Λίγες ώρες μετά την δημοσιοποίηση ενός ακόμα γκάλοπ που έφερνε το ΠΑΣΟΚ να ακουμπά τα δημοσκοπικά βάθη του 7%, οι κύριοι Βενιζέλος και Λοβέρδος αποφάσισαν να ανακοινώσουν την συμπόρευση τους στην κούρσα της διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ.
Για την ακρίβεια, ο υπουργός Υγείας για λόγους που ο ίδιος γνωρίζει καλύτερα έδωσε το προβάδισμα στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης για να είναι αυτός ο επόμενος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Η μάλλον βέβαιη εκλογή Βενιζέλου στην θέση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ αναμφίβολα θα αποτελέσει μια ανάσα για το κόμμα που από το 45% του Οκτωβρίου του 2009 , έφτασε να υπολείπεται σε πολλές δημοσκοπήσεις ακόμα και του ΣΥΡΙΖΑ.
Ωστόσο, ο κ. Βενιζέλος δεν θα είναι αρχηγός από παρθενογένεση. Είναι ο υπουργός Οικονομικών και αντιπρόεδρος μιας κυβέρνησης που συγκρότησε ο Γιώργος Παπανδρέου τον Ιούνιο του 2010 και οδήγησε τον τόπο σε πρωτοφανή κρίση. Μιας κυβέρνησης που έκανε την χώρα διεθνή περίγελο με εκείνη την πρωτοφανή απόφαση του ΓΑΠ για δημοψήφισμα.
Ο ίδιος ο κ. Βενιζέλος είναι ο υπουργός Οικονομικών που επέβαλε μια σειρά από άδικα -όπως και ο ίδιος τα αποκάλεσε- αλλά και εξοντωτικά για τον πολύ κόσμο μέτρα με αποκορύφωμα το ειδικό τέλος στα ακίνητα. Μια σειρά από μέτρα αναποτελεσματικά ως τώρα που μας οδηγούν σε νέα ακόμα πιο σκληρά ,με την δανειακή σύμβαση που έρχεται.
Θα ήταν ασφαλώς άδικο για τον κ. Βενιζέλο να τα χρεωθεί όλα αυτά προσωπικά, πολύ περισσότερο όταν παρέλαβε από τον προκάτοχο του Γιώργο Παπακωνσταντίνου την ...απόλυτη καταστροφή. Κι ο ίδιος όμως στο διάστημα αυτό δεν έπεισε όσο πολλοί περίμεναν για την αποτελεσματικότητα του. Η ανάδειξη του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ το μόνο που θα προσφέρει στο κόμμα του θα είναι μια πιο αξιοπρεπής ήττα από την συντριβή στην οποία θα το οδηγούσε ο Γιώργος Παπανδρέου. Και ίσως η πιθανότητα μιας πιο γρήγορης ανασυγκρότησης στο μέλλον. Αλλά μέχρι εκεί...