Παρακολουθούσα την συνέντευξη του νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ στο MEGA και ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα με τον τρόπο που επιχειρούσε να αποστασιοποιηθεί από όλα όσα μέχρι πρόσφατα υπηρετούσε και μάλιστα μετά πάθους.
Με μεγάλη ευκολία αποδοκίμασε ο κ. Βενιζέλος το «λεφτά υπάρχουν» του Γιώργου Παπανδρέου. Μόνο που καθυστέρησε να το κάνει περίπου 2,5 χρόνια.
Με ακόμα μεγαλύτερη άνεση πέταξε στην πυρά το δημοψήφισμα του πρώην αρχηγού του. Όμως κάθε άλλο παρά δικαιολόγησε επαρκώς γιατί είχε σπεύσει πρώτος από όλους να το υπερασπιστεί.
Είπε επίσης ο κ. Βενιζέλος ότι δεν συμφωνεί με περικοπές μισθών και συντάξεων ούτε με την επιβολή νέων φόρων. Αυτό που δεν μας είπε όμως είναι ότι όλα αυτά τα έχει προσυπογράψει με το πρώτο και το δεύτερο
Μνημόνιο. Κατά συνέπεια, το αν συμφωνεί ή δεν συμφωνεί μάλλον μικρή σημασία έχει.
Μας αποκάλυψε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ότι δεν συμφωνούσε ούτε με τον τρόπο που έγινε η διαπραγμάτευση για το πρώτο Μνημόνιο τον Μάιο του 2010. Κι αυτό όμως καθυστέρησε να μας το περί κάτι λιγότερο από δύο
χρόνια . Προφανώς το κρατούσε μέσα του για να μην διαταράξει την συνοχή της κυβέρνησης της οποία υπήρξε κορυφαίο στέλεχος.
Κατά τα λοιπά, οι διαβεβαιώσεις του ότι δεν τον ενδιαφέρει η πρωθυπουργία νομίζω ότι έχουν τόση σημασία όσο και οι εκ των υστέρων και με μεγάλη χρονική καθυστέρηση διαφοροποιήσεις του απ όλα όσα έκανε
ο κ. Παπανδρέου.
Πόσο αξιόπιστος όμως μπορεί να είναι ένας ηγέτης που λειτουργεί με τόση χρονοκαθυστέρηση ;