Ήταν μια σκέτη απογοήτευση.
Ένθεν κακείθεν. Και την ένοιωσε όποιος παρακολούθησε από την τηλεόραση την συζήτηση στην Βουλή για την διαφθορά και την διαπλοκή...
Άλλη μια επικοινωνιακή κοκορομαχία με “αποκαλύψεις”... περσινά ξινά σταφύλια, μια ένταση για το θεαθήναι (έρχονται συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και δημοσκοπήσεις...), μια απελπισμένη “μάχη” για το ποιος “κέρδισε”. Πάντως, ούτε ο Τσίπρας, ούτε ο Μητσοτάκης-μάλλον η... διαφθορά και η διαπλοκή,ο πόλεμος εναντίον της οποίας αναβλήθηκε γι' άλλη μια φορά!
Το πεδίο αντιπαράθεσης, ήταν ξεκάθαρα προνομιακό για τον πρωθυπουργό. Οι πολιτικοί του αντίπαλοι είναι αυτοί που κατά κύριο λόγο βαρύνονται για την άνθηση του φαινομένου, τα κόμματά τους είναι που είχαν την ευθύνη διαχείρισης της εξουσία, σχεδόν μισόν αιώνα. Και λέμε “κατά κύριο λόγο”, γιατί και η Αριστερά, με την συγκυβέρνηση του '89, δεν απέφυγε τον πειρασμό να βάλει το δάκτυλο στο βάζο με το μέλι-στο βαθμό και στην... ποσόστωση εξουσίας που της αναλογούσε. Ας μην ξεχνάμε, ότι το σκάνδαλο Siemens έριξε τα θεμέλια του εκείνη την περίοδο με τα τηλεφωνικά κέντρα του ΟΤΕ, και οι περιβόητες μοιρασιές της μίζας με την μέθοδο “3-2-1” (επί οικουμενικής, με την στήριξη ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ), μπορεί να είναι μια ιστορία που έχει ξεχαστεί με τον χρόνο, αλλά έχει καταγραφεί. Και με επίσημες παραδοχές...
Ο κ. Τσίπρας, λοιπόν, ως πρωθυπουργός και ηγέτης ενός τμήματος της τότε ενιαίας Αριστεράς με την μικρότερη ανάμιξη σε υποθέσεις διαφθοράς και διαπλοκής, αντί να απαριθμεί( ή έστω αφού τις απαρίθμησε για πολλοστή φορά) γνωστές και χιλιοεξετασμένες υποθέσεις, τόσο από την Βουλή όσο και από την Δικαιοσύνη, να περιορισθεί στο ν' αναφερθεί στα συγκεκριμένα, θεσμικά,πρακτικά μέτρα που έχει πάρει ως φορέας του “νέου” που “τέλειωσε το παλιό” για την πάταξη κατά το δυνατόν του καρκινώματος το οποίο κατατρώει τον δημόσιο βίο! Τι ν' απαριθμήσει, όμως;
Η μόνη ενέργεια της κυβέρνησής του που κινήθηκε προς αυτή την κατεύθυνση, η εκκρεμούσα επί 27 χρόνια αποκατάσταση της νομιμότητας στο τηλεοπτικό τοπίο, επιχειρήθηκε με τέτοιο σκοτεινό, αδιαφανές και επαίσχυντο τρόπο, που να δικαιολογεί απολύτως τις γενικευμένες καταγγελίες περί προσπάθειας δημιουργίας διαπλοκής νέας γενιάς, “δικής μας”, της διαπλοκής! Και να επιτρέπει στα υπόλογα για την αδιαφάνεια και τις ένοχες πελατειακές σχέσεις εξουσίας-μιντιαρχών κόμματα της αντιπολίτευσης, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αντί ν' απολογούνται να του κουνάνε το δάχτυλο και να του λένε “κοίτα ποιος μιλάει”!
Η διαφθορά και η διαπλοκή πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, είναι φαινόμενα σύμφυτα με τον άνθρωπο και την κοινωνία- το βεβαιώνει και η ιστορία, δυστυχώς. Υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Το ζήτημα δεν είναι ο... αφορισμός τους, το ξόρκι, η καταγγελία τους. Είναι το ποια συγκεκριμένα και αποτελεσματικά μέτρα λαμβάνονται (και εφαρμόζονται!) για την αντιμετώπισή τους και κατά το δυνατόν τον περιορισμό της τοξικής τους επίδρασης στον δημόσιο βίο.
Όταν ο Μητσοτάκης λέει “εμείς (η ΝΔ) αυτά μπορέσαμε αυτά κάναμε, κάντε εσείς κάτι καλύτερο...”, ξέρει ότι λέει μισές βολικές αλήθειες, υπεκφεύγει για να αντιπαρέλθει τις τεράστιες ευθύνες του κόμματός του και την υποχρέωσή του να τις αναγνωρίσει., ως νέος αρχηγός του που ευαγγελίζεται το καινούργιο Όταν... κάνει γαργάρα τα ερωτηματικά για την ύπαρξη στις περιβόητες “λίστες” κυβερνητικών στελεχών επί Σαμαρά, και πετάει στον Τσίπρα (κατά το ανέκδοτο, “κι' εσείς γιατί βασανίζετε του νέγρους;”) τα ονόματα Φλαμπουράρη και Σταθάκη για το πόθεν έσχες τους, δεν συμβάλλει στην δημιουργία ενός νέου, λιγότερου διεφθαρμένου και διαπλεκόμενου τοπίου στην δημόσια ζωή. Κάνει με παρόμοιο τρόπο, ότι έκανε (δυστυχώς...) και ο Σημίτης, όταν έλεγε δημόσια “όποιος έχει στοιχεία για σκάνδαλα, να πάει στον εισαγγελέα!”, ενώ γνώριζε κάλλιστα ότι και σκάνδαλα υπάρχουν, και κανένας εισαγγελέας δεν πρόκειται να τα αποκαλύψει...
Για να κάνεις την αναζωογόνα διαφορά, για να γυρίσεις αποφασιστικά σελίδα, πρέπει να έχεις τόλμη και αποφασιστικότητα, να περιφρονείς το πολιτικό κόστος, να μην νοιάζεσαι για το “αύριο” σου. Δεν αρκούν ούτε οι... περγαμηνές καταλήψεων, ούτε τα τρία διδακτορικά! Των οικιών ημών εμπιμπραμένων, αυτοί κοκορομαχούν...