Η δημοσκόπηση της VPRC που δημοσιεύει η εφημερίδα «Ελλάδα Αύριο», ακόμα κι αν δεν καταγράφει την λεγόμενη «πρόθεση ψήφου» αλλά κάτι πιο ομιχλώδες το οποίο αποκαλείται «εκτίμηση εκλογικού αποτελέσματος» , είναι προφανές ότι αποτυπώνει τάσεις που όποιος έχει μάτια τις βλέπει...
Για παράδειγμα, δεν είναι έκπληξη ούτε η αξιοσημείωτη άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε η μικρή πτώση της ΝΔ. Το κόμμα του κ. Σαμαρά ετοιμάζεται να πάρει μια σειρά από σκληρά και άδικα μέτρα ενώ ο κ. Τσίπρας τα κατακεραυνώνει και δηλώνει πώς όταν γίνει κυβέρνηση θα τα ανατρέψει.
Το 14% της Χρυσής Αυγής μπορεί -δικαιολογημένα- να θορυβεί και να προκαλεί ανησυχία σε πολύ κόσμο αλλά «φωτογραφίζει» τη διάθεση μέρους του εκλογικού σώματος να αποδοκιμάσει το πολιτικό σύστημα έστω και με αυτό τον -κατά την άποψη μου- απολύτως λανθασμένο και επικίνδυνο τρόπο. Διάθεση που κανείς δεν ξέρει αν θα εκφραστεί στις κάλπες αλλά πάντως διατυπώνεται σε δημόσιες συζητήσεις, πολλές φορές μάλιστα με τρόπο που υπερβαίνει τα εσκαμμένα.
Όμως και το 5,5% του ΠΑΣΟΚ που για πρώτη φορά στην ιστορία του καταγράφεται σε δημοσκόπηση στην... έκτη θέση των προτιμήσεων του κόσμου μαζί με την ΔΗΜΑΡ, κάθε άλλο παρά έκπληξη νομίζω ότι πρέπει να προκαλεί.
Το κόμμα του κ. Βενιζέλου, καιρό τώρα, δεν έχει κανέναν απολύτως ζωτικό χώρο στην πολιτική σκηνή που να μπορεί να καλύψει. Και πάντως «σοσιαλιστικό», κατά πως λέει ο τίτλος του, δεν μπορείς να το αποκαλέσεις ακόμα κι αν ο πρόεδρος του επιμένει να απευθύνεται στις κομματικές συνάξεις σε «συντρόφους» και «συντρόφισσες».
Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να πιστεύει στη θεωρία του « στραβού γιαλού» και όχι του «στραβού αρμενίσματος». Σε κάθε δημόσια τοποθέτηση του ο κ. Βενιζέλος δε σταματά να λέει πόσο δικαιωμένος αισθάνεται για την πολιτική που ακολούθησε ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου. Και εμμέσως πλην σαφώς λοιδορεί τον Ελληνικό λαό που δεν έχει αντιληφθει το μεγάλο βάρος το οποίο ανέλαβε ο ίδιος και το ΠΑΣΟΚ.
Τα περισσότερα από τα στελέχη που έχουν απομείνει γύρω του, είτε θυμίζουν μέρες του ΠΑΣΟΚ που ούτε οι ίδιοι οι πάλαι ποτέ ψηφοφόροι του θέλουν να θυμούνται είτε είναι πολύ «λίγα», για ένα κόμμα που θέλει να είναι μεγάλο.
Με λίγα λόγια, το σημερινό ΠΑΣΟΚ είναι ένα κόμμα τελειωμένο, χωρίς καμιά προοπτική πέραν εκείνης της συνεχούς συρρίκνωσης, όπως άλλωστε προκύπτει κι από τις συνεχείς δημοσκοπήσεις των τελευταίων μετεκλογικών μηνών.
Ο κ. Βενιζέλος ή κάνει πώς δεν το αντιλαμβάνεται ή έχει προσβληθεί κι αυτός από τη νόσο των ηγετών που κλείνονται στο γυάλινο πύργο τους κι αρνούνται να καταλάβουν τι πραγματικά συμβαίνει γύρω τους.
Ας περιμένει την επόμενη δημοσκόπηση κι ας συνεχίσει να πορεύεται στην ίδια γραμμή για να διαπιστώσει επιτέλους κι ο ίδιος πέφτοντας πάνω στο γιαλό, πόσο στραβά αρμένιζε το πάλαι ποτέ μεγάλο καράβι του...