Διάβασα προ ημερών ότι 29 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ συνυπέγραψαν ερώτηση προς την Βουλή κατά της ιδιωτικοποίησης των περιφερειακών αεροδρομίων.
Προφανώς ανήκουν στη «αριστερή πλατφόρμα» που θέλει και με άλλο πρόσχημα να πλήξει τον πρωθυπουργό.
Η απόφαση του κ.Τσίπρα να δεχθεί ένα νέο «Υπερταμείο» για την εκμετάλλευση της Δημόσιας Περιουσίας, εγγυητή αρχικά των δανείων μας από όλες τις πηγές των και για την σταδιακή αποπληρωμή του χρέους μας, ήταν σωστή και η διατήρηση της έδρας του στην Ελλάδα αναμφισβήτητα προσωπική του επιτυχία. Παρ’ όλο που κατά την γνώμη μου θα χρειαστεί όταν συσταθεί, να ιδρυθεί και ένα παράρτημά του στην κεντρική Ευρώπη για την διευκόλυνση της λειτουργίας του. Ένα σημαντικό ποσό των εσόδων του θα πρέπει να χρησιμοποιείται εις βάθος χρόνου για την αποπληρωμή του χρέους και το υπόλοιπο για την χρηματοδότηση κρατικών αναπτυξιακών έργων.
Αναφορικά με την ακίνητη δημόσιά περιουσία, στην Ελλάδα ισχύει από τον Ιούλιο του 2011 στον ν.3986/11 που ίδρυσε και το ΤΑΙΠΕΔ, ειδικός νόμος στο Κεφ Γ’.(άρθρ18-26) για την «επιφάνεια», το εμπράγματο δικαίωμα που υπήρχε και στο δίκαιό μας πριν από την εισαγωγή το 1946 του Αστικού Κώδικα. Απέτρεπε, τότε και ιδιώτες, από την εκποίηση της γης από την μια γενιά, για να την βρουν ακέραια οι επόμενες. Δεν (ξε)πουλούσε δηλ. ο κύριος την γη του στον αντισυμβαλλόμενο, αλλά ένα χρονικά καθορισμένο, δικαίωμα κυριότητος επ’ αυτής, τον «επιφανειούχο». Πληρωνόταν το λεγόμενο «εδαφονόμιο» ή εφ’ άπαξ ή περιοδικά. Εγγραφόταν η σύμβαση στα υποθηκοφυλακεία και προέβλεπε αυτοδίκαια επάνοδο στον κύριό της στην λήξη του χρόνου της, με αυξημένη αξία με τα όσα είχε κατασκευάσει επάνω της ο πρόσκαιρος ιδιοκτήτης της. Ακολουθούσε, είτε ανανέωση της με τον ίδιο επιφανειούχο ή νέα σύμβαση με νέο και με συνήθως αυξημένο εδαφονόμιο.
Αυτή την δυνατότητα έχουν σήμερα μόνο το Δημόσιο και τα ΝΠΔΔ σε μας. Δεν υπάρχει δε σε ολόκληρη την Ευρώπη χώρα, κρατίδιο, η δήμος που να μην υποχρεώνεται με νόμους και να μην πουλάει την ακίνητη περιουσία του αλλά συγχρόνως και να την αξιοποιεί. Όλα τα μεγάλα κρατικά δημόσια έργα και οι ΣΔΙΤ σε δήμους γίνονται με αυτή την μέθοδο.
Με την επιφάνεια έχουν ήδη γίνει αρκετές «εκποιήσεις» δημοσίων ακινήτων από το ΤΑΙΠΕΔ. Θα πρέπει να γενικευθεί η χρήση της και να την εφαρμόσουν για να αυτοχρηματοδοτηθούν από τις ακίνητες περιουσίες τους και οι Δήμοι. Ακόμη και η Εκκλησία με την δική της και τις μοναστηριακές αν υπαχθούν στην διαχείριση της, θα πρέπει να το εφαρμόσει ώστε να συμβάλλει και αυτή έμπρακτα στην αποπληρωμή του χρέους για την ανακούφιση του ποιμνίου της.
Το σύνολο αυτών των συμβάσεων επιφανείας, μια τεράστια σε αξία περιουσία, επί χρόνια ακτηματολόγητη, βορά απατεώνων οικοπεδοφάγων σε σύμπραξη με δημόσιους λειτουργούς, θα πρέπει να αποτελέσει σταδιακά, μια από τις εισφορές στο υπό ίδρυση «Υπερταμείο», Μαζί με άλλα περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου σε μετοχές στις διάφορες ΔΕΚΟ εισηγμένες ή μη στο ΧΑ, άδειες εκμεταλλεύσεως λιμανιών, αεροδρομίων και ορυκτού πλούτου κ.ά. θα δείξει την περιουσία του ελληνικού λαού και θα καταλάβει και αυτός, αντίθετα από ότι του λένε οι δημαγωγοί του, ότι δεν θα πάψει ποτέ να μην του ανήκει και να είναι δικά του και για τις επόμενες γενεές.
Όσοι πολιτικοί, πολιτικά κόμματα ή φράξιες τους και συντεχνίες απορρίπτουν την μέθοδο αυτή αξιοποίησης της ελληνικής δημόσιας ακίνητης περιουσίας ή ανεπίτρεπτα την αγνοούν ή πιστεύουν ακόμα στον κρατισμό ή εκ του πονηρού επιμένουν στην μη εφαρμογή της, κυρίως στις ΔΕΚΟ, για να μπορεί να διορίζεται εκεί η πολιτική τους πελατεία.
Σημ. Γνωρίζω εξ ιδίων ότι είχε προταθεί από το ΙΟΒΕ στις αρχές του 2011, μια τέτοια σοβαρή και λεπτομερής πρόταση δημιουργίας «Υπερταμείου», ενός Ελληνικού Στρατηγικού Ταμείου Ανάπτυξης μαζί με την ίδρυση ενός εκτός Ελλάδος Ευρωπαϊκού Sovereign Fund, το οποίο θα μπορούσε να αντλήσει κεφάλαια και από ξένους θεσμικούς επενδυτές. Υποβλήθηκε πλήρως νομικά επεξεργασμένο το φθινόπωρο του ίδιου έτους και στην τότε Κυβέρνηση και στον αλήστου μνήμης Κ. Μητρόπουλο, πρώτο Δ.Σ του ΤΑΙΠΕΔ. Την αγνόησαν. Πέρασαν 3.5 χρόνια από τότε.
O κ.Στράτης Ε. Στρατήγης είναι Επ. Δικηγόρος , τ. Βουλευτής Επικρατείας
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην ΕΣΤΙΑ στις 7 Αύγουστου 2015