάργηση (αντί να υπάρχει γενναία ενίσχυση) των επιδομάτων για παιδιά και προνομίων για πολύτεκνους, και θα καταλάβουμε όλοι γιατί η δημιουργία οικογένειας στα νέα ζευγάρια είναι σχεδιασμός υψηλότατου ρίσκου. Απαγορευτική.
Ο πληθυσμός της Ελλάδας (1/1/2013) υπολογιζόταν στα 11.161.000 άτομα. Την δεκαετία του '90, μόλις υπερέβαινε τα 10 εκατομμύρια. Φθάσαμε στα σημερινά επίπεδα, μετά το μαζικό μεταναστευτικό ρεύμα (και τις αυξημένες γεννήσεις του...) που καταγράφηκε τότε. Σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις, ο αριθμός των αλλοδαπών πού ζει στην Ελλάδα, υπολογίζετε σε σχεδόν 1,2 εκατομμύριο. Κάτι παραπάνω, από 13% δηλαδή του πληθυσμού...
Ξέρω πως κάποιοι θα γίνουν έξαλλοι, αλλά μοναδική ελπίδα η Ελλάδα να έχει κατοίκους τις επόμενες δεκαετίες, είναι να... μας σώσουν οι μετανάστες-όπως θα σώσουν και την υπόλοιπη Ευρώπη. Ας δούμε ψύχραιμα τις προοπτικές, ας καταλάβουμε επιτέλους πώς τα "μεταναστάκια" που γεννιούνται στην Ελλάδα και είναι "μετέχοντες της ελληνικής παιδείας...". Υπάρχουν σχολεία, που τα γεννημένα στην Ελλάδα παιδιά μεταναστών είναι η συντριπτική πλειοψηφία. Θεωρούν πατρίδα τους την Ελλάδα. Δεν θέλουν να φύγουν από εδώ, σταδιοδρομούν και προκόβουν (παρά την εχθρική μέχρι παράνοιας "υποστήριξη" του ελληνικού κράτους που... δεν αναγνωρίζει κάν την ύπαρξή τους!), παντρεύονται με Έλληνες και Ελληνίδες, ενσωματώνονται συν τω χρόνω απολύτως στην κοινωνία. Και μας σώζουν από τον αφανισμό, σε μια ιστορική εποχή που οι πολυπολιτισμικές κοινωνίες θεωρούνται (και αποδεικνύονται στην πράξη σ' όλο τον κόσμο) δυναμικότερες από τις αμιγώς "εθνικές".
Και πριν ξαναφωνάξουμε με... εθνική περηφάνια "δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ, Αλβανέ!" (ή κάποιας άλλης εθνικότητας ρατσιστικό ξέσπασμα), ας ανατρέξουμε στις δέλτους της ιστορίας ν' ανακαλύψουμε ότι τους 6 τελευταίους αιώνες, τα αλβανικά ρεύματα μετανάστευσης στον εθνικό μας χώρο, μας έσωσαν κυριολεκτικά πληθυσμιακά από τον αφανισμό! Οι μισοί ήρωες της επανάστασης του '21, ήταν Αρβανίτες και μιλούσαν μόνο αρβανίτικα. Το 40 % των ελληνικών χωριών και τοπωνυμίων, ακόμη και σήμερα διατηρούν μαζί με την ελληνική και την αρβανίτικη (κάποια και σλαβική) ονομασία τους. Ελληνικά είναι, Έλληνες (με ρίζες διάφορες και ποικίλες...) τα κατοικούν...
Το μέλλον μας, έτσι κι' αλλιώς, δύσκολο και προκλητικό. Αν αφήσουμε την μισαλλοδοξία, τον φανατισμό και τις καταστροφικές ιδεοληψίες να επικρατήσουν της λογικής , του ρεαλισμού, του ενστίκτου επιβίωσης,του ανθρωπισμού, σε πολύ λίγο θα είναι άπιαστο όνειρο...