Αν η Ελλάδα βρέθηκε εδώ που βρέθηκε είναι γιατί τα τελευταία 35 χρόνια, εμείς οι πολίτες δεν διεκδικήσαμε το αυτονόητο: Να ισχύουν οι νόμοι, να ισχύει η διαφάνεια και να τιμωρείται η παραβατικότητα. Η βλακώδης ανοχή που δείξαμε (ίσως γιατί μας βόλευε κι εμάς), η επιπολαιότητα με την οποία αντιμετωπίσαμε και δεν λύσαμε τα προβλήματα και το μεσογειακό ταμπεραμέντο μας οδήγησαν στη χρεωκοπία αρχών και αξιών. Η οικονομική χρεωκοπία ήταν πια θέμα χρόνου.
Το ποδόσφαιρο είναι ίσως το πιο κραυγαλέο παράδειγμα του μεταπολιτευτικού χάους, αφού πολιτικοί και υπόκοσμος κάθε είδους δημιούργησαν ένα εφιαλτικό περιβάλλον. Οι κυβερνήσεις για να μην στρέψουν τους οπαδούς εναντίον τους ανέχτηκαν τα πάντα παραβιάζοντας τους νόμους και το Σύνταγμα. Παράγοντες που στην πραγματικότητα ήταν κοινοί απατεώνες και λογικά θα έπρεπε να ήταν στη φυλακή εξαγόραζαν ομάδες, έστηναν ματς και ανεβοκατέβαζαν διοικήσεις. Όλα αυτά η πολιτεία. στη λογική του πολιτικού κόστους, όχι μόνο τα ανέχτηκε αλλά τα ενθάρρυνε με αποτέλεσμα να φτάσουμε σήμερα εδώ που φτάσαμε.
Το κράτος, έστω και αργά, θα πρέπει να βάλει το νυστέρι στο κόκκαλο και να στείλει όλο αυτόν τον υπόκοσμο εκεί που του αξίζει, δηλαδή στη φυλακή, και με κάθε κόστος. Ακόμα κι αν χρειαστεί δηλαδή να διακοπεί για ένα διάστημα το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Αν δεν το πράξουν η κυβέρνηση και η πολιτεία θα είναι άξιες της τύχης τους.