Το τελευταίο διάστημα όλο και πληθαίνουν οι φωνές που αναφέρονται στον ορυκτό πλούτο της Ελλάδας. Κάνουν λόγο για τρισεκατομμύρια ευρώ θαμμένα στο υπέδαφος της χώρας. Και υπονοούν, αν δε το λένε ανοικτά, ότι η εκμετάλλευσή τους θα μετέτρεπε την πατρίδα μας σε... εμιράτο, όπου κανείς δεν θα χρειαζόταν να πληρώνει τίποτε καθώς τα έσοδα θα έφταναν για την αποπληρωμή του χρέους μας και τα υπόλοιπα θα χρηματοδοτούσαν την κοινωνική πολιτική (σχολεία, νοσοκομεία κ.λπ.)
Οι απόψεις αυτές περικλείουν και σπέρματα αλήθειας. Προφανώς υπάρχουν αποθέματα και πετρελαίου και φυσικού αερίου και άλλων μετάλλων.
Ομως, η αβασάνιστη υιοθέτηση απόψεων και μελετών που δεν βασίζονται σε πραγματική έρευνα μόνο κακό μπορεί να κάνει στον απελπισμένο ελληνικό λαό.
Και σε αυτό το θέμα μόνο η πλήρης αποτύπωση της αλήθειας μπορεί να μας οδηγήσει σε ασφαλή συμπεράσματα.
Τι σημαίνει αυτό;
Πρώτον ότι πρέπει να γίνουν πραγματικές έρευνες που θα εντοπίσουν με ακρίβεια τα όποια κοιτάσματα. Θα υπολογίσουν τη συνολική ποσότητα και άρα την αξία τους.
Από εκεί και πέρα να εκτιμηθεί πόσα χρήματα χρειάζονται για την εξόρυξή τους, καθώς ορισμένες φορές η εκμετάλλευση είναι ασύμφορη.
Τέλος, πρέπει να βρεθούν οι εταιρείες εκείνες που έχουν την τεχνογνωσία για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων και να γίνουν οι ανάλογες συμφωνίες με την κυβέρνηση.
Τότε και μόνο τότε θα μπορέσουμε να εκτιμήσουμε πραγματικά πόσο αξίζουν τα κοιτάσματα και αν μπορούμε να περιμένουμε οτιδήποτε από αυτά.
Ομως, ανεξαρτήτως αυτών, οι Ελληνες πρέπει να μάθουν να εργάζονται, να καταναλώνουν όσα παράγουν, να πληρώνουν φόρους, να καταβάλουν εισφορές στα ασφαλιστικά τους ταμεία και να πληρώνουν τα χρέη τους.
Υ.Γ.: Παρέλκει φυσικά να σκεφτούμε καν τι θα συμβεί αν για παράδειγμα ανακαλυφθεί ένα νέο κοίτασμα οπουδήποτε στην Ελλάδα, εκτός ευτυχώς του θαλασσίου χώρου της. Πόσες προσφυγές θα γίνονταν στο Συμβούλιο της Επικρατείας, πόσοι εξωραϊστικοί σύλλογοι θα ξεσηκώνονταν, πόσες εταιρείες προστασίας της χλωρίδας και της πανίδας θα αντιδρούσαν...