“Θεοί μεν γαρ μελλόντων, άνθρωποι δε γιγνομένων, σοφοί δε προσιόντων αισθάνονται” (Φιλόστρατος, Τα ες τον Τυανέα Απολλώνιον, VIII, 7)
Τα πρόδρομα σημάδια ότι η Δημοκρατία μας δοκιμάζεται, καταγράφονται στην καθημερινότητά μας από καιρό. Αλλά εμείς περί άλλα τυρβάζουμε. Έχουμε υποστείλει την σημαία, αποδεχθήκαμε πως είμαστε ηττημένοι, εν απογνώσει. Μια κοινωνία σε παραίτηση, σε βύθιση, σε αποτελμάτωση από τ' απανωτά πλήγματα, δέχεται κάθε νέο δεινό με απάθεια, όχι με έκπληξη. Αντιδρά αμήχανα, υποτονικά, αποκαμωμένα. Πίστευε στο “νέο”, προδόθηκε και από αυτό και τώρα δείχνει αδιάφορη και ανυπεράσπιστη, περιμένοντας μοιρολατρικά το χειρότερο...
Ακούγαμε τις “λύσεις” για δημοκρατία και οικονομία λατινοαμερικάνικης κοπής, και δεν τους δίναμε σημασία. “Αντιπολιτευτικές υπερβολές...”. Παρακολουθούσαμε τους Λαφαζανοστρατούληδες να απειλούν από τους υπουργικούς θώκους τους για... εισβολή στο Νομισματοκοπείο και σύλληψη του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, και γελάγαμε για τις “ασυναρτησίες” τους. Βλέπαμε την Πρόεδρο Ζωή να μεταβάλλει συστηματικά το Κοινοβούλιο σε...κυνοβούλιο και μήτρα στήριξης των αυγών του ναζιστικού φιδιού, και σχολιάζαμε τις “ιδιαιτερότητες” της ιδιοσυγκρασίας της. Κι' όταν έσπασε ο κυβερνητικός ιδεοληπτικός εσμός στα δύο και οι χαρακτηριζόμενοι ακραίοι έφυγαν, πιστέψαμε ότι οι “άλλοι”, προσγειώθηκαν , έστω ανώμαλα, στην πραγματικότητα. Το παθητικό, μοιρολατρικό άλλοθί μας που σε συνεργασία με την ανικανότητα και την αδυναμία προσαρμογής των προηγούμενων συγκυβερνητών, μας οδήγησαν σαν πρόβατα στην... “δεύτερη φορά αριστερά” διακυβέρνηση...
Αλλά, φευ, δεν ήταν δυο, δεν ήταν τρεις αλλά είναι...χίλιοι δεκατρείς οι “Λαφαζάνηδες” σ' αυτό τον χώρο που ξαναβρίσκεται στην εξουσία, ο οποίος κέρδισε τις τελευταίες εκλογές με την κραυγή του Τσίπρα ότι “αν δεν τους τελειώσουμε, θα μας τελειώσουν!” Και... συνεπείς, αυτό κάνουν. Με όλους εμάς παθητικούς, ναρκωμένους θεατές. Πολίτες μα και πολιτικούς...
Και στην πλέον υποτυπώδη δημοκρατική χώρα του κόσμου, η (τεκμηριωμένη, με αποδείξεις, ονόματα και ηχογραφημένα ντοκουμέντα!) καταγγελία ενός τέως υπουργού πως απειλείται η ζωή του από τρομοκράτες και κυκλώματα που “νταραβερίζονται” με κυβερνητικούς αξιωματούχους και κομματικά στελέχη, θα είχε προκαλέσει από πτώση της κυβέρνησης μέχρι -τουλάχιστον- κάποιες παραιτήσεις. Θα είχε βγάλει κόμματα και λαό στους δρόμους, που θ' απαιτούσαν κάθαρση και όλα στο φως. Η βουλή, θα είχε διακόψει κάθε άλλη απασχόλησή της και θα εστίαζε στο αποκαλυφθέν αδιανόητο. Στην οποιαδήποτε στοιχειωδώς δημοκρατική χώρα. Πλην εκείνης της... φαιδράς πορτοκαλέας! Ο εκπρόσωπος ενός κόμματος ρωτούσε για την... αναβολή κατεδαφίσεων αυθαιρέτων, οι... υποψήφιοι αρχηγοί ενός άλλου τσακώνονταν για το αν πρέπει η δεν πρέπει να κάνουν κοινή εμφάνιση στην τηλεόραση, ο υπουργός Οικονομικών αιτιολογούσε την ψυχρολουσία στο “γιούρογκρουπ” ότι είναι το τίμημα της... οικονομικής “επιτυχίας” της κυβέρνησης!
Αποκαλύφθηκε με στοιχεία (και το ομολόγησε και ο ίδιος) ότι σύμβουλος του υπουργού και μέλος κεντρικού κομματικού οργάνου του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Πάνος Λάμπρου, συνομιλούσε και διαπραγματευόταν με έγκλειστους τρομοκράτες τον διορισμό άλλου υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης, την κατάργηση της λήψης DNA ως αποδεικτικού στοιχείου ταυτοποίησης εγκληματιών (!), την... νομοθετική ρύθμιση για την απελευθέρωση του τρομοκράτη Ξηρού -πού, άλλωστε, επιχειρήθηκε! Και η αντίδραση; “Δεν είναι σύμβουλος του υπουργού...”, κατ' αρχήν, όταν βγήκαν ντοκουμέντα πως είναι και μάλιστα συνόδευσε τον πρωθυπουργό στην πρόσφατη επίσκεψή του στις φυλακές Διαβατών, το.. τροπάρι άλλαξε “ ήταν... σύνδεσμος του υπουργείου με τους κρατουμένους για τα δικαιώματά τους!” Με την... “διαβεβαίωση” ότι το υπουργείο συνομιλεί με τους πάσης φύσεως κρατούμενους,αλλά “δεν διαπραγματεύεται μαζί τους...”. Δεν πάει ν' αποκαλύπτει ακριβώς διαπραγμάτευση Λάμπρου-κρατουμένων τρομοκρατών, ακόμη και... ο κοριός της ΕΥΠ;
Σ' 'ένα κράτος που δεν γίνονται σεβαστοί οι θεσμοί, αλλά... ερμηνεύονται κατά πως βολεύει τις “προοδευτικές” ιδεοληψίες της κυβέρνησης (ο Πρόεδρος της οποίας προσέρχεται στην Βουλή με το βιβλίο του...Άρη Βελουχιώτη ανά χείρας για να... φωτογραφηθεί και να στείλει το “μήνυμα” εκεί που πρέπει!), ένα κράτος που η λειτουργία των κομμάτων έχει εκφυλιστεί σε εσωκομματική αρένα, ένα κράτος που οι πολίτες του καθημαγμένοι απλώς παρακολουθούν ένα υποψήφιο αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να καταγγέλλει τραμπουκισμούς εις βάρος του στον... Βόλο, είναι ουτοπία να περιμένεις την στοιχειωδέστερη υγιή αντίδραση της κοινωνίας. “Λογικό” είναι η επιβράβευση της φοροδιαφυγής με “ρύθμιση” της... προοδευτικής κυβέρνησης για ετήσια αναβολή της υποχρέωσης εφοδιασμού των επιχειρήσεων συσκευών για πληρωμές με πλαστικό χρήμα, με “ρυθμίσεις” για να.. γλυτώσουν την παράταση εργασιακού βίου σημερινών 50άρηδων!
Μια κοινωνία που δεν ψυλλιάζεται τι επέρχεται, που κατάντησε (την κατάντησαν έστω...) να έχει ασήμαντες απαιτήσεις από τον εαυτό της, που δεν απαιτεί το καλύτερο γιατί εθίστηκε και συνήθισε στο χειρότερο, δεν έχει μέλλον. Όπως έγραψε και ο Αλεξανδρινός, για τους σοφούς “... η μυστική βοή / τους έρχεται των πλησιαζόντων γεγονότων./Και την προσέχουν ευλαβείς. Ενώ είς την οδόν έξω, ουδέν ακούουν οι λαοί”...
Εδώ βρισκόμαστε, και... αποχαιρέτα την δημοκρατία που φεύγει.