Έντονες αντιδράσεις προκαλεί στο Βέλγιο ένας νόμος που ψηφίστηκε πρόσφατα και παρέχει στους προαγωγούς το δικαίωμα να καταγγείλουν τις ιερόδουλες που εργάζονται στη δούλεψή τους, εφόσον αρνούνται να κάνουν σεξ με πελάτες.
Σύμφωνα με την UTSOPI, το βελγικό συνδικάτο που εκπροσωπεί τις σεξεργάτριες, ο νόμος προβλέπει μεταξύ άλλων ότι αν μια ιερόδουλη «ασκεί το δικαίωμα να αρνηθεί [να κάνει σεξ] πάνω από δέκα φορές σε εξάμηνη περίοδο, η σεξεργάτρια ή ο εργοδότης της μπορούν να ζητήσουν την παρέμβαση κρατικής υπηρεσίας διαμεσολάβησης».
Το βελγικό Κοινοβούλιο ψήφισε τον νέο νόμο για τις σεξεργάτριες με 93 ψήφους υπέρ και 33 αποχές λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 3ης Μαΐου μετά από διετείς προσπάθειες του συνδικάτου UTSOPI να κατοχυρωθούν νομικά τα δικαιώματα των εργαζομένων στη βιομηχανία του σεξ.
Τι προβλέπει ο νέος βελγικός νόμος για τις εκδιδόμενες
Ο νόμος παρέχει ένα νομικό πλαίσιο για τη σεξουαλική εργασία, επιτρέποντας στις εργαζόμενες του σεξ στο Βέλγιο «να εργάζονται με σύμβαση εργασίας, αποκτώντας έτσι πρόσβαση στην κοινωνική ασφάλιση: σύνταξη, ανεργία, ασφάλιση υγείας, οικογενειακά επιδόματα, ετήσιες διακοπές [και] άδεια μητρότητας», σύμφωνα με το δελτίο τύπου της UTSOPI.
Ο νόμος διασφαλίζει, επίσης, ότι «οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία του σεξ προστατεύονται από κινδύνους που σχετίζονται με την εργασία και επιβάλλονται όροι στους εργοδότες». Ο νόμος ισχύει μόνο για ιερόδουλες που έχουν συνάψει συμβόλαιο με προαγωγούς. Το συμβόλαιο δεν θα υποδηλώνει σεξουαλική εργασία λόγω ανησυχιών σχετικά με την απώλεια της ανωνυμίας της ιερόδουλης και τη διακοπή της επαγγελματικής κινητικότητας, αλλά μάλλον θα είναι παρόμοιο με συμβάσεις που υπογράφονται από το προσωπικό ξενοδοχείων, εστιατορίων και καφετεριών.
Οι εργοδότες των ιερόδουλων θα πρέπει να είναι καταχωρημένοι και να μην έχουν καταδικαστεί για εμπόριο λευκής σαρκός, εξώθηση σε πορνείας, ηδονοβλεψία και φόνο μεταξύ άλλων εγκλημάτων.
«Παγίδα» για τις ιερόδουλες του Βελγίου ο νέος νόμος;
Ο εκπρόσωπος του συνδικάτου UTSOPI, Ντάαν Μπαουβενς, χαρακτήρισε τον νόμο «παγκόσμια πρωτιά» και εξαιρετικής σημασίας, καθώς ωθεί τη βελγική κοινωνία «να παραμερίσει συγκεκριμένες ενστάσεις και ηθικά ζητήματα για μια ρεαλιστική προσέγγιση της σεξεργασίας και να δώσει [το κράτος] δικαιώματα και προστασία στις εργαζόμενες».
Ωστόσο, η Αντρέα Χάιντς, πρώην ιερόδουλη και νυν ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των σεξεργατριών, θεωρεί «παγίδα» για τις εκδιδόμενες τον νέο νόμο.
«Είναι λιγοστές οι πιθανότητες ο νόμος να ευνοήσει όντως τις γυναίκες. Με τη νομιμοποίηση / πλήρη αποποινικοποίηση της πορνείας οι προαγωγοί γίνονται “μάνατζερ”, με την υποστήριξη του κράτους, για να εδραιώσουν περαιτέρω και να διατηρήσουν την εξουσία τους. Οι μαστροποί βλέπουν τις γυναίκες που πουλούν ως προϊόντα, όχι ως ανθρώπους που αξίζουν πλήρους αξιοπρέπειας και σεβασμού. Και τι σημαίνει “κυβερνητικός διαμεσολαβητής;”, πρόσθεσε σε ανάρτησή της στην πλατφόρμα Χ.