Όλα τα ταξίδια στην ζωή έχουν πάντα ένα τέλος. Για μένα σήμερα, τέλειωσε ένα συναρπαστικό ταξίδι οκτώ ετών που συνόδευσε την γέννηση της πιο πετυχημένης εφημερίδας της τελευταίας εικοσαετίας στην Ελλάδα και την πορεία της ως την κορυφή όπου παραμένει μέχρι σήμερα.
Στο ταξίδι αυτό έζησα, στιγμές μοναδικές, επιτυχίες μεγάλες αλλά και δυσκολίες. Τις ζήσαμε μαζί και τις αντιμετωπίσαμε μαζί με όλους τους συναδέλφους. Οι καλές στιγμές ήταν απείρως περισσότερες από τις άλλες. Κι εγώ επιλέγω να θυμάμαι μόνο τις πρώτες.
Με απολύτως φιλικό και συναινετικό τρόπο, οι δρόμοι μου με το «Πρωτο Θέμα» χωρίζουν πλέον για λόγους που, ευτυχώς για μένα , δεν έχουν να κάνουν με προστριβές ή αντιπαραθέσεις. Η ενασχόληση μου με το iefimerida.gr το οποίο διαγράφει εδώ και ενάμιση χρόνο μια σημαντική πορεία στο χώρο του διαδικτύου, δεν μου επιτρέπει πλέον να ανταποκριθώ χρονικά στις υποχρεώσεις που είχα αναλάβει.
Θέλω να ευχαριστήσω τον Θέμο και τον Τάσο για τη συνεργασία που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια που με τίμησαν με την φιλία και την εμπιστοσύνη τους. Και να τους ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου το δικό τους ταξίδι που συνεχίζεται με το «Πρώτο Θέμα», να είναι ακόμα πιο συναρπαστικό και όμορφο απ ότι ως τώρα.
Θέλω να ευχαριστήσω επίσης όλους τους συναδέλφους και φίλους στην εφημερίδα για τις μοναδικές στιγμές αλληλεγγύης, αλληλοεκτίμησης και πλάκας που ζήσαμε αυτά τα υπέροχα χρόνια: Τον Μπάμπη Κούτρα, τον Βασίλη Στεφανακίδη, τον Κώστα Ταμπαξή, τον Αντώνη Σρόιτερ, τον Δημήτρη Παγαδάκη, τον Γιάννη Κιοσόγλου, τον Γιώργο Πατσόπουλο, τον Γιάννη Κουρτάκη, τον Βαγγέλη Περρή, τον Βαγγέλη Ευαγγελίου, τον Παναγιώτη Μπουσμπουρέλη, τον Σωτήρη Χιωτάκη, τον Αλέκο Κασιμάτη, τον Γιώργο Δημητρομανωλάκη, τον Γιώργο Παπαγεωργίου, τον Νίκο Αλιάγα, τον Χρήστο Ζαμπούνη, τον Γιάννη Μακρυγιάννη, την Τίνα Μανδηλαρά, τον Γιώργο Παπασταφίδα, τον Στέφανο Νικολάου, τον Μάκη Πολλάτο, τον Πέτρο Σακελλαρίου, τον Δημήτρη Μαρκόπουλο, τον Γιάννη Αντύπα, την Μαρία Σιαμέλα, τον Σπύρο Γκουτζάνη τον Πάνο Γιαρένιο και όλους όσους σίγουρα ξεχνώ, εξαιτίας της αυτονόητης συγκίνησης. Θέλω να ευχαριστήσω τον Παντελή Ζαγοριανίτη και τον Χρήστο Μουλίνο που συμμετείχαν στην πρώτη ηρωϊκή συντακτική ομάδα που έβγαλε την εφημερίδα.
Tέλος να ευχαριστήσω την Μάγια και την Βασιλική που ανέχτηκαν τις ιδιοτροπίες μου, με κατανόηση και ευγένεια καθώς και την Νικολέτα, την Μαίρη και την Σάντυ για την διακριτικότητα και την προθυμία τους!
Ce n’est qu’un au revoir!