Το νέο του βιβλίο, με τίτλο «Εικονικός Εφιάλτης», εξέδωσε ο πρέσβης της Ελλάδας στο Βέλγιο, Διονύσης Καλαμβρέζος.
Ο κ. Καλαμβρέζος υπηρετεί το Διπλωματικό Σώμα σε διάφορες χώρες του κόσμου εδώ και 33 χρόνια.
Το βιβλίο του «Εικονικός Εφιάλτης» παρουσιάστηκε στην πρεσβεία της Ελλάδας στο Βέλγιο, ενώ θα παρουσιαστεί και στην Αθήνα, στις 24 Ιανουαρίου 2024 στις 18:00 στον Ιανό.
Ο «Εικονικός Εφιάλτης» (Εκδόσεις ΠΑΠΑΖΗΣΗ, Αθήνα 2023) διαδραματίζεται στο κοντινό μέλλον, στη Νέα Υόρκη, σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχούν η τεχνητή νοημοσύνη, η ψηφιοποίηση, οι κυβερνοεπιθέσεις και η μετανάστευση.
Η Αντωνία Χαρτά-Μάργαρη, συγγραφέας-φιλόλογος, μιλά για το βιβλίο του κ. Διονύση Καλαμβρέζου:
«Όταν παίρνει κανείς στα χέρια του το τελευταίο βιβλίο πολιτικής φαντασίας ''Εικονικός Εφιάλτης'' του πρέσβυ Διονύση Καλαμβρέζου, στέκεται για λίγο στην εικόνα του εξωφύλλου: Μία λεωφόρος της Νέας Υόρκης, την οποία πλαισιώνουν ασφυκτικά και από τις δύο πλευρές ουρανοξύστες. Το μαύρο, το πορτοκαλί και κίτρινο χρώμα από την αντανάκλαση του φωτός, που περνά μέσα από κάποια ανοίγματα, προσδίδουν στην όλη εικόνα έναν απόκοσμο και δυστοπικό χαρακτήρα. Ο δρόμος είναι διπλής κατεύθυνσης. Η κίνηση ελάχιστη. Το εντυπωσιακό είναι ένας άνθρωπος ή ίσως το ολόγραμμα ενός ανθρώπου στη μέση της διαγράμμισης του δρόμου. Η στάση του δείχνει προβληματισμό σαν να βρίσκεται σε δίλημμα. Πού πρέπει να κατευθυνθεί;
Όντως ο ''Ο Εικονικός Εφιάλτης'' διαδραματίζεται στο κοντινό μέλλον, στη Νέα Υόρκη, σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχούν η τεχνητή νοημοσύνη, η ψηφιοποίηση, οι κυβερνοεπιθέσεις και η μετανάστευση. Είναι η περίοδος μετά τις μεγάλες πανδημίες, τις συγκρούσεις στην Ανατολική Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή, τις ενεργειακές και κλιματικές κρίσεις και τις τρομοκρατικές επιθέσεις, όταν έχει εγκαθιδρυθεί στις ΗΠΑ, μετά τα έντονα εσωτερικά τους προβλήματα, η στρατηγική συναίνεση της πολιτικής τάξης και του ιδιωτικού τομέα, για μια νέα εποχή ασφάλειας, ευημερίας και ανάπτυξης για όλους και έχει υιοθετηθεί σειρά πολιτικών και πρακτικών μεταρρυθμίσεων.
Επίσης, η περίοδος των αλγορίθμων, της τεχνητής νοημοσύνης, της εικονικής πραγματικότητας και των κακόβουλων πτυχών της, όπως των deep fakes και των δούρειων ίππων, που η αρμόδια υπηρεσία, η DARPA (Defence Advanced Research Agency) δεν αντιμετωπίζει πάντα αποτελεσματικά, έτσι πολλές ψευδείς εικόνες (Intentionally Inaccurate Representations of Reality- IIRR) κατακλύζουν την καθημερινότητα, συμβάλλοντας στην κυβερνοτρομοκρατία και αποδυναμώνοντας την κυβερνοασφάλεια και κυβερνοανθεκτικότητα.
Καθώς όμως οι μεταρρυθμίσεις της στρατηγικής συναίνεσης δεν έχουν άμεσο αποτέλεσμα σε μια κατηγορία ακόμα ευάλωτων πολιτών, κυρίως μεταναστών, αλλά και άρρωστων, φτωχών και προβληματικών, δημιουργείται η Μεταβατική Υπηρεσία Κοινωνικής Προστασίας, με σκοπό να συμβάλει στην ομαλή προσαρμογή τους στη νέα εποχή.
Εκείνη τη μεταβατική και πολλά υποσχόμενη περίοδο, εκτός από τις συμβατικές κυβερνοεπιθέσεις κατά κρατικών υπηρεσιών, αλλά και εταιρειών και κέντρων παραγωγής που συνεχίζονται παρά τα μέτρα, οι περισσότερες προερχόμενες από ξένους εχθρικούς δρώντες και εγκληματικά δίκτυα, αρχίζουν να πραγματοποιούνται και μη συμβατικές επιθέσεις.
Άγνωστοι δημιουργούν ένα πολύπτυχο σύστημα εικονικών τόπων, στους οποίους παρασύρουν τους χρήστες του Διαδικτύου, με εξελιγμένες εκδοχές τεχνητής νοημοσύνης, μεταφέροντάς τους σε περιβάλλοντα που μοιάζουν πραγματικά, καλλιεργώντας ταυτόχρονα απροσδιόριστη νοσταλγία για κάτι σημαντικό που έχει χαθεί και προσκαλώντας τους να αναρωτηθούν για την πορεία τους.
Η νοσταλγία, σε συνδυασμό με τον φόβο, την αμφιβολία και την ανασφάλεια εκδηλώνεται σε αρκετά νεωτερικά ή μοντερνιστικά έργα, καθώς με την υποτιθέμενη επανακάλυψη, αλλά αδύνατη ανακατασκευή του παρελθόντος, κανείς προσπαθεί να ξαναδημιουργήσει το μέλλον και τελικά τη σχέση της νεωτερικότητας με την ταυτότητά του.
Στις ακούσιες εικονικές περιπλανήσεις εμπλέκονται στελέχη κρατικών υπηρεσιών, ερευνητές σε προγράμματα αντιμετώπισης ψυχώσεων αποδιδόμενων στις νέες τεχνολογίες, κάποιοι που υποφέρουν από συγκεκριμένες νευρολογικές ασθένειες, αντικυβερνητικοί ακτιβιστές και μια μυστηριώδης νεαρή γυναίκα. Η μυστηριώδης αυτή γυναίκα, ενώ φαίνεται ότι ζει μια συνηθισμένη ζωή, έχει κεντρικό ρόλο, συχνά ακούσια και ανεξέλεγκτα, χωρίς η ίδια να το αντιλαμβάνεται, σε μια παράλληλα εξελισσόμενη ιστορία, στον πραγματικό αλλά και στον εικονικό κόσμο.
Η πλοκή του μυθιστορήματος είναι αρκετά λαβυρινθώδης και πολύπλοκη. Οι αρκετά αναπτυγμένοι χαρακτήρες, οι περισσότεροι με σύνθετες, άγνωστες και αντιφατικές ιδιότητες και ποικίλες φυλετικές ταυτότητες, εναλλάσσονται σαν σε σκηνές κινηματογραφικής ταινίας, αλλά συμπλέκονται, έχουν παλαιές ή νέες σχέσεις, αναζητούν είτε την ασφάλεια, είτε την εξουσία, είτε ορισμένοι μια άλλη αλήθεια κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων.
Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί τα κατάλληλα για κάθε περίσταση εκφραστικά μέσα με μοναδικό τρόπο για να ζωντανέψει έναν κόσμο του κοντινού μέλλοντος, διαρκώς μεταβαλλόμενο, με άριστο συγκερασμό επιστημονικής ακρίβειας, ειδικών γνώσεων στη διεθνή πολιτική, τις νέες τεχνολογίες και άριστη χρήση στοιχείων της φανταστικής μυθοπλασίας, του ψυχολογικού, υπαρξιακού και αστυνομικού θρίλερ.
Kύρια πρόσωπα του έργου είναι ο Φέλιξ, ένα στέλεχος της Μεταβατικής Υπηρεσίας Κοινωνικής Προστασίας, που παρασύρεται σε εικονικές περιπλανήσεις, για τον οποίο ο νους/ σύστημα που κινεί τα νήματα επιφυλάσσει έναν ιδιαίτερο ρόλο.
Πολλοί άλλοι χαρακτήρες, που πιστεύουν ότι το βάθος των πραγμάτων δεν αλλάζει ποτέ, που είναι πεπεισμένοι ότι θα συνεχίσουν να φοβούνται για την πορεία της ζωής τους, για την καριέρα τους, το διαμέρισμά τους, τα μικρά τους πράγματα και δεν θα κάνουν τίποτα που μπορεί να τα θέσει σε διακινδύνευση, που θα φοβούνται πάντα για την προσωπική τους μοίρα και δεν θα έχουν ούτε δύναμη ούτε επιθυμία για περιπέτειες που δεν οδηγούν πουθενά.
Και η μυστηριώδης νεαρή γυναίκα, η Αουρόρα, της οποίας ο καίριος ρόλος μάς αποκαλύπτεται την τελευταία στιγμή. Δεν είναι τυχαία η επιλογή του ονόματος. Στη ρωμαϊκή μυθολογία η Αουρόρα είναι προσωποποίηση της αυγής. Αντιστοιχεί με την ελληνική θεότητα Ηώ. Θεωρείται σαν μια όμορφη γυναίκα που πετάει πάνω από τον ουρανό, αναγγέλλοντας την άφιξη του ήλιου.
Την Αουρόρα επέλεξε ο συγγραφέας για να κλείσει το μυθιστόρημά του, δίνοντας ένα αισιόδοξο μήνυμα απελευθέρωσης:
''Σαν καράβι που πλέει, ελεύθερο πια, στον ωκεανό του χρόνου, αποχαιρετώ το παρελθόν…''».