Μην κουραζόμαστε: αυτή η χώρα, δεν αλλάζει με τίποτε! Ούτε η κρίση( η τρέχουσα αλλά και κάποια πολύ χειρότερη-δυνάμει επερχόμενη...) μας βοηθάει να βάλουμε μυαλό, μήτε τα παθήματα, και δη τα σωρευμένα με ... συνέπεια και συνέχεια, μας γίνονται μαθήματα. Παρακολουθήστε τους τίτλους των εφημερίδων και των ραδιοτηλεοπτικών δελτίων, και θα καταλάβετε τι εννοώ: δεν περνάει μέρα, μα ούτε μία, που να μην φιγουράρει κάποιο σκάνδαλο, κάποια "λαδιά", κάποια ένδειξη πως όλοι μας, κυβερνώντες και κυβερνώμενοι, επαναλαμβάνουμε στερεότυπα το αποσαθρωτικό "βρε, δεν βαριέσαι..." και αναπαράγουμε τους κακούς εαυτούς μας των... "παλιών καλών ημερών", στην τρέχουσα υπό κρίση καθημερινότητά μας!
Έκοψαν μισθούς και συντάξεις, μείωσαν το πραγματικό εισόδημα της μικρομεσαίας τάξης κατά 60% αν συνυπολογισθούν και οι τρελές, εξαντλητικές φορολογίες, έφθασαν τα "λουκέτα" στις 700.000 και τους άνεργους στο 1,5 εκατομμύριο, υποβάθμισαν τραγικά την υγεία, την κοινωνική πρόνοια (τα τραγικά επακόλουθα αυτής της υποβάθμισης θα τα βιώσουμε συνθλιπτικά τα επόμενα χρόνια...), την παιδεία, καθημερινά κόβουν και κάτι από τις λογικές "βεβαιότητές" μας όπως τώρα με τον αποκλεισμό από το ΕΚΑΣ 22.ΟΟΟ ατόμων με μεγάλη αναπηρία (!)! Και το παρανοϊκό είναι πως την ίδια ώρα αποκαλύπτεται ότι εξωφρενικές σπατάλες και προκλητικά σκάνδαλα στο με την ευρεία έννοια δημόσιο, όχι μόνο εξακολουθούν να επωάζονται και να αναπαράγονται, αλλά επεκτείνονται κι' όλας σε τομείς μέχρι σήμερα "αλώβητους"!
Πάνω από τρία χρόνια "απογραφών" και ξεκαθαρίσματος μητρώων και αρχείων... ζώντων και νεκρών, και καθημερινά μαθαίνουμε (μετά τα... ξεκαθαρίσματα!) πώς κάμποσες χιλιάδες συμπολίτες μας εξακολουθούν να εισπράττουν επιδόματα και συντάξεις που δεν δικαιούνται, είτε επειδή τα πιστοποιητικά που έχουν υποβάλλει είναι "πέτσινα", είτε επειδή... έχουν απλώς πεθάνει! Και καλά, οι "αρμόδιοι" επιδεικνύουν ανικανότητα και ολιγωρία-οι "δικαιούχοι" και οι οικογένειές τους (που την ίδια ώρα ουρλιάζουν για περικοπές και φόρους!) δεν καταλαβαίνουν ότι παρανομούν και κλέβουν τους "εαυτούς" τους;
Ξεφουρνίζονται κάθε μέρα κυκλώματα με ψεύτικες "διαγνώσεις" στα ασφαλιστικά ταμεία, με αποτέλεσμα γιατροί, διαγνωστικά κέντρα και... επιτήδειοι να πλουτίζουν παράνομα, και οι ασφαλισμένοι (με την εμπλοκή των οποίων στήνονται τα κυκλώματα...)να κινδυνεύουν από την χρεωκοπία των ταμείων. Στον ΟΚΑΝΑ, εθνικές και ευρωπαϊκές επιδοτήσεις καταγγέλλεται ότι αντί να διοχετεύονται στην περίθαλψη των άτυχων εξαρτημένων κατευθύνονταν σε... αυξήσεις μισθών, επιδόματα (πχ χρήση υπολογιστή!) και άλλες "διοικητικές" δαπάνες.
Χάνονται ευρωπαϊκοί πόροι για διανομή τροφίμων σε τμήματα του πληθυσμού με πιεστικές ανάγκες επιβίωσης (πχ ρυζιού, όπως διαβάσαμε...), επειδή οι "αρμόδιοι" δεν κατάφεραν να προκηρύξουν τον απαραίτητο διαγωνισμό... εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών-αν έχετε τον Θεό σας!
Γιορτάζουν τα... πέμπτα τους γενέθλια οι "δεσμεύσεις' και εξαγγελίες για αναδιάρθρωση του δημοσίου και κλείσιμο άχρηστων, άνευ αντικειμένου οργανισμών και υπηρεσιών (πχ του... Οργανισμού Κωπαΐδας!) που εξακολουθούν να "απασχολούν" υπαλλήλους, και όμως η συντριπτική τους πλειοψηφία ζει και βασιλεύει, συχνά... προβαίνει και σε προλήψεις νέου προσωπικού (κάποιες με μισθούς πέραν του υποτιθέμενου "πλαφόν" για το δημόσιο...), ενώ δεν λείπουν και οι "εξαιρέσεις" που χορηγούνται κάτω από το τραπέζι αυξήσεις και "μπόνους" σε υπαλλήλους που κανονικά θα έπρεπε να έχουν πάει σπίτι τους. Το πελατειακό κράτος καλά κρατεί...
Κάθε λίγο και λιγάκι η δημοσιογραφική έρευνα φέρνει στο προσκήνιο προκλητικές αμοιβές υψηλόβαθμων δημόσιων λειτουργών, που με τον έναν η τον άλλο τρόπο έχουν πετύχει να εξαιρούνται από την θεσπισμένη (υποτίθεται...) αρχή του ανώτατου πλαφόν στο δημόσιο-και ως να μην φθάνει αυτό, έρχονται στο φως και περιπτώσεις "ειδικών συνεργατών" υπουργών η ανωτάτων "επικεφαλής", που βρίσκουν τις τρύπες να σιτίζονται από το δημόσιο με τις νόρμες των..."παλιών καλών καιρών"!
Ξέρω, ξέρω... Δεν φταίμε "εμείς", φταίνε οι "άλλοι"! Όπως πάντα...
Ψιλοδουλευόμαστε όλοι με τον στίχο του Βάρναλη "ποιος φταίει, ποιος φταίει;...κανένα στόμα δεν τόβρε και δεν τόπε ακόμα...", γιατί δεν θέλουμε να πάμε δυό στίχους πιο πριν, και να παραδεχθούμε πως "φταίει το κεφάλι το κακό μας" και "το ζαβό το ριζικό μας..." Που τόσο μας βολεύει!