Δεν ξέρω αν και πόσοι βουλευτές "ξεραίνουν το σ@@τό τους...", κατά την... γραφική έκρηξη του συναδέλφου τους κ. Τζαμτζή, για να τα βγάλουν πέρα με τον "ευτελή" μισθό των 6.000 ευρώ που εισπράττουν κάθε μήνα. Δικαιούμαι, όμως, ν' αναρωτιέμαι εύλογα γιατί ενώ οι απολαβές τους (ας αφήσουμε κατά μέρος τις σαχλαμάρες περί "αποζημίωσης"-κανονικό μισθό παίρνουν για την δουλειά που κάνουν...) είναι κατά την εκτίμησή τους τόσο ανεπαρκείς, οι ίδιοι επιμένουν και σκίζονται με κάθε τρόπο να εκλεγούν και να επανεκλέγονται! Αν αυτό οφείλεται στην άδολη παρόρμησή τους να σώσουν το έθνος και τον λαό, ας δεχθούν βρε αδερφέ η προσφορά τους να έχει μικρότερο... αντίτιμο! Τουλάχιστον όσο διαρκεί η κρίση...
Δημοσιεύτηκε, και δεν διαψεύσθηκε επισήμως, ότι το μηνιαίο συνολικό κόστος για τον Έλληνα φορολογούμενο για κάθε βουλευτή, ανέρχεται στο σεβαστό ποσό των 17.000 ευρώ. Που σημαίνει ότι για τους 300, πληρώνουμε σ' ετήσια βάση 61.200.000 ευρώ. Τα "καθαρά" που εισπράττουν κάθε μήνα οι βουλευτές μας, είναι περίπου 6.000 ευρώ-κι' αυτά αφορολόγητα, αφού από το σύνολο των μεικτών αποδοχών τους, οι εθνοπατέρες μας πληρώνουν φόρους κάτι λιγότερο από το 15%! (Μην επιχειρήστε να υπολογίσετε τι πληρώνετε εσείς ο "υψηλόμισθος" των 1500 μεικτά τον μήνα, γιατί θα... αυτοκτονήστε!)
Μέχρι φέτος που (επιτέλους...) καταργήθηκε η σχετική ρύθμιση, οι βουλευτές με την συμπλήρωση δύο τετραετιών εισέπρατταν και... βουλευτική σύνταξη, πέρα από την κανονική σύνταξη που εισέπρατταν από το ασφαλιστικό ταμείο του επαγγέλματός τους, και -για κάποιους- πέρα από την ... άλλη σύνταξη που δικαιούνταν ως διατελέσαντες εκλεγμένοι άρχοντες στην Τοπική Αυτοδιοίκηση... Αθροιστικά για τα χρόνια της αντιπολίτευσης, μιλάμε για εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.
Στις "καλές μέρες", όλα αυτά ήταν... λεπτομέρειες που δεν τους έδινε κανείς σημασία. Τα κόμματα εξουσίας μοίραζαν διορισμούς, αυξήσεις και επιδόματα στο πόπολο, και στην λογική του "όλοι μαζί τα τρώμε...", κανείς δεν ασχολιόταν με τέτοιες λεπτομέρειες. Αλλά, με τούτα και κάμποσα άλλα, φθάσαμε εδώ που φθάσαμε και ήρθε η ώρα του λογαριασμού. Κι' αρχίζουν οι γκρίνιες...
Σίγουρα η δημοκρατία έχει το κόστος της, που καταβάλλουμε άπαντες. Αλλά, όταν αποδεδειγμένα άπαντες (και πάντως η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας...) στην πραγματικότητα και όχι ρητορικά "κάνουν το σ@@τό τους παξιμάδι", είναι απολύτως λογικό για επικοινωνιακούς αλλά και ουσιαστικούς λόγους τις θυσίες για την αντιμετώπιση της... παρελθούσης "ανεμελιάς" να τις μοιραστούν εξ ίσου και οι εκλεγμένοι υπηρέτες της!
Δεν λένε την αλήθεια (επί της ουσίας, όχι στις... ατραπούς της δημιουργικής λογιστικής...) οι βουλευτές ότι έχουν και αυτοί υποστεί μειώσεις του μισθού τους την τελευταία τριετία. Απολαμβάνουν και σήμερα όσα απολάμβαναν τον παλιό καλό καιρό. Και όταν ένας ολόκληρος λαός ασφυκτιά και υποφέρει, το λιγότερο που μπορούσαν και πρέπει να κάνουν είναι να μοιραστούν κι' αυτοί την μοίρα που μας επιφυλάσσει η κρίση. Όταν σήμερα ένας "καλός" μισθός (για τον τυχερό που τον έχει ακόμη...) φθάνει στην καλύτερη περίπτωση τα 1500 μεικτά μηνιαίως (στην χειρότερη τα 475 ευρώ...), δεν θα πάθουν τίποτε οι 300 μας να πληρώνονται με, ας πούμε, 3500- 4000 τον μήνα. Και να πληρώνουν κανονικά την εφορία τους, δηλαδή το "35% και βάλε" του εισοδήματός τους...
Και, για να' χουμε καλό ρώτημα, γιατί δεν συμφωνούν τα κόμματα να μειώσουν τον αριθμό των βουλευτών από 300 σε 200 (20 εκατομμύρια το χρόνο εξοικονόμηση-με τα σημερινά πολυτελή για την περίπτωση επίπεδα αποδοχών τους...) η ακόμη και σε 150, οπότε η οικονομία που θα είχαμε θα έφθανε τα 30 εκατομμύρια ετησίως. Πόσο, δηλαδή, κοστίζουν στο δημόσιο οι 1300 διοικητικοί των πανεπιστημίων, εξ αιτίας της απεργία των οποίων τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα μένουν κλειστά και χιλιάδες φοιτητές (που οι οικογένειές τους ξεραίνουν το σ@@τό τους για να τους σπουδάσουν) θα χάσουν το εξάμηνο τους; Γιατί δεν σκέφθηκε κανείς να προχωρήσει σε τέτοιες ριζικές τομές τα πέντε χρόνια της κρίσης, οπότε (και μόνο από αυτές που αφορούν τους βουλευτές) θα είχαν εξοικονομηθεί σωρευτικά περί τα 200 εκατομμύρια ευρώ, τα σχεδόν μισά δηλαδή από αυτά που αποτελούν τον πυρήνα του "πολέμου" κυβέρνησης και τρόϊκας;
Δεν καταλαβαίνουν, επιτέλους, πολιτικοί και κόμματα ότι προκαλούν την κοινωνία με αυτές και άλλες ανάλογες πελατειακές νοοτροπίες τους. Τι φοβούνται δηλαδή Σαμαράς και Βενιζέλος ότι θα συμβεί αν με δική τους επίσημη και δημόσια πρωτοβουλία περιοριστούν τέτοιες σπατάλες, προκλητικές στις μέρες του ζόφου που ζούμε; Πως τα "αρνιά" στα "μαντριά" θα επαναστατήσουν και θα φύγουν; Και να πάνε πού- αν υποτεθεί ότι σήμερα είναι ασφαλώς... μαντρωμένα;
Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι! Η πολιτική μας τάξη (που την βολεύει όλα να τα ρίχνει στην τρόϊκα...) έχει υπολογίσει πόσα εκατομμύρια θα είχε εξασφαλίσει αν ήθελε (και ήλεγχε!) να εφαρμοσθεί το έρμο ενιαίο μισθολόγιο στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, που τρία χρόνια τώρα( ας αφήσουμε τις προηγούμενες δεκαετίες!) εξαγγέλλεται και δεν πραγματοποιείται για να μην θίξουν τις συντεχνίες της πελατειακής εξάρτησης; Αν είχαν κλείσει οι άχρηστοι και άνευ αντικειμένου οργανισμοί και υπηρεσίες του δημοσίου; Δεν είναι θεότρελο να υπάρχει... οργανισμός "Θεσσαλονίκη Πολιτιστική Πρωτεύουσα" (1998) δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια μετά; Να υφίσταται (είπαν πως το έκλεισαν μόλις πριν από ένα μήνα!) το "Ταμείο Εθνικής Οδοποιίας", όταν από... το 2008 έχει μείνει χωρίς αντικείμενο, αφού οι δρόμοι έκτοτε έχουν δοθεί σε ιδιώτες παραχωρησιούχους; Να "λειτουργεί" ακόμη και σήμερα ο..."Οργανισμός Λίμνης Κωπαΐδας"; Την ώρα που κατάσχονται λαϊκά σπίτια 7ο τ.μ, επειδή ο άνεργος ιδιοκτήτης δεν έχει να πληρώσει το χαράτσι που επέβαλλε η τρόικα, επειδή πέντε χρόνια κρίσης τώρα το πολιτικό προσωπικό μας αδυνατεί να χωρίσει δυό γαϊδάρων άχυρα;